کی شهامت می کنی گویی خطا کردی خطا ؟
دیرَکی در زیرِ سقفی مانده تا ، بر خود بیا.
در بیا از خانه ات بنگر که می گویَد همه .
خانه را کو ؟ شد که گفتی می شَوَد اُمّ اُلقرا.
بر گُزیدَندَت به پاسِ حرمتِ آ ن مکتبی .
از جوانمردی در آ ن می گفت استادِ وفا .
صاحبِ دَلقی ز تَرسَت رفته در سوراخِ موش.
دیگری تا تو سخن نا گفته ، گویَد مرحبا !
گفته ای آ تش زنَد گَزمه به هر جا را که خواست .
یا کُنَد جایی شنید ار اعتراضی ، خون به پا !
غافل از آنی هوا داری به ترس و سیم و زَر .
یک به سر باشد اگر ، مانَد ، یکی در کیسه ها .
زَر بگیر از هر کجا بویِ زَر آ یَد بر مَشام .
قبله آ نجا را کُنَد با رَبَّنا اَفرِغ لَنا .
کارِ آن هم رویِ پیشانی نشان کوبَد به زُهد .
نیست غیر از این ! کُنَد بر حلقه یِ قدرت دعا .
دل به دست آری ولی ، چون همرهان دلداده اند .
تا به آ خر می رسی در این رهِ بی انتها .
آروز دارم پذیری پند و بخشندَت مگر.
بر سر انجامی رسد این قِصّه هایِ غُصّه ها .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
