جستارگشایی:
یکی از توفیقات من در « بنیاد فرهنگی آموزشی نصر » آشنایی دقیق و چهره به چهره با بزرگوارانی است که قبلا بیشتر به صورت مجازی افتخار آشنایی داشتم.
یکی از اساتید پیشکسوت استان البرز دکتر « علی حدادیان » مدرس فیزیک در آموزش و پرورش و دانشگاه‌های استان و فرزند نابِ برغان کرج می‌باشد.
از ویژگی‌های بارز استاد حدادیان ؛ ورزشکار بودن، کوهنورد حرفه‌ای، فعال صنفی با تفکر ناب انتقادی و البته حضور داوطلبانه و مستمر در کلاس‌های رایگان کنکور و تقویتی مدارس و مناطق محروم استان از شهرستان طالقان تا اشتهارد و از نظرآباد تا آساراست.
تدریس رایگان در مناطق محروم به مثابه « صدقه جاریه » علم استاد بوده و این کار خداپسندانه و انسان دوستانه قدمت چهل ساله دارد. برخی از شاگردان قدیمی استاد حدادیان همانند دکتر حسین عسگری(البرز پژوه نامی) و استاد نصیری مدرس حاذق مدارس نظرآباد در شُرف بازنشسته شدن هستند.
اندکی موضوع را بشکافیم ؛
در حالی که هم قطاران و شاگردان استاد، در کلاس‌های خصوصی و کنکوری میلیونی تدریس می‌کنند ؛ دکتر حدادیان متواضعانه و داوطلبانه با امکانات شخصی خود در چهار فصل سال در دورترین روستاهای طالقان و اشتهارد و... حاضر شده و گاهاً به خاطر پیشرفت یک دانش‌اموز رنج سفر و حضور در دورترین نقاط استان را به دوش می‌کشند.
این از خودگذشتگی و ایثار،کاری عام‌المنفعه، قابل ستایش می‌باشد.
از منظری دیگر ، دکتر حدادیان معلمي منتقد و فعال صنفی قهار بوده و تفکر انتقادی بر پیشانی بلندش حک شده است.
وی با حضور موثر در اجتماعات و در پیش مقامات ملی و استانی بارها و بارها با صراحت و بی‌لکنت از حریم برباد رفته آموزش و پرورش و منزلت و معیشت فروکاسته فرهنگیانِ شاغل و بازنشسته جانانه دفاع نموده است . از این منظر نیز بوسه بر دست و جبین استاد از واجبات روزگار است.
الزامات آموزش بی‌منت و با کیفیت
دکتر در وصف و حال خود می‌گوید:
علی حدادیان هستم . در سال ۱۳۶۴ به استخدام آموزش و پرورش درآمده و شروع اولین سال تدریس‌ام در آموزش و پرورش ساوجبلاغ، منطقه سیدجمال الدین نظرآباد ، تدریس دروس شیرین ریاضی و فیزیک از سال ۶۷ تا ۷۳ بوده است. بعدها توسط رئیس مدارس سمپاد وقت به مدارس تیزهوشان کرج منتقل شدم و تا به امروز فقط درس شیرین فیزیک را در مدارس و دانشگاه‌های استان البرز و تهران تدریس می کنم.
لیسانس ریاضی و فیزیک را از دانشگاه خوارزمی تهران اخذ کرده و فوق لیسانسِ فیزیک حالت جامد و دکترای فیزیک کوانتوم ( اتمی) می‌باشد.
حدادیان می‌افزاید: علاقه ی زیادی به شغل (هنر) معلمی دارم. به همین دلیل است که با انرژی فوق‌العاده و با نشاط سر کلاس درس حاضر می‌شوم. اعتقاد دارم در شرایط کنونی اگر ورودیِ ذهنِ دانش پژوهان کنترل شود، عملکرد مغز آنها جهت یادگیری افزایش یافته و آموزش باکیفیت در کلاس درس امکان‌پذیر است.
تو نیکی می‌کن و در دجله انداز...
حدادیان معتقد است:
بسترِ خدمتگزاری به جامعه ای که در آن زندگی می‌کنیم آن قدر گسترده و دارای ظرفیت های پنهان و آشکار است که برای همه امکان ظهور و بروز وجود دارد و هر شخصی که اراده نماید خواهد توانست در هر حوزه‌ای که علاقه داشته با هنر و تخصص خود به فعالیت بپردازد.
فلسفه حیات انسان این است . همه ما برای خدمت کردن به یکدیگر و در محضر خداوند بودن، به دنیا آمده ایم.
کنار مردم بودن، یک سبک زندگی است.
خدمت به معنی انجام عملی، بدون چشم داشت، در برگشت و جبران آن است. عملی که در آن عشق بلاعوض باشد و هدف از انجام آن، نوع‌دوستی و جلب رضایت خداوند مهربان باشد. اوست که بدون حد و حساب می‌بخشد و ما نیز به تقلید از معبود، همنوع پنداری می‌کنیم.
« تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دِمی یا دِرَمی یا قلمی یا قدمی »
یعنی حتی شده به اندازه راهنمایی در قالب حرف زدن و یا قدمی برداشتن برای انجام کاری . گاهی اوقات در حد توان مالی و اقتصادی، یا آنکه نوشتن چیزی برای رسیدن به منظوری خیر . می‌باید خدمت انجام دهیم.
آیا کامل تر از سه آموزه: « گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک » چیزی هست؟
این سه واژه ، می‌تواند شعار را با عمل یکی کند. باید جهان را بهتر از آنچه تحویل گرفته‌ایم، تحویل بدهیم. کلاس آموزشی خیرین، معامله با خداوند و بسیار پرسود است، فقط باید خالص در محضر پروردگار عالم و دانش پژوهان سرزمینم ایران باشیم و به قول شاعر ارجمند:
تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
