در روزهای اخیر نامه ای در فضای مجازی خطاب به رئیس جمهور منتشر شد که البته در نوع خود بی نظیر بوده و برای نخستین بار است که توسط مدیران میانی آموزش و پرورش انجام می گیرد .
البته تعدادی از مدیران کل آموزش و پرورش استان های کشور و نیز مدیران ستادی نیز حمایت خود را با وزارت آقای بطحایی اعلام کرده اند .
همه این ها در حالی است که به روایت آمار و نظرسنجی ها اکثریت معلمان کشور با وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دولت دوازدهم ، محمد بطحایی مخالفند .
مقصودی نماینده مردم سبزوار در خصوص بطحایی گزینه پیشنهادی رییس جمهور برای تصدی پشت وزارت آموزش و پرورش می گوید : این فرد ( بطحایی ) از مظنونین اصلی فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان است و حال چگونه می‌خواهد مدعی اداره کردن یک وزارت خانه شود؟
وی با اشاره به اینکه آقای بطحایی بعد از استعفای فانی از وزارت آموزش و پرورش برکنار شد، گفت: چگونه یک فردی که مردود شده بود دوباره پس از یک سال حذف از بدنه مدیریتی بازخواهد گشت؟
نماینده مردم سبزوار در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه امروز 92 درصد از کمپین صد هزار نفری فرهنگیان به گزینه وزارت بطحائی نمره منفی داده اند، یادآور شد: ما اگر می‌خواهیم اقدامی انجام دهیم باید خواست و نظر فرهنگیان را نیز مد نظر داشته باشیم.
به نظر می رسد در روزها و هفته های اخیر شکاف و حتی جنگ میان نیروهای " صف " و "ستاد " در آموزش و پرورش به اوج خود رسیده است !
بسیاری از معلمان کنش گر با وزارت بطحایی مخالفند اما در عوض نیروهای ستادی موافقند .
نگارنده در پی کشف علت و یا علل حمایت این مدیران از گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش نیست اما به نظر می رسد که مدیران آموزش و پرورش با رصد آینده و نیز شناخت قبلی از بطحایی سیاست را در حمایت از ایشان به منظور ابقای میزها و پست های خویش دیده اند .
در یکی از مراسم " هفته معلم " در سال های اخیر در مراسمی با حضور معلمان منطقه و نیز مدیران آموزش و پرورش شرکت کرده بودم .
معلمان با کلی عرض ادب و تواضع و دست به سینه در مقابل مدیر آموزش و پرورش حضور پیدا می کردند و با حالتی ملتمسانه در مورد پرداخت معوقات و مطالبات خود به ویژه حق التدریس و... سوال می کردند .
تعدادی از معلمان هم که اکثرا " خانم " بودند به حالت انتظار صف کشیده و منتظر بودند تا عکس دسته جمعی با مدیریت محترم منطقه را در آلبوم یادگاری خود ثبت کنند .
زمانی که مدیر منطقه با اصرار زیاد و سماجت مستمر برخی معلمان رو به رو می شد مکررا می گفت که ما مسائل شما را به " بالا " منتقل کرده ایم ، منعکس کرده ایم و در حال پی گیری هستیم ...
بنده بر حسب کنجکاوی جلو رفتم و پرسشی را مطرح کردم .
از او سوال کردم این مسائل را چگونه پی گیری می کنید ؟
مدیر منطقه که با دیدن من کمی دستپاچه شده بود گفت در نشست ها و جلسات مختلف با مدیران ستادی و حتی دیگر نهادها این ها را گفته ایم .
به او گفتم آیا تاکنون فرضا نامه ای در این مورد به همان مقامات مرقوم نموده اید .
پاسخ او سکوت بود ...
