نوروز، رقصِ بی‌قرارِ زمان است،
در گذرِ ثانیه‌ها، در تپشِ لحظه‌ها،
در شکستِ حصارِ کهنگی،
در آوازِ سبزِ صیرورت.
نوروز، زاده‌ی خاک و خورشید است،
فصلِ تولدِ درختان،
موسیقیِ جاری در رگ‌های زمین،
چکاوکِ زندگی بر بامِ جهان.
نوروز، خنده‌ی بلندِ آسمان است،
نفیِ سوگ و سکوت،
دستی که از میانِ شب،
سپیده را در آغوش می‌گیرد.
نوروز، همزبانِ رود و باران،
با شبنمِ روشن،
با نسیمِ رهایی،
بر فرازِ سنگینیِ سایه‌ها.
نوروز، نامِ بلندِ انسان است،
بی‌مرز و بی‌دیوار،
در آیینِ تنوع،
در جشنِ کرامت.
نوروز، عصیانِ آزادی است،
فریادِ سبزِ دشت،
که به هیچ زنجیری،
سرِ تسلیم ندارد.
نوروز، شعر و شعله است،
رقصِ رنگ در آینه،
نغمه‌ی بی‌پایانِ امید،
آنگاه که جهان را،
به زیبایی بازمی‌آفریند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
