یکی از مهمترین مسائلی که هر ملتی همیشه و هر زمان درگیر آن است آموزش و پرورش می باشد .آموزش و پرورش به منظور توسعه و پرورش علم و دانش در جامعه ایفای نقش می نماید.مدیران و کارشناسان آموزش و پرورش همواره سعی دارند که پایه ریزی های درستی در زمینه آموزش و پرورش داشته باشند و این یک امر بسیار مهم برای سرمایه گذاری های هدفدار جهت رسیدن به آینده بهتر می باشد.
اینک که در آستانه برگزاری جلسه استیضاح جناب آقای دکتر علی اصغر فانی قرار داریم شایسته است که به سناریوی مدیریت پس از فانی توجه ویژه و شایانی داشته باشیم. دولت تدبیر و امید همواره در برنامه های خویش بیان نموده که توجه ویژه ای به آموزش و پرورش خواهد داشت و با معرفی جناب آقای دکتر نجفی به عنوان وزیر پیشنهادی، دولت در همین جهت گام برداشت و لیکن بنا به دلایلی دکتر نجفی رأی کافی جهت تصدی وزارت آموزش و پرورش را از مجلس شورای اسلامی کسب نکرد و بعد جناب آقای دکتر فانی به عنوان سرپرست معرفی شد و سپس توانست از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد را کسب نماید.
از همان ابتدا تعدادی از حامیان دولت تدبیر و امید در آموزش و پرورش با معرفی دکتر فانی به عنوان وزیر ، مخالف بودند و ایشان را ضمن آنکه کاملا به حوزه آموزش و پرورش مسلط می باشد فرد توانمندی برای سکانداری وزارت آموزش و پرورش نمی دانستند.
در مدت تصدی وزارت ایشان تا کنون همواره موافقان و مخالفان نظرات خویش را مطرح نموده اند که نگارنده در این یادداشت قصد نقد و بررسی عملکرد جناب فانی را ندارد و لیکن احتمال می رود که ایشان از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد را کسب نکند .
حال چه باید کرد؟
چه فردی با چه ویژگی ها و چه شاخصه هایی باید سکاندار دستگاه عریض و طویل آموزش و پرورش شود؟
به نظر می رسد که قاطبه فرهنگیان ایران اسلامی از دولت تدبیر و امید انظار دارند که یک فرد بسیار قوی، توانمند و مسلط را به عنوان وزیر معرفی نماید به گونه ای که این فرد شاخصه ها و ویژگی های یک رئیس جمهور را هم داشته باشد زیرا چنین مدیری که با تمام مردم جامعه سر و کار دارد قطعا باید جسور، شجاع، سیاستمدار، کاردان، پاسخگو و حضور بسیار پررنگی در عرصه رسانه داشته باشد.
علاوه بر این سکاندار آموزش و پرورش نباید به گونه ای باشد که مدیران مجازی برای حوزه مدیریتی او تصمیم گیری کنند یا کسانی که تخصص یا مسوولیتی در حوزه آموزش و پرورش ندارند نباید برای آموزش و پرورش تعیین تکلیف کنند.
به عبارت دیگر ، وزیر پیشنهادی نباید اهل معامله باشد و آن چنان قوی و قدرتمند ظاهر گردد که مرعوب افراد ذی نفوذ نباشد ؛ چنین مدیری باید اهل چانه زنی باشد و بتواند امتیازهای بسیاری را از دولت جهت پیشبرد اهداف آموزش وپرورش اخذ نماید و همچنین بتواند اعتماد فرهنگیان محترم را جلب نماید و در یک اقدام شجاعانه دستگاه آموزش و پرورش را که بسیار بزرگ شده است، کوچک و قدرت را به معلمین و مدارس واگذار نماید ، علاوه بر این وزیر پیشنهادی شایسته است که به مسائل اقتصادی و رفاهی فرهنگیان جدا توجه فرماید و فقط در سطح حرف و شعار نباشد ، باید آموزش و پرورش با اقتصاد عجین شده ، در کنار آموزش و پرورش باید اقتصاد پویا وجود داشته باشد.
در کشورهایی که از آموزش و پرورش موفق برخوردارند همواره در کنار مسائل آموزشی مسائل اقتصادی نیز مطرح بوده و هست. وزیر پیشنهادی شایسته است که فردی نخبه گرا باشد به گونه ای که آموزش و پرورش جولانگاه نخبگان در حوزه های مختلف باشد.
فرهنگیان از دولت محترم انتظار دارند که فردی سکاندار آموزش و پرورش شود که یک تیم بسیار قدرتمند،متخصص، متعهد و کاردان جهت هدایت این کشتی عظیم همراه داشته باشد.
نگارنده از افراد خاصی جهت تصدی وزارت نام نمی برد و لیکن هستند افرادی که در حوزه های مختلف مدیریتی در گذشته کارنامه درخشانی داشته اند که مردم همواره به نیکی از آنها یاد می کنند و یا گاه آنها را قهرمان تلقی می نمایند.
امید است که دولت تدبیر و امید این بار به دغدغه های فرهنگیان محترم و والدین دانش آموزان توجه ویژه نموده و فرماندهی بزرگترین و حساس ترین وزارت را به فردی واگذار نماید که بتواند بر مشکلات آموزش و پرورش فائق آید و در مسیر دست یابی به موفقیت های بزرگ و توسعه همه جانبه قدم بردارد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید