به بهانه پانزدهم دیماه روز گزینش
ضمن عرض تبریک به مناسبت روز گزینش، بر اساس تجربه شخصی و تحقیقاتی که در زمینه عملکرد گزینش آموزش و پرورش داشته ام، مواردی را بررسی کرده ام.
اولویت توانایی معلم بودن- ریاکاری
وقتی سوالات مصاحبه از زمان آخرین حضور در راهپیمایی، نماز جمعه و اصطلاحات تخصصی رساله توضیح المسایل و..... باشد و در این حین هیچ سوالی از تخصص معلمی پرسیده نشود، موجب ایجاد محدودیتهایی می شودکه مستخدم و یا دانشجو را مجبور به ریاکاری می کند؛ آیا یک فرد ریاکار می توان معلم خوبی باشد؟!
دانش آموز از نظر ظاهری با معلمی ارتباط برقرار می کند که به روز، دارای ظاهری آراسته و امروزی باشد، اما گزینشگر دانشجو معلم را به خاطر ریش پرفسوری، شلوار جین و حتی کتان، تی شرت و..... باز خواست می کند .
در دوران تربیت معلمی هم دانشگاهی هایی داشتیم که اصلا توان صحبت کردن و برقراری حداقل ارتباط نداشتند؛ آن ها به جای گذراندن آموزش مناسب و گذشتن از فیلتر های تخصصی معلمی از فیلتر گزینش عبور می کنند و حال یا کارشناس گزینش و یا معلم هستند و مرا یاد ویدویی منتشر شده از یک کلاس درس می اندازند که معلم به دلیل برخورد غیر حرفه ای موجبات کتک خوردن خودش را از دانش آموز فراهم کرد.
برخورد نامناسب، غیر اسلامی و نگاه سلیقه ای- عدم رعایت حریم شخصی
یکی از بدترین اتفاقات که در روند تحقیق و گزینش برای داوطلبین پیش می آید، قضاوت سلیقه و برخورد غیر حرفه ای، غیر عادلانه، بر خلاف قوانین و موازین اسلامی گزینشگران می باشد که عمده ناراحتی را در بدنه جوان آموزش و پرورش پدید آورده است.
دانشجو معلم و یا مستخدم جدید باید آن گونه که گزینشگر می خواهد باشد و لزومی بر دارا بودن شرایط عمومی نیست؛ یعنی کافیست شما احترام خاصی برای مسوولین گزینش قائل باشید و یا از جایی سفارش شوید.
( در موارد زیادی نگاه از بالا به پایین مسوول گزینش ناحیه و سلام و احترام از روی ترس به آنان توسط کارکنان پیمانی و غیر رسمی به گوش می رسد. )
طبق قانون، تجسس از احوال اشخاص و سؤال از افراد مبنی بر شمارش و عنوان نمودن گناهان ممنوع و بر خلاف قوانین اسلامی است، در حالی که این موارد در لابه لای رفتار های گزینش گر گاهی به صورت عیان و گاهی زیرکانه اقدام می شود.
در مواردی فرد محقق شروع به تحقیق گسترده با هدف یافتن نقطه ضعف از داوطلب می کند و به جای آنکه از افراد معتبر تحقیق کنند از دانشجویان خاص و غیر معتبر تحقیق می کنند و وقتی در روند مصاحبه نسبت به گزارشات مغرضانه اعتراض می کنی با این جواب که "از دانشجویان مورد اعتماد خودمان گزارش گرفته ایم" روبه رو می شوی.
( از جمله مهم ترین تخلفات محقق این است که از گزارشات به اثبات نرسیده پرونده به نزدیکان و دوستان وی خبر می دهد و این یعنی از بین بردن آبروی افراد. )
نوشتن چیزی بر خلاف اظهارات داوطلب در برگه گزینشگر، حرف گذاشتن در دهان داوطلب و تهمت زدن به شیوه حرفه ای و با رفتارهای روانشناسانه از دیگر تخلفاتی است که در ادارات گزینش معمول است.
