خشم یک واکنش طبیعی نسبت به اشتباهی است که دیگران مرتکب شده اندو راهی است برای انتقال حس مورد بی‌عدالتی واقع شدن.
با توجه به این اصل روانشناسی، معلمان صبور ایران زمین ، گونه های زیاد نابرابری و بی عدالتی را در زمینه های حقوقی، آموزشی و اجتماعی شاهد هستند.
بی عدالتی درمورد حقوقی –که رنج های بسیاری هم بر دوششان گذاشته است- آن قدر ملموس هست که نیاز به هیچ مصداق و توضیحی ندارد.
اما نابرابری آموزشی هم سال هاست که آزرده اشان کرده و این آزردگی روز افزون وقتی به آمار شاخص های جهانی می نگرند و می بیند که شاخص نابرابری های جهانی آموزش در ایران 37/3 درصد ،در کشورهای همطراز در منطقه 18/3درصد و در کشورهای توسعه یافته 7/2 درصد است؛ آزردگی اش دوچندان می شوند و چون نمی توانند بی تفاوت باشند هم چنان خشم و رنج خود را پنهان می کنند.
و وقتی ناهنجاری های بسیار اجتماعی را در جامعه ی خود می ببینند و ریشه ی بسیاری از آنها را در نامناسب و نادرست بودن نظام آموزشی می بینند؛ باز به آزردگی و خشم پنهان آنها افزوده می شود؛ بنابراین در روزهایی که باید به مناسبت گرامیداشت مقام معلم ، برای معلمان به شادی و جشن بگذرد؛ به اعتراض و آشکار شدن خشم پنهان می گذرد آن هم به امید کاستن از نابرابری ها و بی عدالتی ها.
امیدواریم و دعا می کنیم که مسئولان (اجرایی و امنیتی) کشور اگر نمی توانند عوامل ایجاد کننده ی حس بی عدالتی و زمینه های خشم پنهان معلمان صبور و گرانقدر کشور عزیزمان را برطرف کنند، حرمت و شان آنها را آن طور که شایسته هست رعایت کنند و در برخورد با اعتراضات صنفی معلمان، صبر و شکیبایی بیشری از خود نشان دهند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید