مجموعه سخنان امروز نمایندگان مجلس، خصوصا نظر کمیسیون مربوطه، حکایت از آن دارد که باید منتظر معرفی سرپرست برای این وزارتخانه و پیشنهاد فرد جدیدی برای آموزش و پرورش به مجلس باشیم.
شناخت من از جامعه فرهنگیان ایران حکایت از آن دارد که نیازها و خواسته ها، مطلوب ها ومطالباتشان با آنچه در ذهن و ضمیر رئیس جمهورِ مستقر می گذرد، کیلومترها فاصله دارد. ملت ایران هنوز اهمیتِ فرهنگ و این نهاد را در تحقق آرزوهای تاریخی اش آن گونه که باید، درنیافته اند ولی برخلاف ما، حاکمیت می داند چه می خواهد و عزمش را جزم کرده و مسیرش در تحقق مرحله سوم گذر به تمدن نوین اسلامی (جامعه سازی) مشخص است.
معلمان به دنبال نگاه حرفه ای به این شغلند و از نگاه آسمانی به خود، خیری ندیده اند. فرهنگیان رفع نیازهای زیستی خود را برای یک زندگی عزتمند خواهانند ولی فرادستان به راحتی این خواسته ها را پای نگاه انقلابی - دینی حاکمیت قربانی می کنند.
آموزگاران این کشور سالهاست به جد مشارکت موثر در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های این نهاد را دنبال می کنند و مشارکت را کلید حل مشکلات آموزش و پرورش می دانند ولی نگاه ابزاری به این مجموعه ی بزرگ با این توجیه که آموزش و پرورش حاکمیتی است، این مشارکت خواهی را به اغما برده و می برد.
با توجه به تعداد و نقش پررنگ زنان در این وزارتخانه، زنان توقع داشته و دارند که نگاهی فرا جنسیتی به زنان شود نگاهی که به توانایی های شغلی و حرفه‌ای و علمی آنان حدقل برابر توان همسری و مادری بها داده شود.
توجه ویژه به جایگاه زنان در این وزارتخانه و حتی اجرای تبعیض مثبت را مطالبه ای باید دانست که این مجموعه حالا حالا ها در تحققش ناتوانند.
بارها و بارها از صدر تا ذیل این وزارتخانه ی مادر، از سرطانِ تمرکز گرایی سخن گفته اند، اما و صد اما که بدون تمرکز، رسیدن به حیات طیبه مد نظرِ رییس جمهورِ مستقر و حامیانش، تحقق نخواهد یافت و اینجاست که باز هدفِ صف از ستاد جدا شده و هریک به مسیری خواهند رفت.
ملت ایران هنوز اهمیتِ فرهنگ و این نهاد را در تحقق آرزوهای تاریخی اش آن گونه که باید، درنیافته اند ولی برخلاف ما، حاکمیت می داند چه می خواهد و عزمش را جزم کرده و مسیرش در تحقق مرحله سوم گذر به تمدن نوین اسلامی (جامعه سازی) مشخص است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
