ماه پایانی سال آموزشی با پایان مدیریت یکی از همکاران بومی در اداره آموزش و پرورش شهرستان مقارن شد. سابقه حضور آموزش و پرورش رسمی و راه اندازی اداره مستقل شهرستان به سال 1343 برمی گردد. در عمر پنجاه و هشت ساله آن، بیست و شش نفر بر صندلی ریاست آن تکیه زده اند و رفته اند و این یعنی به طور میانگین، هر کدام قریب سه سال عهده دار این منصب بوده اند. در این میان بیشترین مدت اقامت در این پست، به ترتیب نه سال (رمضان همت)، هفت سال(بهروز جعفری) و شش سال (محمد نادری) بوده است. اغلب روسا، غیربومی و تنها سه نفر از شهرسمیرم و دو نفر از روستاهای شهرستان بوده اند . راستی مگر نه این که فرهنگ در راس امور و تعلیم و تعلم، عبادت است؟ پس سبب اغماض و اکراه برخی از توجه جدی به این مسئله مهم چیست؟
فهرست رؤسای آموزش وپرورش شهرستان سمیرم عبارتند از:
1- سیدمهدی محبوبی 2ـ سجاد نبی 3ـ سیدحسین مدرس اسفه ای 4ـ علی جان عسكری 5ـ حیدر محجوبی 6ـ محمدتقی دادگستر 7ـ حبیب اله سامی ( کفیل اداره) 8ـ رضا پور زاهد 9ـ رضا ستوده 10ـ حسن كلیشادی 11ـ باقر نقیب زاده 12ـ فتح اله فدایی تهرانی 13ـ هوشنگ رحیمی 14ـ انشاءاله جعفری 15ـ محمد باقری 16ـ رسول لبخند 17ـ عبدالحسین چوپانی 18ـ حسنعلی تاجمیر ریاحی 19ـ باقر سنجاوری 20ـ بهروز جعفری 21ـ سید عماد امامی 22ـحسنعلی ترابی 23ـ رمضان همت 24ـ جهانگیر شفیعی 25ـ سید ضیاء موسوی 26ـ محمد نادری سمیرمی 27ـ برومند شهبازی
به این ترتیب و تا آنجا که به موضوع این نوشتار مربوط می شود، آقای نادری اولین مدیر از سطح شهر سمیرم است که در مدت زمان بیشتری به عنوان مدیر حضور داشته است. ضمن این که ایام مدیریت وی با رواج آموزش غیرحضوری به واسطه شیوع ویروس کرونا و بروز تنگناها و کمبودهای مالی به خاطر عوارض ناشی از تحریم و تورم همراه شده است. این در حالیست که به گواهی آمار ، در پیشرفت تحصیلی منطقه و افزایش فضاهای آموزشی نه تنها تعللی صورت نگرفته بلکه رشد قابل ملاحظه ای وجود داشته است.
شک نیست که این مهم هم به جهت توانمندی و دردمندی آقای نادری به عنوان یکی از بچه های بومی شهرستان و هم همراهی و همکاری اهالی اداره ، مدیران مدارس و همکاران شاغل در آن دخیل بوده است. با این وجود در بدرقه ایشان ، متاسفانه تامل لازم صورت نگرفت و مراسم مربوطه خیلی فوری و در یک سکوت خبری معنا دار برگزار شد. به طوری که حتی مهمترین خبرگزاری شهرستان خبر آن را منعکس نکرد. اضافه براین درحالی که پیشتر ، حرف و حدیث های زیادی در خصوص سپردن این پست به دست چندین نفر از همکاران بومی وجود داشت، همچنان که دیدیم، یکی از همکاران غیربومی عهده دار این مسئولیت شد.
با آرزوی توفیق برای این همکار گرامی، سوال این جاست که این همه درهم ریختگی قضیه برای چیست ؟ بی آن که بخواهیم به موضوع موهوم نژادی دامن زده باشیم و با احترام به همه همشهریان عزیز لر ،جالب این که مثلث ریاست امور عمده شهرستان درسه سطح سیاسی( فرماندار) مذهبی ( امام جمعه) و فرهنگی (مدیر آموزش و پرورش) توسط عزیزان لرنژاد تکمیل شد.
با امید که ضمن همکاری با همدیگر، گره از کار فروبسته ما بگشایند . بدیهی است که شهرستان سمیرم، اولین جایی نیست که خواسته یا ناخواسته، اسیر باند بازی ها می شود . ضمن این که اولین جایی هم نیست که به واسطه روحیه مهمان نوازی و غریبه پرستی خاصی که دارد، زمینه را برای خدمت هموطنان خویش آماده می سازد.؛ به طوری که هم اکنون مدیریت بسیاری از ادارات دولتی آن در اختیار دوستانی است که از شهرهای دور و نزدیک تشریف آورده اند. می ماند میزان همفکری در روح جمعی طیف های سیاسی شهرستان که همچنان که چند سال پیش جماعت اصلاح طلب به آسانی یکی از جمع خویش ( آقای نادری) را براین کار گماشتند، الان جمع اصول گرایان با آن همه رایزنی ها، نتوانستند یا نخواستند یکی از میان خود را برای این مهم معرفی کنند. اضافه بر این ها ، راستی مگر نه این که فرهنگ در راس امور و تعلیم و تعلم، عبادت است؟ پس سبب اغماض و اکراه برخی از توجه جدی به این مسئله مهم چیست؟ ( کانال نقطه سرخط )
