آدمیزاد موجود عجیبی است. همان مردی که در خانه و در نقش پدر به روشن ماندن چراغ‌ها و کولر واکنش نشان می‌دهد، در مدرسه و در جایگاه مدیر مدرسه نسبت به روشن ماندن چراغ‌ها و کولرها حتی تا چند ساعت پس از تعطیلی مدرسه هم بی‌خیال است. در عوض حفظ و مراقبت از کاغذ A4 از مهمترین وظایف مدیران مدارس دولتی به شمار می‌رود.
این روزها در مدارس دولتی کاغذ A4 حکم طلا را دارد. بله. همان کاغذی که در دیگر ارگان‌های دولتی و آن دسته از مؤسساتی که بودجه‌ی ۶۰۰۰ میلیاردی بخش فرهنگ را می‌بلعند ( آخیش! این توی گلوم گیر کرده بود. نمی‌گفتم خفه می‌شدم. ) زیر دست‌و‌پای ارباب رجوع ریخته....
مدیران مدارس بسته‌های کاغذ A4 را در گاوصندوق نگه‌داری می‌کنند. آن‌ها یک دستگاه شمارش کاغذ هم دارند که مبادا زبانم‌لال معلّمی یک برگه کاغذ بیشتر از کوپنش اختلاس کند.
توضیح چرایی این رفتار متناقض در قبال مصرف برق و مصرف کاغذ هم ساده‌ست.
بعید می‌دانم برق مدرسه‌ای را به خاطر بدهی قطع کنند (البته اینکه بسیاری از مدارس دولتی کولر ندارند هم بی‌تأثیر نیست!)؛ امّا پول خریدن کاغذ باید از سرانه‌ی مدرسه پرداخت شود.
از آن‌جا که سرانه‌ی مدارس رقمی‌ست خجالت‌آور و جوابگوی خرج و مخارج مدرسه نیست، مدیر باید برای خریدن یک برگه کاغذ بیشتر، کمی بیشتر در برابر اولیای دانش‌آموزان خم شود و خب آدم تا یک‌جایی بابت دولاشدن و دست‌دراز کردن پیش کسی خجالت نمی‌کشد و بازخواست! نمی‌شود.
شاید بگویید که تحصیل رایگان تا فلان مقطع تحصیلی در قانون اساسی آمده، اینو چی می‌گی؟ که خب خیلی چیزهای دیگر هم در آن کتاب معلوم‌الحال آمده، که چی؟!
با این تفاسیر امروز و فرداست که مرا بابت برهم‌زدن نظم عمومی از طریق تشویق به مصرف بی‌رویه‌ی کاغذ A4 در مدارس دولتی توبیخ کنند. آن هم از نوع درج در پرونده. برایم هشتگ بزنید. دوست دارم.
#فیری_کاغذA4 #فیری_معلم
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید