اگر ابتکار بود دمی در یاد خوزستانیان
بر فلک می رفت، کی فریاد خوزستانیان
یک سر از بی اعتنائی های خانم شد خراب
خطه ی مینو وش آباد خوزستانیان
زخوزستان،بانگ «هل من ناصرا ینصر» بلند
کو معینی تا کند امداد خوزستانیان
خصم خیره،بخت تیره،وای از اهمال سست
سخت اندر زحمتند از باد خوزستانیان
نیست رسم داد کز بیداد شخصی خود پرست
کر شود گوش فلک از داد خوزستانیان
کی روا باشد به بند بندگی گردد اسیر
روح و جان خسته و ناشاد ،خوزستانیان
