"در گذر بی صدای ثانیه ها ،جرس کاروان از رحیل زایر سپیده هشتم خبر می دهد این حادثه داغی جانسوز و آهی جانگداز بر نهاد همگان نهاد ...".
این بخشی از پیام تسلیت دکتر فانی وزیر آموزش و پرورش به مناسبت واژگونی اتوبوس دانش آموزان دختر شهرکردی و کشته شدن دو نفر ازآنان است .
این پیام غلیظ از احساسات و شعار گونه و سرشار از لغات غیر فارسی در حالی صادر شده است که ایشان هیچ اشاره ای به لزوم رعایت استانداردها در برنامه های اردویی و پی گیری علت حادثه در پیام خود نکرده است و خیال ملت و مدیرانش را از این حیث راحت کرده است !
به نظر می رسد روابط عمومی و مدیر رسانه ای وزارت بعد از اصرار بر « قهرمان سازی » برای پوشاندن مشکلات، به سیاست نگارش و نوشتن متن های شاعرانه و احساسی با غلظت عواطف به جای آسیب شناسی این گونه اتفاقات و تاکید بر پی گیری ابعاد مختلف آن روی آورده است.
هر چند اصرار بر این شیوه ها و نوشتن این گونه متن ها به نام فانی بخشی از برنامه های کلان روابط عمومی این وزاتخانه شده اما به طور یقین استمرار دور سیاست دور بودن از جامعه معلمان ؛ نه تنها موجب تسلی خاطر ،کسی نمی شود بلکه موجب می شود که اندک اندک معلم ها در حوادث و اتفاقات هم با این ادبیات و واژه آرایی در پیام های وزیر احساس کنند ؛ استفاده ابزاری از مرگ و میر دانش آموزان و معلمان هم به یک شیوه و روش مدیریتی وزیر و راهبرد روابط عمومی تبدیل شده است !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید