دل نبود آغاز عشقی برملا
رازهای عشق پنهان بین ما
آتشی بر پا دل از شوق وجود
مجلس آرا همچو شمعی نور بود
سودمندی دل حصولی علم را
در میان ارباب عارف پیشه ها
گفتنی ها گفته شد حالا بیان
علم والایی میان خلقی عیان
با نیا علمی هنر آداب را
هر تمدن معرفی ای آشنا
خوش خبر یاد از گذر ایام هان
از سلاطین عارفانی یاد همان
سالکان را پیشوایانی دلا
زاهدانی طبع روشن خو نما
حلیه زیبایی به زیبایی عیان
جلوه آرا شد هنر ما را بیان
با ادب پرور که شاعر پیشگان
همنشین گشتیم ما روشندلان
ای کهن ایران ادب گستر جهان
شادمان زی بین خلقی عالمان
در میان جمعی که یک دل یک زبان
گر زبان ها گونه گون معنا همان
انجمن علمی سخن را ترجمان
با ادیبانی هنرور بین مان
با ادیبان همچو بلبل بوستان
همنشین با گل چمن ای دوستان
هر وجودی مشت خاکی بیش لا
با سرا باقی عیان مقصد دلا
گر چه دل آرام با آسایشی
با بیان شیوا دهد پندی همی
مایه دل گرمی و شوقی ذوق ها
فضل عرفانی هنر آداب را
جان ما شیرین زبانی تا به کی
رخت بندی چون گذر ایام طی
ای بشر خاکی معارف پیشه ای
پیشه ای تا اخذ تقوا توشه ای
بار علمی با عمل تقوا عیان
هر عیانی را چه پنهانی بیان
هر معادن جود بخشد زرّ کان
کعبه دل شد کن طوافی هر زمان
چون حرم آن قبله ای باشد دلا
خلق را دعوت به جانب ربنا
هر وجودی چون طوافی کعبه را
کعبه ای گردد مُمثّل بین ما
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید