آنچه این روزها در سراسر کشور شاهد ان هستیم اعتراضات به حق و از سر استیصال مردم است که نتیجه گرانی، تورم، بی‌عدالتی، رشوه‌خواری، باندبازی، سیاست‌بازی، اختلاس، دزدی و آنارشیسم اداری و مالی در سطوح مختلف کشور است .
معلمین از معدود اقشاری هستند که این فشارهای اقتصادی را با گوشت و پوست لمس می‌کنند چرا که هر روز با دانش‌آموزانی سروکار دارند که نمونه جامعه فقرزده و نابه سامان است ، دانش‌آموزانی که هرروز سفره اشان خالی‌تر و رنگ و رویشان زردتر می‌شود اگرچه خودشان نیز در این درد شریک هستند اما به قول قدیمی‌ها آب‌باریکه‌ای دارند که با آن صورت خود را سرخ کنند.
بچه‌های اعتیاد، طلاق، فقر، کار هر روز رو به افزایش است که این نتیجه اعمال سیاست‌های ناکارآمد اقتصادی است و دولتمردان کاخ‌نشین بی‌درد هر روز فربه‌تر و بی‌خیال‌تر و با لبخند خبر از عادی بودن اوضاع می‌دهند و شعار- همه‌جا آرام است من چقدر خوشبختم – می‌دهند .
از بودجه ناعادلانه آموزش و پرورش و قطع شیر یارانه‌ای دانش آموزان تا کسر بودجه آموزش و پرورش و نبود سرانه آموزشی و پرورشی همه و همه نشان از بی‌عدالتی آموزشی دارد .
حضرت امام خمینی (ره) فرمودند مردم با دولتمردان تعارف ندارند و واقعاً همین‌طور هست .فشار اقتصادی روزبه‌روز استخوان‌های اقشار مختلف را می‌شکند ، تورم کم می‌شود رکود بالا می‌رود ، بانک‌ها پدر ملت را درآورده‌اند و فقط حرف و حرف و حرف اما یک‌ذره عمل نیست . آخر کی این وضعیت بانک‌ها را می‌خواهند سروسامان بدهند ، خدا می‌داند .
تمام ملت بدهکار بانک‌ها شده‌اند و تمام حقوقشان با سودهای آسمان‌خراش در اول برج برای قسط می‌رود و سیاستمداران و دولتمردان مجلسیان را کک نمی‌گزد .
آخر تا کی ملت دندان روی جگر بگذارند و سکوت کنند و از آن‌طرف زجر دزدی‌ها، اختلاس‌ها، غارت‌گری‌ها، حقوق ده‌ها میلیونی را ببینند و دم نزنند ؟
سفارش‌ها مقام معظم رهبری به هیئت دولت پیرامون حقوق یک یا دومیلیونی و حقوق چند ده‌میلیونی هم افاقه نکرد.
آخر چرا دولت از ریخت‌وپاش در ردیف‌های بودجه خود کم نمی‌کند ؟ این چه بودجه‌ریزی است که ملت باید برای هر جلسه که شما می‌گیرید میلیون‌ها تومان از جیبشان برود ؟
مگر در انگلستان و فرانسه و آمریکا چقدر جلسه می‌گیرند و حرف می‌زنند که شما می‌خواهید عقب نمانید؟
به‌جای جلسات متعدد و بی‌فایده عمل کنید؛ بنابراین شاید اولین گروهی که با یک جمع و تفریق ساده و محاسبه سرانگشتی دخل‌وخرج متوجه خطر گرانی، تورم، رکود می‌شوند معلمان و فرهنگیان هستند و با برپایی تجمع‌های اعتراضی مسالمت‌آمیز (اما به دید دولت غیرقانونی که آن‌هم هیچ‌گاه مجوزی برای تجمع آنان ندادند) صدایشان را به گوش مسئولین و مسند نشینان رساندند اما کو گوش شنوا؟
فرهنگیان که اموالشان در صندوق ذخیره فرهنگیان به باد رفته و هنوز درگیر و دار بوروکراسی اداری هیئت تحقیق و تفحص گیرکرده و ملاحظات سیاسی و ... آنان را ناامید از حق‌خواهی کرده در کنار سایر اقشار ملت از دولتمردان می‌خواهد که صدای تظلم خواهی آنان را بشنوند که معلمان و فرهنگیان قانون‌مند‌ترین مطالبات را خواسته‌اند ولی صدای مظلومیت شان راه به‌جایی نبرده است ...
این روزها صدای به‌حق، عدالت‌خواهی و مبارزه با فساد اداری و مالی و شفافیت دخل‌وخرج دیگر با سخن و حرف و لبخند به بوته عمل درنمی‌آید بلکه عزمی راسخ و به‌دوراز سیاست‌بازی می‌خواهد چراکه چشمان بیدار و گوش‌های شنوا رفتارها را رصد می‌کند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید