در آبان ماه پس از برکناري فاني، دانش‌آشتياني تکنوکراتی ۶۱ ساله و دانشيار دانشگاه خواجه نصيرالدين‌طوسي با آرايي نه‌چندان قاطع توانست از مجلس دهم راي اعتماد بگيرد و سيزدهمين کليددار بزرگترين دستگاه اجرايي کشورشود.با توجه تغييرات اخير در کابينه دولت يازدهم که از قضا دولت‌مردان آن را در راستاي تغيير نگاه دولت بهفرهنگيان و مشکلات ساختاري آموزش و پرورش عنوان کردند، انتظار مي‌رفت تغييرات مثبتي را در بودجه سال 1396 آموزش و پرورش شاهد باشيم.
جامعه کثير فرهنگيان انتظار داشتند که بودجه آموزش و پرورش در لايحه بودجه 1396 کل کشور از رشد قابل قبولي برخوردار باشد تا در نظام تأمين مالي اين نهاد مهم و حساس چالشي ايجاد نشود. اما شوربختانه درميان بهت و ناباوري فرهنگيان بودجه 1396 آموزش و پرورش در مقايسه با بودجه سال قبل افزايش قابل توجهي پيدا نکرد تا در سال 1396 هم‌چنان فرهنگيان شاهد کسري بودجه و ناتواني در پرداخت معوقات شان باشند. بودجه پيشنهادي آموزش و پرورش براي سال 1396 فقط کفاف پرداخت حقوق و مزاياي کارمندان و پرسنل اين وزارتخانه‌را دارد و با توجه به عدم پيش‌بيني واقعي بودجه مورد نياز آموزش و پرورش براي سال آتي، قطعاً آموزش و پرورش با توجه به بدهي‌هايي که اکنون دارد دچار مشکل مي‌شود.
با نگاهي به لايحه بودجه ارائه شده به مجلس و سهم آموزش و پرورش از اين بودجه، به‌سادگي مي‌توان فهميد که با افزايش 10 درصدي بودجه 1396 نسبت به سال قبل، عملاً مشکلات معيشتي فرهنگيان در سال آينده هم پابرجا خواهد بود. همواره رشد بودجه آموزش و پرورش نسبت به رشد بودجه عمومي کشور بيشتر بوده است و براي اولين بار در لايحه سال 1396 از اين رويه تبعيت نشده است. در‌حالي که رقم کل بودجه سال 1396 نسبت به سال قبل11 درصد رشد داشته است، سهم آموزش و پرورش نسبت به رشد بودجه عمومي کشور چيزي در حدود 6 درصد است که اين افزايش ناچيز خود نشان از كم‌توجهي و خروج آموزش و پرورش از چرخه اولويت‌هاي دولت يازدهم دارد. به لحاظ ظاهري بودجه آموزش و پرورش در هر سال افزايش مي‌يابد اما چون اين افزايش متناسب با نرخ تورم نيست عملاً مي‌توان گفت که هيچ افزايشي در بودجه اين وزارتخانه صورت نگرفته و حتي با کاهش نيز مواجه شده است.
دانش‌آشتياني بارها از برنامه‌هاي آتي خود براي حل مشکلات اقتصادي فرهنگيان و از طرح‌هاي کوتاه مدتش براي جذب منابع مالي مورد نياز براي پرداخت پاداش بازنشستگان آموزش و پرورش و ساير معوقات فرهنگيان سخن گفته بود. اما شوربختانه با تمام وعده‌هايي که پيش از راي اعتماد و در مجلس براي کسب راي اعتماد از نمايندگان داده بود عملاً نتوانست با لابي‌هاي پشت پرده و اعمال نفوذ بودجه بيشتري براي وزارتخانه‌اش جذب نمايد تا يک بار ديگر شائبه سياسي و انتخاباتي بودن انتصابش بيشتر به ذهن‌ها خطور نمايد.
دانش‌آشتياني با سخنان پوپوليستي‌اش و مهمتر دانستن مساله آموزش و پرورش از مساله برجام توانست در اذهان بخشي از فرهنگيان شبهه ايجاد نمايد و آنان را به حل مشکلاتشان اميدوار نمايد. اما اگر واقع‌گرايانه به برنامه‌ها و طرح‌هاي وزير جديد آموزش‌و‌پرورش نگاهي بيندازيم بايد اعتراف کرد که او در محقق نمودن وعده‌ها‌يش ناکام مانده است و به اهداف اصلي که مورد مطالبه‌ي اکثريت فرهنگيان بود و از قضا از دليل ناکامي فاني نيز بوده است، نرسيده است.
