گروه گزارش/
« سامانه سیدا به نشانی sida.medu.ir مخفف «سامانه‌ی یکپارچه‌سازی دانش آموزان»، ساما‌نه‌ای برای ثبت نمرات دانش‌آموزان است که از سوی آموزش و پرورش در اختیار مدیران، معلمان و کارکنان مدرسه قرار می‌گیرد.
تا قبل از شیوع کرونا، مدارس از سامانه‌ی سناد برای ثبت اطلاعات و از سامانه‌ی دانا برای نمره‌دهی به دانش‌آموز استفاده می‌کردند اما پس از همه‌گیری این ویروس، آموزش و پرورش سامانه سیدا و پادا را به عنوان دو سامانه‌ی ثبت و مشاهده‌ی اطلاعات انتخاب کرد.
با این کار دیگر نیاز نیست معلمان برای ثبت نمره و دانش‌آموزان برای دریافت کارنامه‌ی خود به مدرسه مراجعه کنند و از سوی دیگر به دلیل تحت وب بودن سامانه، دسترسی آن چه برای مدرسه و چه برای دانش‌آموز آسان‌تر شده است.
هدف کلی این سایت انجام امور مربوط به مدارس به صورت مجازی‌ست ولی بیشتر با عنوان سامانه‌ی ثبت نمره شناخته می‌شود و پیش‌بینی می‌شود در آینده‌ای نه چندان دور به سایتی کامل و جامع برای انجام امور مدارس تبدیل شود » . ( این جا )
در واقع ؛ سیدا کار معلم و مدرسه را ساده تر کرده اما در سوی دیگر ماجرا ، تمرکز گرایی وزارت آموزش و پرورش بار دیگر خود را در شکلی دیگر نشان داده است .
برای وارد کردن نمرات مستمر در این سامانه ، « بازه ی زمانی » پیش بینی شده و معلمان حتما باید در مهلتی که وزارت آموزش و پرورش مشخص کرده است نمرات را وارد سامانه نمایند .
اگر مدرسه ای بخواهد نمرات را در آن بازه زمانی وارد نکند و یا نمره ای را بعدا تغییر دهد باید از اداره آموزش و پرورش مجوز بگیرد .
مشخص نیست فلسفه ی این کار برای چیست ؟
مدارس برنامه هماهنگی برای برگزاری امتحانات میان ترم ندارند . از سوی دیگر ؛ اعلام کردن مهلت برای بارگذاری نمرات عملا آزادی عمل معلم را برای ارزشیابی مستمر دانش آموزان تا پایان نیم سال نخست و یا پایان سال تحصیلی زیر سوال می برد .
در واقع ؛ پس از ثبت نمرات مستمر در سامانه دیگر ارزشیابی دانش آموزان بی معنا می شود و انگیزه را از معلم و دانش آموز برای ارزشیابی و بهبود یادگیری محدود و حتی تعطیل می کند .
هدف وزارت آموزش و پرورش از این تصمیم چیست ؟
مگر آن که بخواهد نشان دهد در این میان بیکار نیست و ناخودآگاه هر فردی را به یاد حکایت « آفتابه دار مسجد شاه » می اندازد .
( سال های ماضی در بازار تهران، مردمی که برای قضای حاجت به سرویس بهداشتی (مستراح آن روز) مراجعه می‌کردند، از میان آفتابه‌ها، یکی را برمی‌داشتند و به کارشان می‌رسیدند.
یک آقایی هم به عنوان آفتابه‌دار آنجا نشسته بود و مرتباً داد می زد : آقاجون اون آفتابه رو ورندار! این یکی را بردار! بعد هم غرغر می‌کرد و ادامه می داد که ای بابا! اینجا صاحاب داره، فکر کرده هر کی هرکیه! »
آفتابه‌ها هیچ فرقی با هم نداشت. اما به رسمیت شناختن آفتابه دار مهم بود! » ( این جا )
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
