در شرایط کنونی ایران، آنچه در قحطی است وجود مدیر هست، ( مدیر به معنای واقعی)، البته افراد بسیاری، خرقه مدیر را بر تن کرده اند و خود را غالب نموده اند، افرادی که مدیریت را نه به معنای داشتن مسئولیت و کار سخت می دانند بلکه به آن، به دید مقام و صندلی راحت و داشتن امر بر و چاکر و پول بیشتر می دانند. نبود توان مدیریت و بی سر و سامانی کنونی در هر یک از قسمت های سیستم آموزش و پرورش ایران ناشی از همین مدیران و مدیریت می باشد. ( برای رفع ابهام منظور از مدیر، بالاترین مسئولان و مقام های دخیل در موضوع گرفته تا پایین ترین ها می باشد)
می توان گفت، ما نیاز به نخبه های مدیریتی داریم؛ افرادی متخصص و توانمند و متعهد و البته اگر در کلیت نظام، خواست و اراده ای برای بهینه کردن اوضاع وجود داشته باشد.کلیت نظام به خصوص از زمان انقلاب 57 به گونه ای چیده شد که افراد نالایق و ناشایست توان گرفتن مسندهای مدیریتی را داشته باشند. به عبارتی در تعریف مدیریت و صندلی های مدیریت نیاز هست که تغییرات بنیادینی به وجود آید؛ اگر قرار بر توسعه و بهینگی اوضاع باشد، دیگر نمی توان در مشاغل، به خصوص مشاغل موجود در آموزش و پرورش ایران، امتیازهای ایثارگری، رابطه بازی، گروه بازی، حزب بازی و میزان چاکری و خودی بودن را ملاک برتری افراد در انتخاب و گزینش و مدیریت دانست.
آن طور که از مدیران کنونی مشخص است ، به هیچ وجه تخصص و تعهد ملاک انتخاب آنها نبوده است و تنها رانت، پدرخواندگی، میزان ارادت ورزی و چاکری به شکل های مختلف و بازی های سیاسی ملاک انتخاب مدیران هست. ( برای اثبات این موضوع تنها کافی است به نتایج کاری این مدیران نگاهی کرد)
ما کاری به وزارتخانه های دیگر، کلیت حکومت و سیستم های اداری دیگر ایران نداریم، در اینجا در حال حاضر مقصود ما، آموزش و پرورش ایران هست. با توجه به مشکلات کنونی که برخی را لیست می کنیم؛ می توان گفت به طور قطع ما دچار مدیرمآبی و مدیران دروغین هستیم که به چنین وضعی رسیده ایم :
- نبود احترام و شان در خور برای یک معلم که روز به روز این احترام کاهش پیدا می کند
- نبود یک دستمزد در خور یک معلم
- نبود یک روال استخدام قدرتمند و شایسته مدار
- کتاب های درسی حجیم با صفحات کم سود برای جامعه و خسته کننده
- وجود سیستم آموزش خشک و فرمالیته و فرمایشی
- وجود سیستم آموزش ناشاد و افسرده و عصبی ساز
- وجود سیستم آموزش ناکارآمد و عمر تلف کن و بیمار و خسته
- وجود مشکلات جنسی و تجاوز جنسی
- کمبود امکانات در اکثر مدارس کشور
- نبود سیستم آموزش الکترونیکی مناسب
- نبود هدفمندی مناسب در موضوع آموزش در مدارس و سردرگمی فارغ التحصیلان آن بعد از 12 سال تحصیل
- نبود مدارس مناسب در بسیاری از مناطق روستایی و دور افتاده
- کتاب زده کردن دانش آموزان به دلیل کتاب های حجیم و دیکته ای
- ضعیف بودن در آزمون های رتبه بندی آموزشی جهان
- ضمن خدمت های فرمایشی و پولی و در بسیاری مواقع بدون کارکرد آموزشی
- تکیه آموزشی ایران بر روی حفظ مطالب بر عکس روش های متداول آموزش در سطح جهان (که بر روی افزایش خلاقیت و تفکر واگرا تاکید دارند)
و ....
همان طور که دیدید در یک نگاه کوتاه، این میزان از مشکلات پدیدار گشت، حال با کمی وقت،به احتمال زیاد، صدها مشکل از این سیستم آموزش و پرورش ایران نمودار خواهد گشت.
چه کسی یا کسانی، باید پاسخ گوی این میزان از مشکلات باشند ؟
چرا در موضوع بازگشایی مدارس کسی مسئولیت قبول نمی کند ؟
اگر کسانی که بر مسند نشسته اند؛ توان مسئولیت پذیری ندارند؛ پس چرا آنجا نشسته اند یا گذاشته اند بنشینند؛ آیا وقت آن نرسیده است که در کل خانه آموزش و پرورش ایران، یک خانه تکانی شود و افراد نالایق را از مسند های مدیریتی خارج کرده و بیرون بریزند.
سازمان ها از شالوده های اصلی اجتماع امروزی هستند و مدیریت، مهم ترین عامل در حیات، رشد و بالندگی یا نابودی سازمان هاست .
مدیر، روند حرکت از "وضع موجود" به سوی "وضعیت مطلوب" را هدایت می کند و در هر لحظه، برای ایجاد آینده ای بهتر در تکاپوست .گذشته با تمام اهمیت و آموختنی هایش و با تمام تاثیری که می تواند بر آینده داشته باشد، اتفاق افتاده است و هیچ نیروی بشری، قادر نیست آن را دگر بار و به گونه ای متفاوت بیافریند ولی آینده در پیش است و قسمت مهمی از آن به آنچه " امروز" می گذرد ربط پیدا می کند .
از سخنی دیگر، در دنیای کنونی که با سیستم ها و نظام های فکری و اداری مختلف در حال اداره شدن هست، تمام جهان بر مبنای ساختاری علم گرا در حال رشد و ادامه دادن مسیر می باشد. اما آن چنان که پیدا هست ایران و به خصوص سیستم آموزش و پرورش ایران به هیچ وجه بر مدار علم گرایی حرکت نمی کند بلکه بر مدار علم زدایی گام بر می دارد و تنها ظاهر علمی به خود گرفته است؛ چرا که در نقاط مختلف جهان که با ضوابط علمی در حال حرکت هستند کمترین مشکلات و بیشترین کیفیت را در نظام آموزش و مدیریت خود دارند.
پس تمام شواهد نشان می دهند که مدیریت در ایران دچار عقب ماندگی هست و نیاز به تبیین و چاره ای علمی و عملی می باشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
