این روزها اخبار سفر وزیر به اقصی نقاط کشور بالاخص دو سفر انجام شده به قم ، زادگاه ایشان یادآور خطای برخی از مدیران است که تصور می کنند با حضور مستقیم خود در محل برای بررسی مشکلات و یا افتتاح و کلنگ زنی و قیچی کردن روبان های رنگارنگ و.... کار مفیدی انجام می دهند! و این رفتار وزیر به برخی از معاونان نیز سرایت پیدا کرده است.
شاید وزارتخانه ای که با مفهوم و ارزش واحد " روابط عمومی " در یک سازمان بیگانه است ، این سفرها کاملا طبیعی و مورد انتظار است .
چون همراه این سفرها موارد فوق ، هزینه های پنهان و آشکار زیادی را بر وزارتخانه و بودجه محدود آن ، تحمیل می سازد. مواردی چون: هزینه سفر وزیر و هئیت همراه ، هزینه استقبال و پذیرایی از آنان ، هزینه بنرهای استقبال و پاچه خواری شخص وزیر ، هزینه زمان و انرژی از دست رفته برای خود وزیر و همراهان ایشان و مدیران کل و ...... .
جناب وزیر !
تا چشم برهم زنید ، عمر وزارت تان تمام خواهد شد ، مشکل جای دور نیست ، همین جاست ، زیر پوست خود وزارتخانه و واحدهای حذف شده آن ، در واحدهای جدیدالتأسیس آن ، در معاونت های تبدیل به اموال غیرمنقول شده وزارتخانه ، در لابه لای بخشنامه ها و آئین نامه های غیرضروری ، در طرح های نابخردانه متنوع و متعدد و متناقض آن و در ....
امید است با استفاده از تکنولوژی و ویدئو کنفرانس ، تعداد این سفرها به حداقل ممکن برسد و با سفر به مناطق محروم ، دنبال سیاست حمایت از مستضعان نباشیم که مستضعان به قوانین لازم الاجرا برای پایان بخشیدن به محرومیت نیاز دارند نه حضور معطر و نمایشی شخص وزیر در روستا و شهرشان .
جناب وزیر ، از خود بپرسید چرا علیرغم تلاش شبانه روزی و تحمل مشقت این سفرها ، هنوز مشکلات و معضلات نظام آموزشی و مطالبات فرهنگیان پابرجایند و توسعه و عدالت آموزشی نمی تواند تحقق بیابد ؟!
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