حال باید کدام را باور کرد ؟
آیا شده است همین مدیرانی که دسته جمعی برای برگشت یک مدیر " ناکارآمد " به سیستم نامه می نویسند و بطحایی را از جنس آموزش و پرورش معرفی می کنند و حضور او را پس از 35 سال تصدی مناصب و پست های مختلف مدیریتی و ستادی در پهنه وزارت آموزش و پرورش در پست جدید " وزیری " منشا اثرات ماندگار می دانند ؛ تاکنون نامه ای برای معلمانی که ماه هاست حق التدریس خود را دریافت نکرده اند و ناله آن ها به آسمان بلند است نگارش نمایند ؟
آیا تاکنون سابقه داشته است که این مدیران دلسوز در مورد مشکلات دانش آموزان ، مساله اعتیاد ، کودک آزاری وحشتناک که آمار رسمی آن 26500 مورد در سال گزارش شده است ،مدارس کپری و خشتی و مدارس مخروبه و... نامه ای خطاب به مسئولان نوشته و در مورد عواقب آن هشدار دهند ؟
آیا این مدیران که نگاه مثبت و رای قاطع نمایندگان مجلس به گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش را جست و جو می کنند و آن را "خدمت " می پندارند ؛ آیا شده است که با همین نمایندگان با رویکرد " حفظ منافع و مصالح ملی " تعامل داشته و به آموزش و پرورش و معلمان به چشم " تیول " ننگرند !
این برخوردهای غیرشفاف و ناصادقانه ناشی از چه می تواند باشد ؟
آیا تاکنون یکی از این مدیران که از استمرار مدیریت های ناکارآمد و امتحان داده مانند زرافشان ، بطحایی و... حمایت می کنند از معلمان پرسیده است که چرا مخالف اند ؟
چرا معلمان دیگر به این چهره ها امیدی ندارند ؟
آیا کسانی که از استمرار وضعیت موجود حمایت می کنند و برای آن طومار ارسال می کنند به آینده اندیشیده اند ؟
به عنوان معلمی که حدود دو دهه است کار تشکیلاتی و رسانه ای کرده ام بر این باورم که پتانسیل اعتراضی معلمان بالاست .البته این وضعیت پدیده جدیدی نیست اما به تناسب شرایط و اوضاع فراز و فرود داشته است .
کسانی که بر استمرار مدیریت های ناکاررآمد پای می فشرند آگاهانه و یا ناآگاهانه و خواسته و یا ناخواسته بذر " ناامیدی " را در دستگاه بزرگ آموزش و پرورش می پراکنند .
سخنی با نمایندگان مجلس
نمایندگان مجلس به ویژه فراکسیون امید و مستقل ها نباید تاریخ را فراموش کنند و جوگیر شده و به سخنان بی پایه و فاقد وجهه کارشناسی موافقان وزارت بطحایی و " دکلمه خوانی بطحایی " با ترجیع بند " سند تحول بنیادین " تکیه کنند .
در یادداشت های پیشین نوشتم و استدلال کردم که برنامه های بطحایی از نوع " کلی گویی " است و فاقد قابلیت اجرایی است مضافا بر این که سوابق و عملکرد ایشان سند محکمی برای اثبات مدعایش نیست . ( این جا ) و ( این جا )
روی " تعامل های ضابطه مند " که در برنامه بطحایی در مورد جنس ارتباط با نمایندگان آمده است هم خیلی حساب نکنند !
اعتراضات گسترده معلمان در زمان وزرات فانی را فراموش نکنند .
نگاه به " آینده " داشته باشند .
معلمان از دست مدیریت های ناکارآمد که تنها هنرشان " شعار " و " برنامه های بی پشتوانه و کارشناسی " است خسته اند .
حضور یک وزیر جسور ، توان مند و با انرژی در راس وزارت آموزش و پرورش می تواند عامل مهمی برای اقناع معلمان بوده و نقش " ضربه گیر " را در آینده ایفا نماید ...
نگارش چنین نامه هایی بدون تردید انعکاس خوبی میان معلمان ندارد و تنها ذهنیتی را که به اذهان متبادر می سازد " فرصت طلبی " است .
استمرار گفتمان " تدبیر ، امید و عقلانیت " منوط به تحقق شرایط مناسب است که یکی از آن ها می تواند حضور وزیری کارآمد ، با شهامت و ذی نفوذ در بدنه آموزش و پرورش باشد .