در شهريور ٩٢ هنگامي كه فاني رداي وزارت پوشيد، تشكل‌هاي صنفي و سياسي فرهنگيان كه در انتخابات رياست‌جمهوري و پس از آن در انتخاب وزير آموزش و پرورش با اميد به تحولي مثبت، همگرايي و فعاليت زايدالوصفي داشتند، سعي وافري در ايجاد ارتباط كاري و صميمانه با فاني و معاونين و مديران ارشد وي كردند كه تا حدودي با استقبال متقابل مواجه شد.
جلسات متعدد نمايندگان تشكل‌ها با شخص وزير و برخي معاونان وي از جمله آقايان كفاش، ناصري، بطحايي و برخي مديران ارشد از جمله آقايان عمادي، جدايي و چهاربند در همين چارچوب برگزار شد.
در اين جلسات تشكل ها به طرح ديدگاه‌هاي خود در خصوص مسائل صنفي و نقد برخي برنامه‌هاي در دست اجرا پرداخته و وعده‌هاي رييس‌جمهور را يادآوري و مطالبات معلمان را تشريح مي‌كردند.
رويه كلي تشكل‌ها در قبال وزير و تيم مديران او، به تعبير هاشمي دبيركل سازمان معلمان، حامي - منتقد بود و با كمي شدت و ضعف توسط همه تشكل‌ها به اجرا در مي‌آمد.
از سوي ديگر فاني و مديران وي با تبيين برنامه‌هاي خود، در آگاهي‌بخشي به تشكل‌ها و به تبع آن اقناع بخشي از افكار عمومي معلمان مي‌كوشيدند.
اين حسن ارتباط با انتصاب عبدي به سمت مشاور وزير در امور تشكل‌ها به اوج خود رسيد.
او يكي از فعالان صنفي سياسي در مجمع فرهنگيان ايران اسلامي است كه در سال‌هاي اخير، بنابر تخصص خود، با جديت مسائل حقوقي تحميل شده بر معلمان را پيگيري مي‌كرد.
در جلساتي كه تشكل‌ها به اتفاق با فاني داشتند وي به رييس مركز اطلاع‌رساني تاكيد كرده بود كه اين جلسات به طور منظم و هر فصل برگزار شود. شبيه همين مورد وقتي كه شوراي مركزي انجمن اسلامي معلمان به صورت جداگانه با وي نشست آخر را داشت اتفاق افتاد كه باز هم وي به مديركل دفتر وزارتي تاكيد كرد كه اين جلسات به صورت منظم برگزار شود.
اما پس از تجمعات معلمان در سال گذشته از يك سو و طرح استيضاح، رايزني‌هاي مرتبط با آن و موفقيت فاني در كسب راي اعتماد مجدد از ديگر سو، به يك باره فصل سرد روابط آغاز شد.
قول و قرارها فراموش شد.
تقريبا هيچ نشستي مشابه آنچه در سال اول برگزار مي‌شد اتفاق نيفتاد.
اندك پيگيري‌هاي تشكل‌ها هم از سوي دفتر وزارتي با بي‌ميلي تمام مواجه شد. از آن سو نيز كوچك‌ترين ابراز تمايلي براي ادامه ارتباط ديده نشد. حال بايد ديد حرارت پديد آمده ازحضور مردم در ٧ اسفند مي‌تواند يخ‌ها را آب كند يا نه. ( روزنامه اعتماد )