جامعه ای می تواند به پیشرفت و سعادت برسد که در تمامی ابعاد به هدف مطلوب دست یابد.جامعه ایرانی که یک درصد از کل جامعه جهانی را شامل می شود و از نظر قدمت جزء جوامع کهن انسانی است، برای دست یابی به جامعه آرمانی، راهی جز تحقق مهمترین معیارهای مطلوب در جامعه خود ندارد.
در زیر اهم این معیار های ذکر شده است:
1-ایمان
ایمان به انسان مسئولیت در برابر خداوند متعال، برای کارهای خود می دهد.انسان بی ایمان هیچ هدفی ندارد و همیشه به امور دنیوی مشغول است و خود را پای بند به معبود یا موجودی نمی بیند.افرادی که جنایت می کنند، دزدی می کنند، حقوق دیگران را ضایع می کنند و برای افراد دیگر مزاحمت ایجاد می کنند و سایر کارهای ناشایست را انجام می دهند یا دست به خودکشی می زنند،بیشتر از افراد بی دین هستند.
2-احترام به دانشمندان
در جامعه مطلوب دانشمندان، معلمان و به طور کلی هر کسی که صاحب اندیشه و تفکر است،در جایگاه بالایی برخوردار است.افراد با سواد باید مورد احترام قرار بگیرند و در راس امورات مهم کشور قرار داشته باشند و در تصمیمات مهم کشور دخالت نمایند. ، زیرا افراد متفکر به جهت بهره داشتن از قدرت تفکر و تخیل بهتر از افراد عادی عمل می کنند و دارای ضریب اشتباه کمتری هستند.در سایه بی توجهی به نخبگان و اساتید، متاسفانه سالیانه شاهد خروج عده زیادی نخبه از کشور هستیم و کشور ما سالیانه میلیاردها دلار از سرمایه های فکری خود را رایگان تقدیم کشور ها دیگر می کند. باید رفتار خود را اصلاح کنیم و امکانات زیادی برای مهاجرت معکوس آنان فراهم کنیم.
3- رعایت نظم و قانون
جامعه ای که در آن قوانین درست اجرا می شود و همه خود را در برابر قانون مسئول می دانند،حق کسی ضایع نمی شود،پارتی بازی از بین می رود و همه به هم احترام می گذارند.کشور هایی که پیشرفته هستند نظم در آنجا برقرار است و همگی در سایه نظم و قانون به هدف مطلوب شخصی و ملی دست می یابند.به طور مثال یکی از عوامل مهم بازسازی و پیشرفت سریع کشورهای آلمان و ژاپن ،رعایت این مورد بود.
4-رعایت اخلاق و پرهیز از خشونت
داشتن اخلاق از خصوصیت مهم هر شخصی است.انسان بی اخلاق می تواند از امکانات و حتی علم خود در راه خلاف آرمان انسانی بهره گیرد.یکی از آثار توجه به دانشمندان جامعه،اصلاح اخلاق به شیوه موثر است.آنان باید مشکل اخلاق را ریشه ای حل کنند ، با زور نمی توان اخلاق را در ذهن افراد تزریق کرد بلکه از راه تقویت ایمان که لازمه دست یابی به اخلاق انسانی است،بتوان ریشه بی اخلاقی را در جامعه خشکاند.امروزه می بینیم خشونت و بی اخلاقی در جامعه فراگیر شده است، آمار طلاق بالا رفته است، دوست به معنی واقعی کمیاب شده و انسان ها کمتر به هم اعتماد می کنند.حتی رفت و آمد افراد فامیل به جز ایام عید و مناسبت های مذهبی خیلی کم شده است.دیگر کسی جرات ضامن شدن افراد درجه یک و حتی همکار خود را ندارد! ریشه همه این موارد در بی اخلاقی انسان های یک جامعه است.
5- برقراری عدالت
عدالت باید در همه زمینه ها برقرار باشد.در اقتصاد، آزادی بیان و اندیشه، در استخدام و سایر موارد. در جامعه ای که در آن عدالت باشد،حق کسی پایمال نمی شود و همه با اطمینان خاطر در تلاش و کار مداوم هستند.جوامعی می توانند پیشرفت کنند که فاصله فقیر و غنی کم باشد. ولی متاسفانه در جامعه فعلی خود می بینیم که عده ای بچه پولدار و آقا زاده شب ها با ماشین های لوکس در خیابان ها مسابقه می دهند و عده دیگری از افراد جامعه حتی پول خرید یک دوچرخه برای بچه خود را ندارند! یا عده ای میلیاردها تومان ثروت دارند و عده ای در سطل های زباله، به دنبال کسب در آمد حلال هستند!
6- مشارکت همه اقوام جامعه
جامعه کشور از اقوام زیادی تشکیل شده است و همه آنان باید در بخش های کشور مسئولیت داشته باشند.عدالت باید در همه جاهای کشور رعایت شود همه اقوام به طور مساوی پیشرفت می کنند .امروزه می بینیم تعداد زیادی از یک قوم در دولت یا بخش های مهم کشور حضور دارند، در حالی که از برخی اقوام نماینده موثری برای پیگیری حل مشکلات آنان وجود ندارد.
7- امکانات بهداشتی و آموزشی
امکانات آموزشی و بهداشتی باید در همه نقاط کشور به طور عادلانه وجود داشته باشد.امروزه مدارسی در زیر چادر برپا می شود و مدارسی با پیشرفته ترین امکانات روز مجهز می شود یا مراکز و امکانات بهداشتی به طور عادلانه در کشور تقسیم نشده اند و مشکلات عدیده ای برای ساکنان مناطق محروم وجود دارد.
در پایان نتیجه می گیرم که هیچ جامعه ای به طور تصادفی و بدون داشتن شرایط مطلوب به پیشرفت نرسیده است و برای رسیدن به جامعه مطلوب ایرانی، باید همه شرایط آن فراهم گردد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید