دیر زمانی است که بنده و امثال بنده فرهنگیان شاغل در وزارت فخیمه ی آموزش و پرورش مطالباتی داریم که نه از خداوند پنهان است که البته عالم به غیب است و نه از مردم پنهان ، و اکثرا هم مالی است . البته درخواست های فرهنگی و آموزشی و تربیتی هم فراوان داریم اما این همه، در میان وضعیت بغرنج معیشتی کمرنگ و کم صدا شده اند.باز هم خداوند و خودمان و دولت محترم، خوب می‌دانیم که داستان مربوط به این ماه و ماه قبل و قبل تر هم نیست بلکه این گنج قارونی که ما طلبکاریم مربوط به یکسال و دوسال و سالیان گذشته است.
ما هم البته دم نمی زنیم و دعا به جان دولت تدبیر و امید می کنیم زیرا سهم عمده ای از موفقیت جناب روحانی و دولت مکرم ایشان در پیروزی انتخابات بر دوش جامعه فرهنگیان و خانواده های آنان بوده و در این اندیشه ایم که دولت نمی‌خواهد به سرنوشت خواجو دچار گردیم. .
عرض کردم که سهم بزرگی از پیروزی دولت تدبیر و امید بر دوش فرهنگیان بوده. از این رو این دولت علاقه فراوان به معلم ها دارد و حواسش به آنها هست.
دولتمردان که نیک می‌دانند معلمین برخلاف کارمندان دیگر دولت نه مزایایی دارند و نه حق مسکن و نه سرویس و نه لباس و نه پاداش اول سال و نه پاداش آخر سال و نه اضافه کار آن چنانی و نه کارت هدیه و نه بن فروشگاه شهروند و نه هتل و نه مهمانخانه و نه حق سفر و نه کارانه و نه یارانه و البته نه عیدانه ! (عیدانه های خاص که برخی دستگاه ها پرداخت میکنند) بنا براین رعایت آنها را میکنند تا به سرنوشت خواجو دچار نگردند.
بگذارید برایتان از مرگ خواجو شاعر و عارف کرمانی قرن هفتم که در سال 752 ق در شیراز رخ داده بگویم که می دانیم مزار او نیز در تنگ الله و اکبر است.
خواجو که در پناه خاندان محلی اینجو بود ،آنها را مدح می گفت . علت مرگ خواجو جالب است . زیرا درمی یابیم شادی فراوان هم می تواند موجب مرگ گردد! این همان نکته ی ماجرا است و با عدم پرداخت مطالبات ما در ارتباط است و چون وزارت آموزش و پرورش لابد مشاورانی آگاه با کتاب و ادبیات و تاریخ، فراوان دارد ، دور نیست که این نکته را به جناب وزیر اطلاع داده اند تا از فجایع جلوگیری شود.
خواجو کرمانی که عارفی کم توان بود، بر اثر دریافت صله ای فراوان از شادی قالب تهی کرده و اگر خدایی ناکرده این اتفاق برای ما معلمین رخ دهد و حقوق افزایش یابد یا مطالبات پرداخت گردد تکلیف چیست ؟
ببینید قاضی احمد غفاری کاشانی در تاریخ نگارستان مرگ خواجو را بر اثر چه حادثه ای آورده :
« سبب و فاتش آنکه وی مداح آل مظفر بود ...قصیده ای غرا در سلک نظم کشید ، شیخ ابو اسحق یک طبق زر سرخ صله بدو موهبت فرمود ، مقارن این احوال خواجو متغیرالحال شده و درگذشت!» (تاریخ نگارستان ص 30)
قاضی احمد قمی هم چنین نوشته:
«...شیخ ابو اسحق یک طبق پر از زر بدو بخشید. مقارن آن حال ، مولانا متغیرالحال گشت و در دم در گذشت...» (مقدمه دیوان خواجو/سهیلی خوانساری)
القصه، خداوند به دولتمردان خیر دهاد! که به فکر ما هستند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید