چند روزی است که مشغول تصحیح امتحانات زبان انگلیسی نوبت اول مدارسی هستم که آنجا تدریس می کنم.
مثل همیشه نمره های آینده سازان میهن در این درس چنگی به دل نمی زند.
تا جایی که ذهنم یاری می کند کوتاهی و کم کاری در کلاس درس نداشته ام و از تمام پتانسیلم برای انتقال اندوخته هایم بهره جسته ام.
مواجهه با این نمرات درخشان چندان هم برایم دور از انتظار نبود چرا که در طول ترم هم بچه ها خودی نشان نداده بودند.
حقیقتا نمره های دانش آموزانم درد آور است به جز دوسه نفر که فراگیری انگلیسی را از کودکی آغاز کرده اند و همچنان در کلاس های زبانکده ها به زبان آموزی می پردازند.
دیروز در تایم استراحت بین تصحیح برگه ها سری به تلگرام زدم.
پنج شش دقیقه ای طول کشید تا جناب فیلترشکن تلگرام را بالا بیاورد.
در یکی از کانال ها تماشای مصاحبه دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش در حوزه ای که تخصصش نیست ناراحتی ناشی از نمرات پایین دانش آموزانم را دوچندان کرد.
در این مصاحبه آقای نوید ادهم تدریس زبان انگلیسی در مقطع ابتدایی را اکیدا ممنوع اعلام فرمودند.
البته تا به امروز چیزی با عنوان تدریس رسمی انگلیسی در مدارس ابتدایی ایران نداشته ایم و احتمالا مخاطب این حرف مدارسی هستند که احیانا به شکل چراغ خاموش، خودسرانه و بدون اخذ مجوز به ترویج زبان انگلیسی پرداخته اند و یا در آینده چنین برنامه ای را در دستور کار دارند.
نیازی به تشریح اهمیت فوق العاده و استراتژیک فراگیری زبان انگلیسی نیست و کیست که نداند این روزها زبان انگلیسی از نان شب واجب تراست.
اما در خصوص سن و سال مناسب جهت فراگیری زبان انگلیسی یا هر زبانی غیر از زبان مادری عموم زبان شناسان معتقدند هرچه زودتر کودک به سمت وسوی فراگیری زبان دوم برود نه تنها بهتر و بیشتر یاد می گیرد بلکه چنانچه فرآیند یادگیری بامتدهای حرفه ای همراه باشد لهجه تکلم کودک قرابت زیادی با لهجه کسانی خواهد داشت که زبان دوم کودک زبان اول و اصلی آن هاست.
آقای نویدادهم با یک تحقیق میدانی و یا گفت و گو با صاحب نظران به صحت این موضوع پی خواهند برد.
البته آموزش زبان انگلیسی به کودکان ظرافت های خاص خودش را دارد و می بایست با برنامه ریزی دقیق و در نظر گرفتن اصول روانشناختی صورت پذیرد تا شاهد بی انگیزگی و تنفرآفرینی نسبت به انگلیسی در کودکان نباشیم.
جناب آقای نوید ادهم !
خوب است بدانند بر پایه طرح دولت ژاپن، کسب نمره بالا در آزمون TOEFL، در آینده، شرط پذیرش دانشجو در دانشگاه های ژاپنی خواهد بود. بدین ترتیب، دانش آموزان ژاپنی باید به گونه ای در مدارس آموزش ببینند که بتوانند زبان انگلیسی را خوب بشنوند، خوب سخن بگویند، خوب بخوانند،خوب متوجه شوند و خوب بنویسند.
به همین خاطر و برای تحقق این طرح سن فراگیری زبان انگلیسی در مدارس ژاپن پایین تر آمده است.
آقای مهدی نوید ادهم علت این دستورشان را حفظ،تقویت و اشاعه فرهنگ پارسی عنوان کرده اند.
اما جناب ادهم قطعا می دانند که زبان انگلیسی یک زبان بین المللی و زبان قاطبه منابع علمی دنیاست و دریچه ای برای ارتباط موثر و تعاملی با تمام ملت هاست.
پر واضح است که یکی از شروط اصلی برای حفظ و شناساندن زبان و فرهنگ پارسی در محافل،مجامع و آکادمی های بین المللی تسلط چهره های علمی، سیاسی و فرهنگی ما به زبان انگلیسی است و عالمان و سیاستمداران ما زمانی در نظام آنارشیک جهانی خواهند توانست از این فرهنگ دفاع کنند که انگلیسی را خوب حرف بزنند تا مضحکه خاص و عام نشویم.
لذا شایسته است کودکان میهن با زبان انگلیسی بیگانه نباشند .
چرا که همین کودکان در سال های آینده نمایندگان ما در عرصه های بین المللی خواهند بود.
و اما به عنوان یک کارشناس آموزش زبان انگلیسی معتقدم ساختار و متدهای آموزش زبان انگلیسی در مدارس ما بسیار نامناسب و پرنقص است و نتیجه اش این می شود که کمتر دانش آموزی را پیدا می کنیم که چیز زیادی از زبان انگلیسی را در مدرسه فرا گرفته باشد و اگر هم دانش آموزان و سایر اقشار جامعه ما از سطح خوبی در انگلیسی برخوردار باشند حاصل شرکت کردن در کلاس های زبانکده ها،تماشای فیلم،مطالعه کتاب ویا مراوده با انگلیسی زبان هاست.
گرچه امکان اجرای متدهای زبانکده ها در مدارس به طور کامل فراهم نیست ولی بهتر کردن اوضاع با اندکی تدبیر و طراحی حرفه ای دور از دسترس نیست.
آیا بهتر نیست به جای " پاک کردن صورت مساله " به فکر " حل مساله " باشیم ؟
آیا با این مدیران میسر خواهد بود ؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید