سال‌هاست که فرهنگیان شاغل و بازنشسته، با امید به رفع بخشی از مشکلات درمانی و هزینه‌های کمرشکن پزشکی، به بیمه‌های تکمیلی دل بسته‌اند. در این میان، بیمه تکمیلی « دانا » برای شاغلان و « ملت » برای بازنشستگان فرهنگی، به‌عنوان اصلی‌ترین قراردادهای بیمه‌ای معرفی شده‌اند.
اما متأسفانه آنچه در عمل رخ داده است، چیزی جز رنج مضاعف برای معلمان و خانواده‌هایشان نبوده است.
فرهنگیان به‌طور مرتب و منظم، ماهانه مبلغی قابل‌توجه از حقوق ناچیز خود را بابت حق بیمه تکمیلی پرداخت می‌کنند. این مبالغ، بدون هیچ‌گونه تأخیر، از حساب همکاران کسر می‌شود و به حساب بیمه‌گر واریز می‌گردد. اما هنگامی که فرهنگیان به‌دلیل مشکلات درمانی یا نیاز به خدمات بیمارستانی به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند، با مشکلات متعدد روبه‌رو می‌شوند:
- کمبود شدید مراکز طرف قرارداد بیمه دانا
- الزام به پرداخت آزاد هزینه‌ها توسط فرهنگیان؛
- تأخیر طولانی و حتی عدم پرداخت مطالبات پزشکی و فاکتورهای درمانی؛
- سردرگمی و بی‌توجهی به مراجعات حضوری فرهنگیان.
این وضعیت نه‌تنها مغایر با اصول عدالت اجتماعی است، بلکه نوعی تضییع آشکار حقوق قانونی فرهنگیان محسوب می‌شود.
آیا رواست که معلمی که سال‌ها عمر خود را صرف تعلیم و تربیت فرزندان این سرزمین کرده، در دوران بیماری و نیاز به خدمات درمانی، چنین خوار و خفیف شود؟
جناب وزیر آموزش و پرورش و مسئولان محترم نظارتی
به‌راستی این چه وضعیتی است که بیمه‌ای مانند « ملت » بیش از یک سال است حتی یک فاکتور درمانی بازنشستگان فرهنگی را پرداخت نکرده است؟ بازنشستگان مظلوم فرهنگی با حقوقی اندک و هزینه‌های سرسام‌آور دارو و درمان، در شرایطی قرار گرفته‌اند که عملاً هیچ پشتوانه‌ای ندارند. آن‌ها نه توان پیگیری قضایی و اداری دارند و نه صبری برای گذر از بوروکراسی‌های فرساینده.
آیا شایسته است که معلم بازنشسته پس از یک عمر خدمت صادقانه، برای گرفتن هزینه داروی خود این‌گونه تحقیر شود؟
از سوی دیگر، بیمه دانا برای فرهنگیان شاغل نیز عملاً به نهادی ناکارآمد تبدیل شده است. مراکز درمانی طرف قرارداد آن‌قدر اندک‌اند که بسیاری از همکاران مجبورند هزینه‌های درمانی خود را آزاد پرداخت کنند. این در حالی است که مبالغ سنگین حق بیمه، ماه‌به‌ماه از حساب معلمان کسر می‌شود.
تناقض آشکار اینجاست:
پول به موقع از معلمان کسر می‌شود، اما خدمات یا بسیار محدود است یا اصلاً ارائه نمی‌شود.
اگر هدف از بیمه تکمیلی، کاهش فشار مالی و ایجاد آرامش برای فرهنگیان بوده است، امروز نتیجه کاملاً معکوس شده است.
بیمه تکمیلی به عاملی برای افزایش اضطراب و نگرانی همکاران تبدیل شده است.
بسیاری از معلمان با حسرت می‌گویند: «ای کاش اصلاً بیمه تکمیلی نمی‌داشتیم، لااقل پولمان بی‌ثمر خرج نمی‌شد!» این سخن تلخ، نشانگر عمق بحران و ناکارآمدی بیمه‌های موجود است.
ما به‌عنوان جمعی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته، از وزیر محترم آموزش و پرورش، سازمان برنامه و بودجه، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات انتظار داریم که به فوریت به این موضوع ورود کنند و حق پایمال‌شده فرهنگیان را بازگردانند.
مطالبات روشن و صریح ما به شرح زیر هستند :
1- رسیدگی فوری به عملکرد بیمه‌های تکمیلی دانا و ملت و ارائه گزارش شفاف به فرهنگیان؛
2- پرداخت بدون تأخیر کلیه مطالبات معوقه فرهنگیان بازنشسته توسط بیمه ملت؛
3- افزایش تعداد مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه دانا در سراسر کشور؛
4- ایجاد سامانه شفاف اطلاع‌رسانی برای پاسخگویی سریع به فرهنگیان و ثبت اعتراضات آنان؛
5- بررسی تخلفات احتمالی در نحوه قرارداد و تخصیص اعتبارات بیمه‌های تکمیلی.
فرهنگیان دیگر تحمل وعده‌های بی‌سرانجام و پاسخ‌های کلیشه‌ای را ندارند.
این یادداشت، نه صرفاً یک اعتراض صنفی، بلکه فریادی برای احقاق حقوق هزاران معلمی است که هر روز با عشق پای کلاس می‌روند، اما در روز بیماری و درمان، جز بی‌توجهی و بی‌عدالتی نصیبی ندارند.
از مسئولان انتظار می‌رود به جای وعده‌های مبهم، اقدام عملی و ملموس انجام دهند.
بیمه تکمیلی باید پشتوانه واقعی فرهنگیان باشد، نه باری مضاعف بر دوش آنان.
ما معلمان امروز این اعتراض را بیان می‌کنیم تا فردا شرمنده نسل‌های بعد نباشیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
