گروه گزارش/
رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی وزارت آموزش و پرورش در نشست خبری با « رسانه های هم سو » به مناسبت هفته شوراهای آموزش و پرورش از برگزاری همایش سراسری شوراهای آموزش و پرورش در سالن همایش های وزارت کشور در روز دوشنبه ۲۵ دی ماه ۱۴۰۲ خبر داد.
پرتا وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )
« محمودزاده با تبیین نقش شوراها در پیشبرد اهداف کمی و کیفی آموزش و پرورش ، افزود: شوراهای آموزش و پرورش که در استان‌ها به ریاست استانداران و در مناطق و شهرستان‌ها به ریاست فرمانداران تشکیل می‌شود، ظرفیت مطلوبی برای ارتقا برنامه های آموزش و پرورش در کشور است . خروجی و حاصل برگزاری بیش از ۲۰۰ جلسه شورای آموزش و پرورش در سطح کشور چه بوده است ؟
معاون وزیر، قانون شوراهای آموزش و پرورش را از نشانه های تکامل مدیریت اجتماعی دانست و افزود: نقش پذیری و مشارکت ۵ کارگروه همراه با شورای آموزش و پرورش استان‌ها دربرنامه ریزی برای پیشبرد اهداف عالی نظام تعلیم تربیت می تواند به تحول اساسی فعالیت های آموزشی و پرورشی درکشور منجر گردد .
رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به تصویب قانون شوراهای آموزش و پرورش در قالب ۲۲ ماده و ۲۱ تبصره در سال ۱۳۷۲در مجلس شورای اسلامی گفت: ترکیب این شورا در استان‌ها و مناطق مشخص است و تفاوت این شورا با سایر شوراها در این است که همه دستگاه‌ها در شورای آموزش و پرورش از منظر آموزشی و پرورشی حضور می یابند تا مطابق نیاز و ضرورت به آموزش و پرورش کمک کنند و این یک مشارکت سازنده و ستودنی است.
محمودزاده ظرفیت شوراهای آموزش و پرورش برای بهبود کیفیت و فرآیندهای آموزشی و پرورشی را بسیار حائز اهمیت ذکر کرد و خاطرنشان ساخت : در سال گذشته بیش از ۲۰۰ جلسه شورای آموزش و پرورش در سطح کشور تشکیل شده که ۹۱ درصد با حضور استانداران، ۵۶ درصد با حضور ائمه جمعه، ۸۷ درصد با حضور روسای سازمان‌های مدیریت و برنامه‌ریزی استان‌ها، ۷۹ درصد با حضور شهرداران مراکز استان‌ها، ۹۲ درصد با حضور مدیران کل نوسازی مدارس استان‌ها، ۷۸ درصد با حضور اساتید دانشگاه‌ها، ۸۳ درصد با حضور نمایندگان انجمن اولیا ومربیان بوده است » .
در نشست خبری که در 21 دی ماه 1398 با حضور مجتبی زینی وند رئیس وقت سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت های مردمی وزارت آموزش و پرورش و با دعوت از « همه رسانه ها » برگزار شد ؛ « مدیر صدای معلم » پرسش هایی را به قرار زیر مطرح کرد : ( این جا )
« در نشستی که در پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش اخیرا برگزار شد موضوع " زمان آموزش " مطرح شد که از تهدیدها و نیز آسیب های مهم در نظام آموزشی ماست .
نظام آموزشی کشور ما با کشورهای OECD مقایسه شد . هدف و روح اصلی در تدوین قانون شوراهای آموزش و پرورش ، تمرکز زدایی و ارزش قائل شدن برای سایر سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی به ویژه در لایه های پایین بوده است مثل تقویم آموزشی و اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران .
سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش و معاون ایشان آقای اللهیار ترکمن اصرار داشتند که زمان آموزش در کشور ما از سایر کشورها بیشتر است اما پژوهشگران اثبات کردند که زمان آموزش واقعی حتی بسیار پایین تر است .
در این زمینه یکی از موادی که می تواند به ما کمک کند بحث " تقویم آموزشی " است .
