اطلاع رسانی به سبک روابط عمومی ؟!

 تا حالا چهار حکم از سوی وزیر برای انتصاب مدیران جدید صادر شده است. البته برای پیشگیری از سوء تفاهم اعلام می کنیم که حق وزیر است که همکاران خود را انتخاب کند. اما معلمان هم حق دارند که بدانند این  عزیزان  قبلا کجا خدمت کرده اند و چه سوابقی دارند؟

روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش چند روز پیش در اطلاعیه ای در تلگرام  از اصحاب رسانه و فرهنگیان در خواست کرد که  اخبار این وزارتخانه را از پایگاه اطلاع رسانی رسمی این وزارتخانه دنبال  کنند. ما هم برای برای اطلاع از سوابق و پیشینه مدیران جدید به پرتال وزارت آموزش و پرورش سر می زنیم. احکام صادره مانند همه احکام اداری ظاهری خشک و رسمی دارد . تقریبا متن هر 4 حکم یکسان است.
 
این متن حکم آقای دکتر مهدوی مشاور عالی وزیر است : "جناب آقاي دکتر محمد مهدوی سلام عليكم - با توجه به تعهد، و تجربيات ارزشمند مديريتي جناب عالي، به موجب اين ابلاغ به سمت مشاور عالی وزیر آموزش و پرورش  منصوب مي شويد. اميد است با توجه به وظائف تعيين شده وزارت آموزش و پرورش در برنامه هاي توسعه و برنامه اينجانب كه به مجلس شوراي اسلامي ارائه شده است با هماهنگي معاونان و مشاوران و مديران كل استان ها در انجام امور محوله موفق و مويد باشيد. از خداوند متعال توفيق حضرتعالي را در ارتقاي جايگاه و منزلت فرهنگيان مسئلت دارم."

معلمی که به پرتال وزارتخانه مراجعه می کند می خواهد بداند که مثلا مشاور عالی کجا و در چه رشته ای درس خوانده است؟ چند سال سن دارد؟ تجربیان ارزشمند مدیریتی او چیست ؟ کجا مدیر بوده ؟ آیا از دوستان و همکلاسی های وزیر است یا واقعا بر اساس شایستگی انتخاب شده است؟ از این چهار نفر آقای مجتبی زینی وند به دلیل سوابقش در دفتر مشارکت های مردمی وزارتخانه شناخته شده است. اما قریب به اتفاق فرهنگیان آقای حسین فرزانه سرپرست معاونت پشتیبانی ، آقای مهدی فیض سرپرست معاونت  پرورشي و فرهنگي وزارت آموزش و پرورش  و آقای محمد مهدوي مشاور عالي وزير آموزش و پرورش  را نمی شناسند . قاعدتا مرکز اطلاع رسانی وزارت آموزش و پرورش باید به نیاز مخاطبان بدهد.
 
جالب اینکه در مورد آقای دکتر محمد مهدوی حتی روابط عمومی عکسی از ایشان منتشر نکرده است. عکس سه مدیر منصوب شده هم عکس آرشیوی است و معلوم نیست مربوط به چه برهه ای از زندگی آنها است. 

جست و جو در گوگل هم بی فایده است. مثلا گوگل چندین دکتر مهدوی نشان می دهد که معلوم نیست دکتر مهدوی ما کدام است؟ نزدیک ترین احتمال " دکتر محمد مهدوی مژده " است که عضو گروه مدیریت سیستم و بهره وری دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت است. اما اگر این همان مهدوی ما  است چرا در یک حکم رسمی نام خانوادگی او ناقص ذکر شده است؟ در مورد دکتر مهدی فیض هم با همین گرفتاری مواجه می شویم که پیدا کردن اطلاعات مستند در باره سوابق او تقریبا غیر ممکن است.
 
ویژگی حداقل دو  نفر از این 4 نفر این است که سابقه مدیریت و کار در آموزش و پرورش ندارند. بعضی ها این ویژگی را مثبت و برخی منفی می دانند. عده ای می گویند : یعنی در بدنه 970 هزار نفری آموزش و پرورش افراد واجد صلاحیت یافت می نشود ! اما عده دیگری می گویند مدیری مثل فانی که برآمده از بافت مدیریتی آموزش و پرورش است چه گلی به سر این وزارت زد؟ همان بهتر که مدیران از وزارت علوم بیایند. 

« صدای معلم » بر این باور است ؛ حق وزیر است که همکاران خود را از داخل یا خارج آموزش و پرورش انتخاب کند اما معلمان هم حق دارند که با سوابق و  تجربیات این عزیزان آشنا شوند. در حکم آنها به تجربیات ارزشمند اشاره شده است.

چه ایراد دارد که معلمان هم با گوشه ای از این تجارب ارزشمند آشنا شوند. اگر در حکم رسمی نمی شود به سوابق اشاره کرد، وظیفه روابط عمومی است که به این نیاز مخاطبان پاسخ دهد.

در تعریف سنتی ، روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش دستگاهی است با حدود هزار کارمند و ده ها نشریه و بولتن که هدف اصلی اش اخلال در گردش آزاد اطلاعات است.مدیران روابط عمومی مدافع و توجیه گر اعمال و رفتار وزیر و مدیران ارشد هستند. آنها به بالاترین مدیر مجموعه وفادارند . رسانه های  روابط عمومی، چه کاغذی و چه مجازی در خدمت انتشار اخبار دید و بازدیدهای مدیران و تبلیغ برای آنها هستند . در تبلیغ درج عکس مدیران در سایز بزرگتر و تعداد بیشتر نشانه موقعیت بالای مدیر است. آنها در دفاع از مدیر مستقر سینه سپر می کنند. خبرنگاران را از طریق ارائه اخبار نادرست و جهت دار گول می زنند. مدیر روابط عمومی فاقد ابتکار است و مثلا فکر می کند اگر اضافه بر ابلاغ وزیر جمله ای در معرفی فلان مدیر منصوب بنویسد یا عکس جدیدی از او منتشر کند ممکن است گرفتار غضب شود و موقعیت خود را از دست بدهد.

پایان گزارش/