فارغ از اینکه جناب بطحایی برای چه موضوعی استعفا داده است باید مسئله آموزش و پرورش جای برای همیشه حل شود و از حاشیه های بی تفاوتی به متن توجه برگردد .
آموزش و پرورش امروز هر چند به دلایل عدیده نتوانسته در تراز نظام اسلامی باشد و در صدر توجه نظام های تعلیم و تربیت جهانی بنشیند اما این مانع از این نمی شود تا مسائل مهم و حیاتی نظام تربیت مورد غفلت واقع شود .باید در نظام آموزش و پرورش مانعی از جنس مسایل مالی و معیشتی نباشد و متقابلا این سیستم پاسخگوی تام و کمال توقعات و مطالبات ملت و دولت شود .
ناگفته پیداست دفاع از آموزش و پرورش لزوما همین وضعیت جاری نیست و ما با نظام تعلیم و تربیتی که در تراز انتظارات و قابل دفاع باشد، فاصله زیادی داریم .
این وضع موجود که شاید یکی از دلایل این ضعف مفاهمه و فقدان زبان مشترک دولت و حتی حاکمیت با نظام تعلیم و تربیت است باید در جایی به فهم مشترک بینجامد .
باید برای آموزش و پرورشی مطلوب هزینه داد و با تعریف اهداف و تبیین انتظارات به اصلاح مناسبات پرداخت.
دور نیست اگر بگوییم نه این آموزش و پرورش مناسب انتظارات است و نه این بودجه و اعتبارات شایسته چنین مطالبات .
داشتن مدرسه زندگی ، معلم زندگی می خواهد .
ما باید متناسب با مطالبات اصلی ، دغدغه های حاشیه ای از جنس زندگی و معیشت را مرتفع کنیم و بیش از یک عنصر ساده، انتظارات تحولی از جنس تغییر ، رشد و شکوفائ نسلی را طلب کنیم .
آموزش و پرورش تا زمانی که مدیران تحولی ، هوشمند ، توانا، دانا و باشهامت نداشته باشد به مفاهمه با دولت وحاکمیت دست نمی یازد
و این آمد و شدها به ساختمان قرنی جز زحمت آفرینی باری از دوش آموزش و پرورش ضعیف برنخواهد داشت .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
