« سخن معلم » ارگان سازمان معلمان ایران بود اما مطابق اطلاعیه « گروه صدای معلم » ، از سه سال پیش آقای پورسلیمان و سازمان معلمان به توافق رسیده بودند که : "این رسانه دیگر تحت نظر و یا اداره این تشکل نباشد ." حالا چرا بعد از سه سال سخن معلم، تبدیل به صدای معلم می شود؟ در توضیحات سایت خیلی مشخص نیست . شاید هم خواسته اند مساله را باز نکنند تا حاشیه ایجاد نشود.
در توضیح چند سطری گروه صدای معلم گفته شده این جدایی، قدمی در جهت " استقلال " این رسانه و به تعبیر من " بریدن بند ناف آن از سازمان معلمان " است.
بین یک رسانه حزبی و گروهی و رسانه مستقل تفاوت وجود دارد.
در رسانه حزبی و گروهی، محدودیت هایی برای اطلاع رسانی وجود دارد. به عبارتی اخبار و اطلاعات و یادداشت ها و گزارش ها باید از فیلتر منافع گروه سیاسی یا صنفی گروه بگذرد، هر حزب و گروهی محدودیت ها و خطوط قرمز خودش را دارد.
ارگان حزب یا گروه و روزنامه نگار حزبی و گروهی باید خط سیاسی یا صنفی حزب و گروه را تبلیغ و ترویج کند. بعضی اطلاعات را کنار بگذارد . در تحلیل مسایل جانب خاصی را نگه دارد. رسانه حزبی و گروهی بی طرف نیست و نمی تواند اخبار و گزارش بی طرفانه منتشر کند و اگر چنین کند دیگر رسانه حزبی و گروهی نیست.
رسانه مستقل ، به اخبار از دید ارزش خبری آن نگاه می کند. یک یادداشت و گزارش را با معیارهای حرفه ای می سنجد ، در حالی که لیبرال ترین ارگان حزبی و گروهی ، گوشه چشمی به منافع حزب و گروه دارد و دنبال این است که نوع خاصی از فعالیت سیاسی یا صنفی را تبلیغ کند و نوع خاصی از اخبار را پوشش دهد.
رسانه حزبی و گروهی نهایتا یک رسانه تبلیغاتی و جهت دار است. در میان روزنامه نگاران هم این تفاوت تعیین کننده است. یک روزنامه نگار حزبی و گروهی در اصل یک فعال حزبی و گروهی است و صرفا در چهارچوبی که حزب تعیین کرده است مطلب می نویسد.
یک روزنامه نگار صنفی وابسته یا هوادار یک تشکل ، هرگز به سطح یک روزنامه نگار حرفه ای ارتقا نمی یابد ، چرا که عنصر تبلیغ و جانبداری در نوشته های او مانع نگاه جامع و حرفه ای او می شود.
در صفحات جامعه روزنامه های اصلاح طلب ، از جهان صنعت تا آرمان و شرق و اعتماد تعدادی از معلمان هوادار تشکل های صنفی با عنوان کارشناس و معلم و آموزگار ، قلم می زنند، اما هرگز موفق به ایجاد یک گفتمان فراگیر نشده اند. چرا ؟
چون روزنامه نگار اگر در خدمت یک گروه یا عقیده باشد استقلال ندارد.
روزنامه نگار صنفی از هرجا شروع کند نهایتا به مساله حقوق و مزایای معلمان و مشکلات معیشتی می رسد. حتی اگر فعال صنفی یادداشت هایی با عناوینی مانند افت تحصیلی ، فلسفه آموزش و پرورش ، امتحانات ، کنکور ، تعطیلات ، ساختار 6-3-3 ،اقتصاد آموزش و پرورش، تنبیه بدنی ، تجاوز جنسی به دانش آموزان ، محتوای کتاب های درسی و... بنویسد، مصلحت های صنفی را رعایت و بخشی از خقیقت واقعیت را سانسور می کند.
این نوع مصلحت سنجی ها توجیه صنفی دارد اما از نظر روزنامه نگاری حرفه ای پذیرفتنی نیست.
روزنامه نگار وابسته به گروه صنفی یا سیاسی با هدف تبلیغ یک امر سیاسی و حزبی می نویسد. در حوزه صنفی یک روزنامه نگار از هر کجا شروع کند و در هر موضوعی که بنویسد ، نهایتا به این نتیجه می رسد که علت العلل همه مشکلات ، معیشت معلمان است و صرفا بر حقوق معلم بدون توجه به مسئولیت های او تاکید می کند.
