1. اینکه هخامنشیان اقتدار ستایش برانگیزی داشته‌اند گرچه لذت‌بخش است اما به «گذشته» تعلق دارد. به پشت سر. امروز کجای دنیا ایستاده‌ایم؟ تا چه اندازه در دنیا تاثیرگذاریم؟ اصلاً چقدر برای حال خوب این سرزمین تلاش می‌کنیم؟
2. اینکه کوروش انسان بزرگ و بخشنده‌ای بود و به ادیان مختلف احترام می‌گذاشت دقیقاً چه ارتباطی به ما دارد؟ آیا ما هم برای نظر و نگاه مخالفی که نمی‌پسندیم احترام قائل هستیم یا با شلیک واژه‌ها و تهمت و تهدید و تحقیر و فحاشی جنسی خفه‌اش می‌کنیم؟
مثل معتاد کارتن‌خوابی نباشیم که هی می‌گوید نمره انضباط کلاس اول دبستان من ۲۰ بود. الان چقدر خوبیم؟ تا چه اندازه انسان خوبی برای خودمان و شهروند مفیدی برای کشورمان هستیم؟ اگر جسارت ایستادن مقابل ظلم را نداریم برای ظالم کف نزنیم !
3. یونان باستان به مراتب از ایران باستان روی تاریخ اثر عمیق‌تری گذاشت. سقراط، افلاطون، ارسطو، تالس، فیثاغورس، اقلیدس، بقراط و ... در فلسفه و سیاست و طب و هنر و ریاضی و ... شاهکار آفرینش بودند. اما یونان چندی پیش به درجه‌ای از فلاکت رسید که برای بقا حتی برخی پیشنهاد دادند قسمتی از خاکش را به کشور همسایه بفروشد! «داشتم داشتم، حساب نیست، دارم دارم حسابه»!
حالِ مصر با آن تمدن خیره‌کننده الان چطور است؟
افتخار به گذشته و تاریخ باشکوه برای خوشبختی کفایت نمی‌کند. کشورهایی که بسیاری از ایرانیان برای زندگی بهتر به آنجا مهاجرت می‌کنند اتفاقاً تاریخ عمیقی ندارند.
4. به آرمان‌های ارزشمند و انسانی آدم‌ها بیشتر از قبرشان احترام بگذاریم. کوروش و امام معصوم تفاوتی ندارد.
عجالتاَ در جاده‌ها همدیگر را نکُشیم، در لحظه‌های خشم به خانواده هم توهین نکنیم، توی خیابان آشغال نریزیم، اگر جسارت ایستادن مقابل ظلم را نداریم برای ظالم کف نزنیم، حال هم را بد نکنیم، از کسی خوشمان نمی‌آید به جای تخریب شخصیت‌اش از او فاصله بگیریم و به بچه‌هایمان یاد بدهیم از شعر، موسیقی، سینما و ... لذت ببرند تا انسان‌های خوشحال تری شوند. این طور احتمالاً روح کوروش و همه فداکاران این خاک شاد می‌شود.
گفتار نیک، کردار نیک، پندار نیک. اگر به این سه ایمان داریم و عمل می‌کنیم فارغ از هر دین و نژاد، انسانیم اگر نه با سجده بر هیچ سنگ و مزاری، مردم و کشور بهتری نخواهیم داشت.
ایران بیش از سجده‌کردن و شیرجه‌زدن ما برای سنگ و آهن و مقبره، به تمرین و کار متعهدانه‌مان نیاز دارد. البته آرامگاه کوروش ترس ندارد، ولی ناکارآمدی و ناتوانی در حل مشکلات مردم عاقبت خوبی ندارد. از ما گفتن.
کانال فرهنگ و توسعه
