سال 94 درحالی آغاز و به پایان رسید که باز هم مسایل و مشکلات مالی در تمام امور آن سایه انداخت. آموزش و پرورش درسال 94 را می توان از چند جنبه متفاوت بررسی کرد .
سال 94 با افزایش 14درصدی حقوق معلمان آغاز شد که علی رغم آوردن دلایل متعدد دولت مردان برای این نرخ افزایش چندان مقبول جامعه معلمان که سال هاست از مشکلات معیشتی رنج می برند قرار نگرفت.
ماه های آغازین سال 94 ماه های پرالتهابی در فضای صنفی معلمان بود بازداشت و اجرای حکم های زندان چندین فعال صنفی که با بازداشت علیرضا هاشمی سنجانی دبیر کل سازمان معلمان که یکی از اصلی ترین مخالفان تجمعات خیابانی معلمان بود شروع شد و سپس با بازداشت علی اکبر باغانی از فعالین با سابقه ی کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ادامه یافت .
هم زمان تجمعات معلمان که از اواخر سال 93 شروع شده بود با برگزاری تجمعاتی در 27 فروردین و 17 اردیبهشت که بنا به دعوت کانون صنفی معلمان و برای بزرگداشت روز معلم بود ادامه یافت .
پس از این تجمعات بازداشت اسماعیل عبدی دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران(تهران) موجب اعتراض جامعه ی معلمان و فعالین صنفی شد که منجر به دعوت به تجمع اعتراضی از تمام معلمان کشور جلوی مجلس شد که با برخورد نیروهای امنیتی و بازداشت تجمع کنندگان این تجمع شکل نگرفت و بیشتر نحوه ی برخورد با معلمان در رسانه ها انعکاس یافت که با وساطت مسئولین بازداشت شدگان معلمان پس از چند ساعت آزاد شدند .
هم زمان با این اعتراضات وزیر از سوی نمایندگان مجلس هم تحت فشار بود تا اینکه بالاخره نمایندگان مجلس شورای اسلامی فانی را استیضاح کردند . پیشروان این استیضاح افرادی بودند که بیشتر به طیف سیاسی خاصی نزدیک بودند .
نمایندگان مجلس که در ابتدای مجلس با عدم رای به وزارت نجفی گزینه ی مطلوب و محبوب معلمان پایگاه خود را در بین معلمان از دست داده بودند نتوانستند حمایت معلمان و تشکل های معلمان را در مورد این استیضاح جلب کنند .
معلمان دلایل این عدم حمایت را چنین بیان می کردند که این نمایندگان در زمان وزارت حاج بابایی هیچ گونه تلاشی برای حل مشکلات معلمان و فشار آوردن به وزیر نداشتند و محمدعلی نجفی را نیز که می توانست بیشتر به آموزش و پرورش کمک کند به دلایل سیاسی رد کردند و استیضاح را فقط به دلیل سیاسی و تحت فشار قرار دادن دولت انجام می شود .
فضای فعالیت های صنفی در تابستان 94 امنیتی تر شد چنان چه شمار زیادی از فعالین صنفی به حراست ها و نهادهای امنیتی فرا خوانده شدند و در نهایت مهدی بهلولی و محمد رضا نیک نژاد و محمود بهشتی لنگرودی و منصور موسوی از فعالین صنفی که برخی از آنها کار رسانه ای در مطبوعات نیز انجام می دادند بازداشت شدند .
محمود بهشتی سخنگوی کانون صنفی برای اجرای حکم نگه داشته شد و سه تن دیگر بعد مدتی با ارسال پرونده هایشان به دادگاه آزاد شدند .
مدارس در شرایطی آغاز شد که همچنان فضای جامعه ی معلمان ملتهب بود و تجمعات کوچکی در بزرگداشت روز جهانی معلم در 16 مهر و برخی شهرها انجام شد.
اوایل پاییز طرح رتبه بندی معلمان که ماه ها بود توسط فانی و تیم همراهش تبلیغ می شد اجرا شد . این طرح با وجود تبلیغات زیاد رسانه ای نتوانست رضایت معلمان را برانگیزد . تفاوت افزایش این طرح با آنچه در رسانه ها مطرح شده بود و نحوه ی رتبه بندی که بیشتر بر پایه ی سابقه ی معلمان انجام شد از ایرادات اصلی منتقدان بود .
برگزاری جلسات مشترک بین نمایندگان تشکل ها با نوبخت برای تدوین برنامه ششم توسعه نیز از رخداد های مهم این سال بود .
در آخر این سال حکم 5 سال زندان به دو تن از معلمان صنفی و روزنامه نگار که برای اولین بار پرونده داشتند موجب اعتراض و بهت همگان شد.
درسال 94 به دلیل مشکل بودجه سرانه مدارس کمتر شد و طرح خصوصی سازی دولت در بخش آموزش و پرورش یکی از بحث های جدی بین کارشناسان و فعالین صنفی حوزه ی آموزش و پرورش بود در اجرای طرح های آموزش و پرورش که مورد نقد کارشناسان و فعالین صنفی و معلمان بود و آنها را غیر ضروری و غیر کارشناسی و علمی می دانستند تغییرات محسوسی شکل نگرفت و تقریبا امور به روال قبل ادامه یافت .
از جمله نکاتی مهمی که در سال 94 در جامعه ی معلمی باید به آن اشاره کرد رونق گرفت رسانه های معلمان از جمله « صدای معلم » « رسانه پر مخاطب معلمان » و گروه های مجازی معلمان و پرداخت به مسایل آموزش و پرورش بود و تشکل هایی مانند سازمان معلمان و تعدادی از کانون های صنفی استان مجوز برگزاری مجمع عمومی خود را گرفتند.
حال که فضای سیاسی کشور پس از انجام توافقات هسته ای و انتخابات مجلس تغییر کرده است و معلمان توانسته اند برخی از نمایندگان مطلوب خود را به مجلس بفرستند جامعه ی فرهنگیان با امید بیشتر به اتفاقات سال بعد چشم دوخته اند و امیدوار هستند که روزهای بهتری در سال ۹۵ در انتظار آنها باشد.