در یک رسانه مستقل همه راه ها به رُم ( مشکلات معیشتی ) ختم نمی شوند ، گاهی دیدگاه ایدئولوژیک گروه یا نویسنده قوز بالا قوز می شود. مثلا رسانه یا نویسنده حزبی خود را موظف می بیند که تحلیل ها و گزارش و اخبار آموزش و پرورش بر پایه تضاد طبقاتی کار و سرمایه بنویسد. فرض بر این است که وزیر آموزش و پرورش کارفرما و معلم کارگر است. در چنین حالتی ، معلم با عناوین خردکننده ای مانند فرودست و مزدور و مزدبگیر خطاب می شود.
روزنامه نگار اگر به اصول حرفه ای پای بند باشد و اگر کار خود را جدی بگیرد، دیر یا زود مجبور است راه خود را انتخاب کند. یک روزنامه نگار ممکن است مدتی خودش را با توجیهاتی از قبیل مسئولیت صنفی و حزبی و طبقاتی راضی نگهدارد اما نهایتا یا تبدیل به تبلیغات چی می شود و یا روزنامه نگاری حزبی و گروهی و صنفی را کنار می گذارد و طبق اصول حرفه ای عمل می کند.
رهایی از بند ایدئولوژی و منافع گروهی اولین گام برای رسیدن به آزادی در حوزه اطلاع رسانی است.
در یک رسانه حرفه ای اصل اولیه رساندن اطلاعات درست به مخاطب است. اطلاعات نباید از فیلتر منافع عقیدتی ، سیاسی و حزبی بگذرند. دانستن حق مخاطب است و بیان گزینشی خبر توهین به شعور مخاطب است.
علاوه بر این رسانه آزاد و غیر حزبی نظرات متفاوت را بازتاب می دهد. یک رسانه حرفه ای و یا یک روزنامه نگار حرفه ای دنبال جذب مخاطب از طریق عوام فریبی و روش های پوپولیستی نیست.
روزنامه نگار حرفه ای، چرب زبانی نمی کند ، به کسی باج نمی دهد در عین حال احترام همه را نگه می دارد. از مقدمه های غیر ضرور و تعارفات رایج پرهیز می کند . جانب کسی را نمی گیرد. از قضاوت پرهیز می کند و سعی می کند در یادداشت و گزارش و خبر اطلاعات مستند در اختیار خواننده بگذارد.
در اطلاعیه چند خطی سایت صدای معلم، نکته قابل تحسینی هم دیده می شود که باید هم به صدای معلم و هم به سازمان معلمان بابت آن تبریک گفت.
سازمان معلمان و گردانندگان صدای معلم بدون جنجال و دعوا یک مساله اختلافی را به شکل مدنی حل کرده اند.
این اتفاق خیلی خوبی است.
در اطلاعیه صدای معلم گفته شده که : "این اقدام در جهت احترام به نظر مسئولان تشکل سازمان معلمان ایران و... صورت می گیرد".
برند سخن معلم در اصل متعلق به سازمان معلمان است ، هرچند از سه سال پیش توافق شده که: " این رسانه دیگر تحت نظر و یا اداره این تشکل نباشد . "
از نظر حقوقی مدیریت سایت سخن معلم می توانست سایت را با همان نام برای خودش نگهدارد. اما با اعتماد به نفس و در عین حال پای بندی به اصول دمکراتیک حاضر شد از این برند بگذرد و آن را واگذار کند .
این شیوه عمل قابل تحسین است. جدایی کامل صدای معلم از سازمان معلمان گام مهمی در جهت استقلال رسانه ای است.
امیدوارم صدای معلم هر چه بیشتر در جهت رعایت معیارهای یک رسانه حرفه ای پیش برود.
صدای معلم باید بازتاب صداهای گوناگون یک میلیون فرهنگی باشد و نه صرفا صدای افراد علاقه مند به فعالیت صنفی یا سیاسی و... گذر از این مرحله یک شبه صورت نمی گیرد.
مهم این است که صدای معلم جهت گیری درستی دارد.
از طرف دیگر این فرصت مناسبی برای سازمان معلمان به عنوان یک تشکل اصلاح طلب است که چراغ سخن معلم را روشن نگهدارد و نشان دهد که برای سخن معلم برنامه دارد و ایجاد یک ارگان رسانه ای برای سازمان معلمان را در دستور کار قرار دهد.
به نظر من حضور رسانه های حزبی و گروهی معلمان در کنار رسانه های حرفه ای لازم است.
تنها در فضای رقابتی است که ارزش یک رسانه معین می شود.
به گمان من رسانه خوب معلمی رسانه ای است که بدون ملاحظات سیاسی و صنفی و ایدئولوژیک ، در درجه اول اخبار و اطلاعات حوزه آموزش و پرورش را بدون سانسور و ملاحظات مختلف در اختیار معلمان بگذارد و در تحلیل و تفسیر هم بازتاب دهنده نظرات گوناگون باشد.
رسانه ای که صرفا نظرات خاصی را پوشش دهد یا از بازتاب بعضی نظرات هراس داشته باشد مورد اقبال معلمان قرار نمی گیرد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید