شاید به گمان خیلی از فرهنگیان استیضاح علی اصغر فانی در چنین وضعیتی که مشکلات عدیده ای دامن گیر آموزش و پرورش می باشد کاری اصولی و قابل قبول باشد ، اما آن چه از درون مایه ی این استیضاح برمی آید این است که به هیچ عنوان این هدف دنبال نمی شود ، چرا که متاسفانه بازهم نمایندگانی این استیضاح را کلید زده اند که در روز رای اعتماد به گزینه ی مورد قبول دولت و فرهنگیان یعنی محمد علی نجفی رای منفی دادند !
آن ها بیشتر ملاک های سیاسی را مدنظر قرار داده و به دنبال اهداف سیاسی خویش می باشند. بی گمان مشکلات متعدد آموزش و پرورش زاییده ی فقط این دوره نبوده و حل آن ها هم از عهده ی یک نفر بر نمی آید!
ما در دوره گذشته هم با مشکلات متعددی در سیستم آموزشی کشور مواجه بودیم ، به گونه ای که شتاب زدگی در بسیاری از موارد سیستم آموزشی را با مشکلاتی مواجه ساخت ، اما متاسفانه همین نمایندگان هیچ گاه به دنبال راهکار استیضاح نبودند ، بلکه آن ها را روند طبیعی قلمداد می کردند.
امروز اگر چه باید اذعان کرد که مشکلات درسیستم آموزشی همچنان وجود دارد و فرهنگیان از مشکلات موجود رنج می برند ، اما چه تضمینی وجود دارد که گزینه ی ایده آل دولت بتواند باب طبع نمایندگان مخالف باشد و آن ها مشکلات فرهنگیان را در انتخاب شان لحاظ کنند؟
چگونه می شود به این نتیجه رسید که فقط تغییر وزیر رفع کننده ی همه ی مشکلات است؟
وقتی بحث رتبه بندی که وزیر در اجرای آن جدیت به خرج داده است ، هنوز زمان آن فرانرسیده است و هنوز کم و کیف اجرای آن مشخص نشده است ؛ آیا می توان قبل از اجرا و چگونگی آن در موردش نظر داد؟
آیا اهداف آموزشی نمایندگان فقط در قالب استیضاح تحقق می یابد؟
آیا می شود این را راس خواسته های فرهنگیان در نظر گرفت؟
این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که اجازه ی تجمعات صنفی در دوره ی فانی همراهی با مشکلات معلمان بود و آن ها توانستند مشکلات خود را به گوش فرادستان برسانند.
با همه ی این ها ، از دید نگارنده آن چه توجه به آن ضروری به نظر می رسد این است که دولت محترم و نمایندگان محترم مجلس توجه کلی شان را بیشتر به آموزش و پرورش معطوف نموده و نگاهی جدی تر به آن داشته باشند!
بیشتر صدای فرهنگیان را با رفع مشکلات آن ها بشنوند و سیستم آموزشی را یاری نموده تا با برنامه ای جدی و موثر قدم در راه رفع بحران ها بردارند! بی گمان این رویه خواهد توانست نور امید را دل فرهنگیان زنده کند .