گروه گزارش/
امروز شنبه هفتم اسفند ماه مسابقه " قصه گویی " میان مدارس ابتدایی دخترانه آموزش و پرورش منطقه 9 تهران در کانون تربیتی – فرهنگی فجر برگزار گردید .
به گزارش صدای معلم ؛ این مسابقات از بهمن ماه در دو بخش " آوایی و نمایشی " میان مقاطع و در بخش دختران و پسران برگزار می گردد .
آخرین بخش این مسابقات فردا در بخش " قصه گویی " میان مدارس ابتدایی پسرانه برگزار خواهد گردید .
« رامتین » کارشناس مسئول فرهنگی و هنری اداره آموزش و پرورش منطقه 9 تهران در گفت و گو با صدای معلم تعداد مدارس شرکت کننده امروز را 10 مدرسه از میان 40 مدرسه ذکر کرد .
وی ضمن اشاره به این موضوع که " قصه گویی " برای نخستین بار در شیوه نامه مسابقات فرهنگی – هنری آمده است و برخی از همکاران از مفاد آن اطلاعی نداشته اند ابراز امیدواری کرد که این میزان در آینده افزایش یابد .
« رویا امیری » امیری از هیات داوران این مسابقه به صدای معلم گفت :
" از زمانی که دانش آموز بودم این کار را شروع کردم و اکنون هم به صورت حرفه ای به آن می پردازم .
مسابقه قصه گویی سابقه زیادی ندارد و نسبت به تئاتر و سرود که خیلی روی آن کار شده است و مدارس بیشتر روی آن حساب باز می کنند خیلی شناخته شده نیست .
به نظر من نسبت به تئاتر و سرود ضعیف تر اجرا می شود و مربیان پرورشی باید با قواعد فنی قصه گویی آشنایی داشته باشند تا بتوانند دانش آموز را هدایت کنند .
« امیری » در پاسخ به پرسش در مورد میزان آشنایی و تسلط مربیان مدارس نسبت به موضوع قصه گویی و حتی هنرهای آوایی و نمایشی آن را بسیار ضعیف ارزیابی کرد .
ایشان پیشنهاد داد تا در این منطقه کلاس های آموزش قصه گویی که الفبای هنر تئاتر است برگزار گردد .
امیری تاکید کرد قصه گویی و تئاتر در آموزش و پرورش نقش بسیار مهمی دارد و می تواند به ارتقای اخلاق و تربیت در آموزش کمک شایانی کند .
وی ضعف دانش آموزان در هنرهای نمایشی مانند تئاتر و قصه گویی را مشکل عمومی در همه مناطق آموزش و پرورش ذکر کرد و در مورد منطقه 9 با توجه به کثرت مناطق و محله های فقیر آن را قابل تامل و شایسته توجه بیشتر دانست .
عضو هیات داوران عنوان کرد که سرود وقت کم تری نسبت به تئاتر می گیرد و البته قوانین سرود ( موسیقی ) بیشتر شناخته شده است .
امیری جایگاه تئاتر را در آموزش و پرورش در مجموع ضعیف ارزیابی نمود .
« امیری » در پاسخ به پرسش صدای معلم در مورد جایگاه هنر در آموزش و پرورش گفت :
" از هنر خوب استقبال می شود اما روی آن سرمایه گذاری نمی شود .
باید بخشی از اعتبارات آموزش و پرورش صرف کارهای هنری علی الخصوص کارهای نمایشی شود که البته تاثیر زیادی روی پرورش و آموزش بچه ها دارد .
دید مسئولان نسبت به مقوله " هنر " در حدی نیست که مورد انتظار است .
البته در این مدت که بنده با اداره آموزش و پرورش منطقه 9 همکاری دارم آقای دکتر ربوشه و معاون محترم پرورشی آقای اصل از این مقوله در حد " عالی " حمایت می کنند و بنده از این جهت از آن ها تشکر می کنم .
استقبالی که از هنر در این منطقه شده است در هیج منطقه ای مشاهده نکرده ام و این موجب امیدواری و تلاش بیشتر است ."
« خانم دکتر برارپور » عضو دیگر هیات داوران این مسابقات به صدای معلم گفت :
" آقای ربوشه و آقای اصل بخش انجمن ادبی کانون را راه اندازی کرده اند .
در این مدت با حمایت مسئولان اداره هنر " نقالی " را در این کانون راه اندازی کرده ایم و بنده از این جهت از آن ها تشکر می کنم .
در موضوع " خشونت " که مورد پرسش رئیس محترم جمهور بود بخشی به نام " خشونت های پنهان علیه دختران " را نوشتم .
« برارپور » در پاسخ به پرسش صدای معلم در مورد چرایی برتری پسران نسبت به دختران در موضوع هنرهای آوایی و نمایشی گفت :
" یکی از ضعف های ما ضعف اطلاع رسانی به مدارس در مورد فعالیت های کانون است .
جامعه به پسران آزادی بیشتری می دهد .
دختران محدودتر هستند. باور من این است که خانواده ها خیلی دختران را محدود می کنند نسبت به جو عدم اطمینانی که در جامعه وجود دارد .
زمانی که ما به خانواده ها در مورد فعالیت های کانون و مشخصا تئاتر تلفن می زدیم جبهه می گرفتند و با ما مقابله می کردند و حتی می گفتند "آیا دوست دارید که دختر شما هم به چنین کلاس هایی برود ؟!"
« برارپور " در پاسخ به موضع مسئولان در این مورد تاکید کرد که آن ها دست ما را باز گذاشته اند و استقبال می کنند اما خانواده ها به شدت مقاومت می کنند !
مثلا پدر یکی از دانش آموزان می گفت که بچه ما درس دارد !
ریاضی دارد ! فیزیک دارد ! می خواهد پزشک شود !
تئاتر به چه درد او می خورد ؟
آیا شعر به دردش می خورد ؟
به نظرم باید در این زمینه " فرهنگ سازی " شود .
اگر در این بخش سرمایه گذاری و توجه شود خیلی برای تعلیم و تربیت سودمند خواهد بود ."
« عارفه عنایتی » عضو دیگر هیات داوران ضمن تشکر از استقبال از وزارت آموزش و پرورش در برپایی چنین مسابقاتی گفت :
" فقط مسابقه گذاشتن کافی نیست . باید شرایطی در مدرسه فراهم شود که یک مربی فنی از ابتدای سال با بچه ها کار کند .
بعضا این همه هزینه می شود اما نتیجه لازم را به دست نمی دهد .
وقتی که در مدارس آموزش لازم داده نمی شود کاری که ارائه می شود ضعیف خواهد بود .
چرا از یک مدرسه فقط باید یک گروه بیاید ؟
الان در دنیا این گونه امور جا افتاده است و حتی می تواند به دروس دیگرشان هم کمک کند .
وقتی روحیه دانش آموزان شاد باشد انگیزه پیدا می کنند ضمن آن که خود مسابقه هم انگیزه بخش است .
هنر در بچه ها انگیزه ایجاد می کند .
به نظرم باید از پایه کار کنیم تا به مرحله مسابقه برسیم .
هنرهایی مانند قصه گویی و... هزینه های آن چنانی نمی خواهد . "
پایان گزارش/