بر طبق قانون در موارد عدم احراز صلاحیت، پرونده به اشخاص دیگر واگذار می گردد که این امر در ظاهر انجام می شود اما در واقع همکاری و همراهی همکاران گزینشی یک اداره و حتی با اداره بالادستی موجبات اعمال سلیقه بر روی داوطلب را فراهم می سازد.
فضای حاکم در مصاحبه
فضایی حاکم در مصاحبه کاملا شبیه به تعاریف از محل بازجویی است، لذا این فضا با تاثیر بخشی از رفتار نامناسب گزینشگر باعث معذب شدن داوطلب می گردد.
تهدید و ارعاب
اتفاق خنده داری که در این پرونده ها رخ می دهد، طرح یک مساله از گزارشات افراد امین هسته های گزینش و نسبت دادن به داوطلب می باشد، حال داوطلب باید بکوشد تا موضوع را رد کند و در این حین معمولا مسوول مربوطه اقدام به تهدید اینکه "در پرونده ات ریزتر می شویم و....." می کند.
افتخار ادارات گزینش در جذب جوانان به عنوان کارشناسان تحقیقات و گزینش
در حالی که تخلفات و تخطی از قوانین گزینشگران سن دار و با تجربه اصلاح نشده، فردی ناپخته و بدون حداقل تجربه و ارتباط اجتماعی را به عنوان کارشناس گزینش و تحقیقات انتخاب می کنند و این ضربه مهلک بر بدنه آموزش و پرورش است.
شما دانشجو معلمی طرد شده و منزوی که از روی تنگ نظری شروع به تجسس، خبرچینی، ضبط صدا و رفتارهای غیرعادی و جاسوسانه می کند را در نظر بگیرید؛ بعد از پایان دوره دانشجویی به عنوان کارشناس گزینش منصوب می شود و بر مسند قضاوت می نشیند، آیا فاتحه آموزش و پرورش را نباید خواند؟!
روحیات گزینشگران
افرادی که گستره ارتباطی شان در آموزش و پرورش معمولا با همکاران گزینشی خود می باشد و به دلیل حس خود برتر بینی و سوظن فراوانی که نسبت به دیگران دارند معمولا دیگر فرهنگیان حداقل ارتباط را با آن ها برقرار می کنند.
وقتی از افراد درباره علاقه به گزینش و گزینشگران و یا روحیات آن ها سوال می شود معمولا با پاسخ اینکه "حس بدی نسبت به آن ها دارند و اینکه گزینشگران افراد هستند با روحیات خاص که بازی کردن با آینده و سرنوشت افراد به هر قیمتی برای آن ها کار ساده ایست" روبه رو می شویم.
دید سیاسی و تک بعدی بودن نیروهای جزئی
دید سیاسی قالب نیروهای جزئی در ادارات گزینش معمولا اصولگرایی افراطیست که در نتیجه باعث برخورد آزار دهنده، فشار بر فعالین دانشجویی و رد صلاحیت آن ها می شود.
( رییس جمهور یکی از ارکان هیات عالی گزینش کشور می باشند و در مواردی در دوران ریاست جمهوری آقای روحانی (که از حمایت اصلاح طلبان برخوردار بود) از توهین به ایشان و طرفدارهایشان گزارشاتی داده می شد. )
نتایج معمول
یکی از اتفاقات معمول در روند گزینش برای افرادی که رد صلاحیت می شوند به این صورت می باشد که روند تحقیقات و رسیدگی به پرونده را نزدیک به یکسال طول می دهند و در نتیجه پرونده به هیات مرکزی گزینش ارسال می شود، حال اگر رای هسته گزینش ناحق باشد، از جایی سفارش بشوی و گزینشگر حال خوبی داشته باشد پرونده با عنوان "غمض عین" یعنی چشم پوشی و بخشش به هسته گزینش باز می گردد و پس از ارشاد با اعمال انفصال از خدمت (حذف سابقه خدمت، حقوق و.....) از زمانی که رد صلاحیت شدی و تا زمانی که بخشیده می شوی برای همیشه در پرونده کاری ات می ماند.
کانال شخصی