گروه گزارش/
شنبه 29 شهریور 1404 ؛ « صدای معلم » گزارشی را با عنوان : « رئیس جمهور راست می گوید یا رئیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان ؟! » منتشر کرد . ( این جا )
این رسانه در ابتدای گزارش خود از قول رئیس جمهور نوشته بود : « به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده تا در مورد فلسفه و استمرار کار مدارس سمپاد تجدید نظر جدی و عملی صورت گیرد » .
« « مسئله اصلی به نوع نگاه ما، نوع گفت‌وگوی ما، کار تیمی ما و برداشت‌ها و تعاملات ما برمی‌گردد. مدارسی که امروز ساخته‌ایم، به جای تربیت انسان‌های جامع‌نگر، افرادی تک بعدی و مغرور پرورش داده‌اند. کسانی که مملکت و سرزمین خود را باور ندارند و خیال می‌کنند تنها باید در خارج از کشور به جایگاهی برسند.
چنین تربیتی اشتباه است. باید انسان‌هایی تربیت شوند که بدانند از این آب و خاک برخاسته‌اند و مسئولیت دارند کشور و سرزمین خود را آباد کنند. قرار نیست کسی از خارج بیاید و مشکلات ما را حل کند. این ما هستیم که باید گره‌های جامعه و مشکلات کشور و محله خود را باز کنیم.
در مدارسی که ساخته‌ایم، دانش‌آموزانی تربیت شده‌اند که حتی جوایز آن‌چنانی دریافت کرده‌اند، اما 90 درصد آن‌ها اکنون در ایران نیستند. این چه هنری است؟ این افراد زمانی که با مشکل روبه‌رو می‌شوند، به‌جای ماندن و حل آن، قهر می‌کنند و می‌روند ... »
« صدای معلم » از رئیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان پرسیده بود :
« آمار 90 درصدی فرار این نخبگان به خارج از زبان رئیس جمهور آیا نشان از « وطن دوستی » دارد ؟
یاوری در مراسم گرامی داشت شهدای جنگ ۱۲ روزه و آغاز سال تحصیلی جدید که با حضور مسئولان آموزش و پرورش، دانش‌آموزان و معلمان سمپاد برگزار شد چنین می گوید : ( این جا )
« خدمت به ایران محدود به حضور فیزیکی در خاک کشور نیست. اگر خود را سرباز این فرهنگ بدانیم، می‌توانیم در هر نقطه‌ای از جهان به ایران خدمت کنیم. اما اگر گذشته تابناک خود را نادیده بگیریم، حتی در داخل کشور هم باری بر دوش آن خواهیم شد » .
پرسش « صدای معلم » از یاوری آن است که آیا گونه سخنان توجیهی برای فرار سمپادی های برتر ، برندگان المیپادها و.... به خارج از ایران نیست ؟
در همان جنگ 12 روزه کدام یک از این « سربازان فرهنگ » در همان کشورهایی که علیه ایران موضع گرفتند ؛ بر خلاف سیاست های رسمی و خط مشی های کلی آن کشور خارجی ظاهر شدند در حالی که حتی برخی موافق حمله اسرائیل به ایران بودند ؟
یاوری همچنین می گوید :
« برای من، تماشای موفقیت ورزشکاران یا دانش‌آموزان ایرانی در عرصه‌های جهانی، از برد تیم ملی والیبال تا مدال‌آوری در کشتی یا کسب رتبه‌های برتر المپیاد، نه فقط یک هیجان لحظه‌ای، بلکه یک پیوند قلبی با تاریخ و فرهنگ ایران است. این حس، چیزی فراتر از یک واکنش احساسی و زودگذر است، زیرا بخشی از هویت ما است » .
پرسش صریح و شفاف « صدای معلم » از رئیس سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان آن است که ما از کجا و چگونه متوجه شویم این گونه درخشش ها و مدال آوری ها برای دیده شدن بیشتر و گسترده تر در مجامع بین المللی برای دست و پا کردن یک موقعیت و فرصت شغلی خوب در آینده و در جهت منافع شخصی آنان است تا این که بر اساس وطن دوستی و خدمت به تاریخ و فرهنگ ایران باشد با ادبیاتی که مختص چنین مسئولانی است ؟
آیا در همه ملل و بلاد دنیا ، فرار نخبگان به خارج از کشور را این گونه توجیه و تئوریزه می کنند ؟ و این که نشان دهند عملکرد درخشان دانش آموزان ایرانی در میادین علمی خارجی و مدال آوری آنان نشان از لیاقت و کارآمدی و کاردانی مسئولان و مقامات دارد در حالی که بحران ها و ابربحران ها کشور را در جهات مختلف گرفتار و زمین گیر کرده است ؟
آیا این مسئولان و مقامات پژوهش و یا سندی دارند که نشان دهد این فرار کرده ها به خارج در حال حاضر چه نگرش و رویکردی به مسئولان و حتی ایران دارند و چرا به روایت پزشکیان 90 درصد آنان حاضر نیستند دوباره به کشور بازگردند ؟
و به جای ماندن و حل مسائل ایران ترجیح داده قهر کنند و بروند و دیگر بازنگردند ؟
« صدای معلم » در گزارش پیشین خود متذکر شد :
« به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده تا در مورد فلسفه و استمرار کار مدارس سمپاد تجدید نظر جدی و عملی صورت گیرد » .
از نظر این رسانه ؛ حس وطن دوستی ، تعهد و مسئولیت پذیری در مدرسه ای که در آن غربال گری صورت نگیرد ؛ دانش آموزان حس تبعض و له شدگی نداشته و اکوسیستم تعلیم و تربیت در آن مختل نشده باشد ، بسیار راحت تر و عینی تر و ملموس تر قابل انتقال و آموزش خواهد بود .
و این در همه جا قابل دفاع خواهد بود .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
