جناب آقای نظری
رئیس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش
با سلام و تبریک سال نو
یک بار در مورد تبعیض های موجود در آموزش و پرورش ، مطلبی در همین سایت نوشتم و شما جوابیه ای ارسال نمودید و جالب آن که یکی از موارد تبعیض مورد توجه وزارتخانه قرار گرفت و اقدام به جبران آن بند نمود ، منتهی بندی که به نفع وزارت بود نه معلمان.
نمی دانم چرا جوابیه آن واحد به طور سلیقه ای و کاملا تمایلی است ، اگر مورد یا مواردی شفاف نیست و نیاز به روشنگری آن سازمان وجود دارد چرا این فعل ، به بار عمل نمی نشیند.
شفافیت و عینیت طرح اسکان مدارس چقدر است و چرا بر ما معلمان در هاله ای از ابهام قرار دارد ؟ این چهارمین نوشته بنده در مورد اسکان فرهنگیان در مدارس است . این اسکان در جهت ایجاد ضعف و سستی در کرامت شغل معلمان در دو طرح عید و تابستان ، خود بیانگر عدم پرداخت حق و حقوق در خور شأن کارمندان آن وزارتخانه است. اگر ما نیز همانند خیلی از ادارات و سازمانها و وزارتخانه ها ، صاحب امتیازات بایسته و شایسته بودیم ، قدر مسلم آن نابغه ای که طرح اسکان مدارس را اختراع نموده است امروز لعن و نفرین معلم و اهل و عیال معلمان و خدمتگزار مدارس و اهل و عیال آنها و.... را با خود یدک نمی کشید.
یک طرح زمانی ارزشمند است که به نفع خاص یا عام باشد، ارزش یا هنجاری را تقویت و تعمیم دهد ، جایگاه منزلت شغلی را ارتقاء دهد، دید عموم مردم نسبت به آن طرح تحسین برانگیز باشد، آن طرح چیزی بر داشته ها یا انگاشته ها بیفزاید و.....
اما شما را به خدا با جایگزین کردن معلمان در طرح اسکان مدارس ، چه بار ارزشی را خلق نمودید یا چه بهای گرانسنگی را برای معلمان قائل شدید؟
به نام معلمان و به کام دیگران ، تبدیل مدارس به محل سکونت مسافران عید و تابستان چه توجیه عاقلانه ای دارد؟ در کدامین کشورهای دیگر ، مدارس به عنوان مسافرخانه یا هتل در اختیار مردم یک شهر قرار داده می شود؟
هزینه تجهیز مدارس در دو نوبت از سال بر عهده آموزش و پرورش است یا به بخش خصوصی سپرده شده است؟ نفع مادی یا میزان درآمد وزارتخانه از این مسیر چقدر است و در کجا هزینه می شود؟
چرا به جای این طرح در نطفه شکست خورده ، حقی به نام حق سفر برای معلمان قائل نمی شوید تا با قابلیت و سلیقه خود از آن برای تمدد اعصاب استفاده نمایند و خاطر و حرمت شان نیز در جامعه و بین خلق حفظ گردد؟
شما وقتی کمترین امکان یعنی اسکان مدارس را برای معلمان لایق می بینید ، طبیعی است که عده ای تسلیم وار برای دسترسی به آرامشی که در جامعه کمتر بدان دست می یابند ، به این نوع اسکان پاسخ مثبت دهند. اما عده ای همچنان در حال مقاومت ، با رگهای بیرون جهیده خود ناشی از خستگی روح و روان ، فشار مضاعفی را متحمل می گردند.
آقای نظری !
تبعیض موجود بین کارکنان و کارمندان وزارتخانه های مختلف بر انگیزه و هدف و اعتلای شغلی معلمان تأثیر منفی می گذارد و کارآیی آنان را کاهش می دهد. تصور نکنید بین وزارتخانه ها چون دیوار آهنی است و هیچ یک حامی و پشتیبان یکدیگر نیستند و گویی هر کدام برای
کشوری جداگانه نه واحد خدمت می کنند ، ما مردم نیز با عناوین مختلف این وزارتخانه ها، چنین هستیم. یکی داماد خانواده از وزارت نفت دارد یکی عروس از بانک و یکی پسرخاله و.... و همانند رشته های زنجیر از اوضاع و احوال داشته ها و نداشته ها ، یا از عزت و خواری های یکدیگر مطلعیم.
نه از فجرانه اش و نه از حق لباسش و نه از حق سفر زمان خدمتش و نه از حق سفر عید و تابستانش و نه از حق روز زن و روز مردش و نه از بن عیدانه اش و نه از رقم پاداش آخر خدمت و.... از هیچ کدام از این موارد بی خبر نیستیم و از محرومیت خود با خبریم.
راستی نجابت نیز در مقابل این همه بی عدالتی رنگ می بازد. نمی دانم پخمگی در بطن شغل معلمی وجود دارد یا وزارت بر آن تحمیل نموده است !! ( از همکاران بزرگوار پوزش می طلبم ) .
از شما می خواهم حداقل به دو مورد مهم پاسخگو باشید:
1 - چرا اسکان مدارس ، علیرغم غلط بودن طرح یا مخالفت معلمان ، همچنان وجود دارد؟ این طرح اگر با مسئولیت وزیر آموزش و پرورش است آقای بطحائی چرا مخالفتی بر جریان آن ندارد؟
2 - برای تجهیز مدارس از چه منبع مالی استفاده می شود ؟ درآمد حاصل از اسکان عامه مردم در مدارس کشور در چه مسیری هزینه می شود؟ آیا این درآمد مشمول مالیات می گردد؟ آیا این درآمد به بودجه وزارت آموزش و پرورش برمی گردد؟
یا ....
شفافیت و عینیت طرح اسکان مدارس چقدر است و چرا بر ما معلمان در هاله ای از ابهام قرار دارد ؟
با تشکر در انتظار پاسخگویی حضرتعالی.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید