تقریبا در ایران رسم است که مدیران مدرسه در ابتدای صبح برای دانش آموزان سخنرانی میکنند یا در زنگهای تفریح با بلندگو با بچهها حرف میزنند.
لازم نیست که همسایههای مدارس هم سخنان مدیر و یا ناظم مدرسه را بشوند آن هم ساعت 7 صبح که بسیاری از آنها خواب هستند.
میشود مراسم صبحگاهی مدارس را با یک بلندگو آن هم با صدای کم برگزار کرد تا همسایههای مدارس هم دچار مشکل نشوند.
میشود در زنگهای تفریح به جای ایستادن پشت پنجره و حرف زدن با بچه از طریق بلندگو، به حیاط مدرسه رفت و از آنجا با دانش آموزان صحبت کرد و یا به آنها تذکر داد.
این معنا در مورد مساجد هم صادق است. آنها میتوانند صدای مراسم خود را فقط در داخل مسجد پخش کنند.
باور کنیم کسانی که همسایه مدرسه و یا مسجد شدهاند گناه نکردهاند که صبح تا شب باید صدای بلندگو را بشوند.
عصر ایران