شما به مصوبه مجلس ( سال 1376 ) در مورد زمان آموزش اشاره کردید که از ابتدای مهر تا پایان خرداد است در حالی که به نظر می رسد در آن مصوبه موضعی در مورد بند 2 از ماده 4 قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش در مورد تصویب تقویم آموزشی مناطق تابعه با توجه به شرایط اقلیمی و جمعیتی هر منطقه اتخاذ نشده است .
پیشنهاد من این است که واحد حقوقی شما و یا وزارت آموزش و پرورش تکلیف این ماده قانونی را در قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش را مشخص کند .
اگر این ماده قانونی ملغی گردیده است باید به صراحت مشخص شود .
وزارت آموزش و پرورش تکلیف خود و دیگران را در مورد این ماده از قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش مشخص کند .
در حالی که همان کتابچه ای که در دست شماست در این زمینه تغییری صورت نگرفته است .
این می تواند کماکان به قوت خود باقی باشد .
« شما فرمودید 86 درصد مصوبات در استان ها و شهرستان ها در سال 1397 اجرایی شده است .
بفرمایید چند درصد از ظرفیت " قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش " اجرایی شده است ؟
در حالی که بسیاری از ظرفیت های این قانون مطرح و اجرایی نشده است ؛ چرا مسئولان وزارت آموزش و پرورش و به طور مشخص شخص وزیر دائما صحبت از تدوین و اجرای " قانون خاص " برای آموزش و پرورش و معلمان می کنند ؟
مگر " خاص تر " از قانون شوراهای آموزش و پرورش هم داریم ؟
آقای زینی وند !
گرایش غالب در سخنان شما به مباحثی مانند درآمدها ، هزینه ها ، تخصیص اعتبارات و... تمایل داشت در حالی که هدف و روح اصلی در تدوین قانون شوراهای آموزش و پرورش ، تمرکز زدایی و ارزش قائل شدن برای سایر سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی به ویژه در لایه های پایین بوده است مثل تقویم آموزشی و اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران .
شما فکر می کنید بین خروجی جلسات برگزار شده در حوزه شوراهای آموزش و پرورش با اثربخشی و کارایی این قانون ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد ؟
در نشست خبری که با موضوع " هفته شوراهای آموزش و پرورش " در سالن شهید حججی ساختمان علاقه مندان وزارت آموزش و پرورش در 23 دی ماه 1396 برگزار گردید ؛ « صدای معلم » خطاب به شما پرسش هایی را مطرح کرد .
پیشنهاد ما این است از آن جایی که شوراهای آموزش و پرورش استان ها خود را موظف به پاسخ گویی به رسانه ها و افکار عمومی نمی دانند شما بخشنامه و آیین نامه اجرایی از وزارت آموزش و پرورش به همه استان ها ابلاغ کنید که این شوراها موظف باشند از رسانه ها و خبرنگاران در جلسات دعوت کنند » .
آیا مضحک نیست که پس از گذشت 30 سال از تصویب و ابلاغ « قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش » هنوز مقامات در « کوچه اول » مانده و در اهمیت و ضرورت آن سخنرانی می کنند ؟
« احمد محمودزاده » به عنوان رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی وزارت آموزش و پرورش به صورت دقیق و مستند توضیح دهد که چند درصد این قانون اجرایی شده است ؟
موضوع " الزام دعوت از خبرنگاران و رسانه ها به جلسات شوراهای آموزش و پرورش استان ، شهرستان و مناطق برای نخستین بار توسط « صدای معلم » مطرح و پس از پذیرش در قالب دستور العمل به همه مناطق کشور ابلاغ شد . ( این جا )
آقای محمودزاده روشن کند که آیا این دستور العمل اجرا می شود و اگر نمی شود دلیل آن چیست ؟
خروجی و حاصل برگزاری بیش از ۲۰۰ جلسه شورای آموزش و پرورش در سطح کشور چه بوده است ؟
این « مناسک گرایی » و « نمایش های رسانه ای » بدون رویکرد حل مساله تا کی و کجا ادامه خواهد داشت ؟
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
