جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ در تنگنای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس در منزل یکی از دوستان تصادفا برنامه مستند چوپانان کوهستان پامیر را در ماهواره مشاهده و به خاطر هم‌ذات پنداری عجیب و غریب با محتوا، مستند را با عشق و ولع می‌بلعم.
مستند مذکور داستان زندگی ۷ زن سالخورده چوپانی است که برای آخرین بار مسیر صعب‌العبور و خطرناکی را در ارتفاعات بالای ۵۰۰۰ متر از سطح دریا در سرزمین وخی (حدفاصل شمشال تا بزرگراه اتصالی چین و پاکستان «قره‌قوروم » در سلسله جبال پامیر پاکستان) را به همراه گله گوسفندان خود طی کرده و پس از سه روز مبارزه با طبیعتِ بکر و خشنِ پامیر نهایتا به سلامت به چمنزارها و دشت‌های آن‌سوی کوهستان ملحق می‌شوند.
در طی این سفر نوستالژیک (پرماجرا و پر استرس) ؛ چوپانان زن، گله را به آرامی و فراست تمام از کوه و کمر و صخره‌های خطرناک و از جاده‌های مال‌رو ارتفاعات زیبا و خیره کننده عبور داده و نهایتا با ترفندهای خاص و هوشمندانه از گزند گرگ و سایر حوادث طبیعی و غیرطبیعی سر به سلامت می‌برند.
« انار بیگم » رهبر گروه با سن مثبت ۸۰ زنی فرز و پخته بوده و گله گوسفندان را با همراهی شش خانم سالخورده دیگر (افروز،بانو و...) هدایت کرده و لابه‌لای فیلم خاطرات دوران نوجوانی و جوانی اش را با بینندگان به اشتراک گذاشته می‌افزاید: در یکی از سفرها ، دختر و پسرم را در ارتفاعات پامیر از دست دادم . هر بار که در کوهستان سر مزارشان می‌آیم با ارواح عزیزانم ارتباط می‌گیرم.
انار ضمن تشریح سختی‌های چوپانی زنان می‌افزاید: در گذشته نه چندان دور در تابستان ، زنان وخی در ارتفاعات صعب‌العبور چوپانی کرده و در پایین دست مردان به کشاورزی مشغول و از دسترنج این تلاش‌ها نهایتا توانستند فرزندان خود را به مدارس مدرن فرستاده و با زندگی نوین شهری آشنا کنند.
شکل و شمایل ظاهری زنان چوپان، لباس‌های رنگارنگ و زیبای مشابه عشایر شاهسون ،آداب و رسوم و معاشرت و اسامی آنها نشان از ترک تباری و مسلمانی‌شان دارد. در سخنان‌شان دقت می‌کنم به سختی برخی از جملات را می‌فهمم ولی برق چشمان‌شان به شدت بوی آشنایی ،نجوای هم کیشی، فریاد همزبانی و ندای همدلی دارد.
صحنه‌های دوشیدن شیر گوسفندان، بز و غژگاو جالب و نوستالژیک می باشد .
گفتنی است که انگلیسی زبان رسمی و اردو زبان ملی پاکستانی‌هاست .
زبان اردو ترکیبی از زبان‌های فارسی، عربی، ترکی، انگلیسی وسانسکریت است. در حال حاضر ۳۲ زبان و لهجه و گویش در کشور پاکستان رایج است. به نظرم لشکرکشی‌های نادر شاه افشار به شبه قاره هند تاثیر شگرفی در ساختار و بافتار فرهنگی مسلمانان شبه قاره (هند،پاکستان و بنگلادش) دارد.
در انتها ، مستند فرزندان و نوه‌های تحصیل کرده زنان چوپان (آخرین بازماندگان پامیر گمشده) می‌گویند : با جاده سازی مدرن و پیوستن به بزرگراه قره قوروم چین و پاکستان باید کم کم منتظر ساخت مهمانخانه‌ها و سرازیر شدن توریست‌های فرهنگی، شکارچیان کوهستان و ...به سرزمین بکر و وحشی پامیر بود.
تحقق این پیش‌بینی یعنی تاراج پامیرِ بکر و رویایی ( سرزمین گمشده بین چین و پاکستان) است.
لازم به ذکر است که پاکستان دومین کشور پرجمعیت مسلمان ،دارنده سلاح هسته‌ای، ششمین ارتش پرتعداد جهان و از کشورهای در حال توسعه سریع بوده و طبقه متوسط و تحصیل کرده قدرتمندی دارد.
پاکستان روابط مستحکم و استراتژیکی با چین، عربستان، ترکیه و... دارد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