واقعيت موجود اين است که ارتقاي شأن و منزلت اجتماعي معلمان و حل مشکلات معيشتي فرهنگيان بيشتر به شعاري زيباو انتخاباتي شباهت دارد، چراکه اگر کمي با تعمق و دقت به نحوه برخورد دولت با مشکلات و کاستي‌هاي نهاد حساس و استراتژيک آموزش و پرورش نگاهي موشکافانه بيندازيم مي‌بينيم که طي سال‌هاي گذشته و به خصوص ماه‌هاي اخير نه تنها اقدام عملي صورت نگرفته است که چه بسا دولت اهتمامي براي حل مشکلات اين حوزه ندارد. در اين ميان آنچه بيشتر فرهنگيان را آزرده خاطر مي‌کند اين است که به نظر مي‌رسد تمامي برنامه‌ها و شعارهاي دولت يازدهم و وزير آموزش و پرورش در حد همان شعار باقي مانده و قرار نيست هيچ تغيير محسوسي در وزارت آموزش و پرورش ايجاد گردد.
اين‌روزها در‌حالي که فرهنگيان در مشکلات اقتصادي غلت مي‌زنند و در طول ماه‌هاي اخير زير فشارهاي اقتصادي خميده شده‌اند، دولت‌مردان از ارتقاي منزلت اجتماعي و حل مشکلات فرهنگيان «سخن» مي‌گويند و صدا و سيماي ملي مغرضانه با خبرهاي آن چناني‌اش حرص فرهنگيان را در ميآورد. مسلماً توسعه آموزش و پرورش و اصلاح ساختار ناکارآمد آن و ارتقاي جايگاه اجتماعي فرهنگيان به صرف « شعار » ميسر نمي‌شود و نيازمند تغيير و تحولات اساسي در سطح حاکميت و جامعه است. هدايت بزرگترين نهاد دولتي کشور و مهم‌ترين منبع مولد سرمايه فرهنگي و ارتقاء سرمايه اجتماعي و زمينه ساز توسعه همه جانبه و پايدار کشور، نيازمند برنامه‌هاي راهبردي و بلند مدت، برنامه ريزي‌هاي کلان و روش‌هاي علمي است.
اگرچه دولت‌مردان اعتدال از حضور خود در دور دوم رياست جمهوري تا حد بسيار بالايي يقين حاصل کرده‌اند، اما نبايد فراموش کنند برنامه‌هاي تبليغاتي و وعده‌هاي سرخرمن باعث دلسردي و دل‌آزردگي بيشتر قشر آينده‌ساز و زحمتکش فرهنگيان خواهد شد. رويه‌اي که دولت يازدهم در مواجهه با مطالبات و مشکلات فرهنگيان در حال حاضر پيش گرفته است،در مجموع بازي دو سرباخت را براي دولت به ارمغان ميآورد.
فرهنگيان تبعيض و اجحاف را با تمام وجود لمس مي‌کنند و شعارها و اقدامات پوپوليستي وزير و دولت روحاني باعث نارضايتي و بي‌اعتمادي بيشتر فرهنگيان به دولت يازدهم خواهد شد. قطعاً نارضايتي فرهنگيان به پايگاه رأي روحاني در انتخابات آتي آسيب مي‌زند و تعداد حاميان او را تا حد زيادي کاهش مي‌دهد و اين احتمال وجود دارد که قشر فرهيخته فرهنگياندر صورت عدم موفقيت دولت در تحقق خواسته‌هاي به حق آنان، از آن عبور کنند و اين‌بار فرهنگيان پروژه عبور از روحاني را کليد بزنند.
از اين رو رئيس‌جمهور و مردان تصميم‌سازش بايد قدر فرصت‌ها و استفاده صحيح از آن‌ها را از دست ندهند و با تغيير رويکرد و با اقدامات عملي در بهبود اوضاع آموزش و پرورش و فرهنگيان و دانش‌آموزان بکوشند تا شايد بتوانند اعتماد جامعه بزرگ فرهنگيان به دولت يازدهم بازگردانند ؛ چراکه در انتخابات آتي رياست‌جمهوري، روحاني نياز به حمايت جامعه کثير فرهنگيان دارد و با شرايط فعلي، کمي دور از ذهن است که دست حمايتي در اين جمع ديده شود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید