از آنجا که لازمه هر تغییری یادگرفتن (دانش نگرش و رفتار) و آموزش هست ، شرط لازم برای بقا در بازار رقابتی برای خیلی از سازمان ها، آموزش با کیفیت هست یعنی آموزشی که مرتبط با نیاز مشتریان آن سازمان باشد ؛ اما در اموزش و پرورش مشتری کیست ؟خواسته او چیست؟ ترفیع کننده آموزش کیست؟
در دنیای فِلَت و متغیر امروز نیازهای آموزشی این ترفیع کننده (یعنی معلم) کدامند؟
آیا شناسایی این نیازها باید با توجه به محیط داخلی و بیرونی آموزش و پروش باشد؟ یعنی در نتیجه تحلیل دقیق علمی مدیران منابع انسانی از مهارت های مورد نیاز معلمان مقاطع مختلف باشد؟ یا اینکه فقط در پی منفعت افراد خاصی باشد ؟
امروزه معلمان ما نیازمند مهارت های خاصی در ارتباط با روابط عمومی، قدرت انتقاد سازنده، پرورش تفکر گروهی، مهارت های پرورش خلاقیت ،کار با ابزار آموزشی، اختلالات یادگیری،استفاده از ابزار مجازی، درس پزوهی، مهارت های معلمی و کلاس داری، برنامه ریزی درسی، بالا بردن سواد رسانه ای و ...می باشند، ولی این دوره های مجازی چه نیازهای آموزشی (با توجه به هدفی) را در جهان آموزش و پرورش نظام آموزشی امروز ما پر می کنند ؟ متاسفانه عده ای فقط دید مکانیکی دارند و در صورتی که دیدگاه موقعیتی و پسا مدرن نیازهای خاصی را برای معلمان پر رقیب آموزشی امروز ایجاد کرده است، لذا برماست که خود را به این آموزش ها تجهیز کنیم و برنامه ریزان منابع انسانی که به دنبال نهضت کیفیت آموزش در آموزش و پرورش هستند باید چالش های مرتبط با این مسایل را شناسایی کرده و انها را با آموزش مناسب تبدیل به فرصت کنند.
درست مانند دوره راهبری تحولی و مهارت های آموزشی معلمان چندپایه با تکیه بر آموزش تلفیقی که این دو دوه ضمن خمت در جهت همگام کردن معلمان و راهبران اموزشی مدارس چندپایه با تغییرات پیش رو در نظر گرفته شده است.( اما امروزه دوره های ضمن خدمت مجازی بار علمی ندارند و تبدیل به ابزار بازاریابی شدند و فقط بار مالی برای معلم دارند لذا هنگام آن است که در این خصوص باز اندیشی و مهندسی مجدد شود ).
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید