امروز برای مطلبی سایت « صدای معلم » را مرور کردم.
آزادترین تریبون خبری در زمینه آموزش و پرورش است؛ تریبونی بدون حمایت مادی و حقوقی ؛ تریبونی که جمعی افراد مدنی و دلسوز و دغدغه مند و خلاق مطالب آن را تهیه می کنند.
صدای معلم، صدای انتقادی است که مباحث آموزش و پرورش را به « حوزه عمومی » می آورد.
دست و قلم و اندیشه پورسلیمان مدیر آن ستودنی است.
همه آن ها که صدای معلم می شوند و در آن می کوشند و می نویسند، شایسته ستایش هستند.
کاش در این سال ها چندین صدای معلم بود.
کاش سیاستمداران ، رهبران و مدیران نظام آموزشی در سطوح گوناگون صدای معلم را بخوانند و بشنوند.
دیدم پورسلیمان نوشته اند فشار اقتصادی کار را برای صدای معلم تنگ کرده است.
کاش آن ها که خیر و مدرسه سازند، نیم نگاهی هم به صدای معلم کنند.
اطمینان می دهم وجود این گونه تریبون ها کمک به بهبود همه مدرسه هاست.
تاریخ رد پای همه ی آن ها که به جامعه و انسان ها خدمت می کنند هرگز فراموش نمی کند.
صدای معلم هم می ماند.
