بهارانه
ســوز و سـرمـــای دی و بـهـمـن دِگـر
رخـت بـربـَسـت و نـمـانـدش هـیـچ اثـر
داد مـــژده لالـــه هـــای آتـــشــیــن
کــآمــده فــصـلِ بــهــار ِ دلـنــشـیـن
بــوی عــطـر مــیــخـک و یـاسِ سـپـیـد
مــی دهـــد فــصـلِ بــهــاران را نــویــد
ســرو و سـنـبـل شـاد از بـوی بـهـار
دشـتـها سـبـز و پـر از نـقـش و نـگـار
بــلـبــلان بـا نــغــمـه ی شــورآفــریـن
مـی کــنــنـد غــوغــا بـر روی زمــیــن
بـا نـسـیـم و سـبـزه هــا نـــوروز شــد
بـاز هــم فــصــلِ بــهـار پـیـروز شــد
سـبـزه و سـیـر و سُـمـاق بـرسـفـره هـا
مـاهـی تُـنـگ ِ بــلــور در دســت ِمـا
تـخـم مـرغـی را کـمـی رنـگـیـن کـنـم
تـا کـه بـا آن ســفـره را آذیــن کــنـم
سـکه ای بــر روی سـفـره جـا دهــم
تـا رسـانـَد بـرکـت و روزی بـه هــم
سـیـب و سـنـجد را کـنار سـبـزه هـا
مـی گـذارم تـا شـود نـظـمـی بـه پـا
آب و آیــیــنـه ، نـمـادِ روشـنـی
تـا شـود پـاک از وجـودم دشـمنی
تـا صدای سـال ِ نــو آیــد بـه گـوش
خـانـه ها پُـر می شـود جـوش و خروش
در کـنار هـفـت سـیـنی ایـنـچـنـیـن
پاک گـردد قـلب هـا از حـرص و کـیـن
بـذر ِ عـشـق و مِـهـر در دل کـاشتـیم
از بـدی هـا ، جـمله دل بـرداشـتـیـم
درس ِ مـا در مـکتـب ِ والای عـشـق
مـشق ِ ما هـم مـشق ِ بی همتای عشـق
