فهمیه طباطبایی :
سوال من در ارتباط با سوال خانم چوپانکاره ( روزنامه اعتماد ) است .
شما می گویید تربیت نیاز به بازنگری های جدی دارد . هم اتفاقات سال 96 و هم امسال ما شاهد آن بودیم که تعداد زیادی از قشری که هنوز در سن مدرسه هستند و نوجوانانی که زیر سن 18 سال هستند در این وقایع حضور داشتند . در اتفاقات اخیر هم بودند و رسمی هم اعلام شده است که تعداد زیادی از کشته شدگان از بین این افراد بودند که یک دختر 14 ساله در تهران و یک دختر 13 در بهبهان جزء آن ها بودند .
سوال من از شما این است که بالاخره تکلیف این شکاف اجتماعی که بین دهه ی 70 و 80 ایجاد شده است و اصلا این ها دیده نمی شوند و انگار جاهای دیگر هم این شکاف را نشان داده اند مثل حالا که در شبکه های اجتماعی خواننده های خاصی این کار را می کنند ... چه می شود ؟
ما می بینیم که معاونت پرورشی شما همچنان آن ها را نمی بیند ، اصلا در نظام تربیت این بچه ها دیده نمی شوند .
آیا واقع فکری کردید که این ها زنگ هشدار برای شما شده است که جلساتی تشکیل دهید که ببینید این بچه ها چرا در این تجمعات حضور دارند ؟ صدایشان چیست ؟ حرفشان چیست ؟
و یا قرار است ما همچنان یک برنامه های روتین داشته باشیم که مسابقات قرآن است ، مسابقات سرود است ، مسابقات کشوری است و...
ایا اصولا برنامه ای در این زمینه دارید ؟
فقط در همین حد که ما رفتیم پرس و جو کردیم کدام مدرسه بوده و آیا این مدرسه واقعیت داشته است ؟
سوال را فقط دقیق جواب دهید !
کلی گویی نکنید !
شما در جواب سوال ایشان کلی گویی کردید .
حاجی میرزایی :
شما گزاره هایی را به کار بردید که نیازمند اثبات هست مثل این که تعداد زیادی از دانش آموزان در این اجتماعات بودند . این ها گزارش های تایید شده ای نیستند .
یعنی لااقل مسئولانی که این کار را بررسی می کنند و اعداد و ارقام را نهادهایی مثل وزارت کشور اعلام می کنند .
این چنین نیست .
بنابراین در مورد کشته شدگان از همه استان ها اطلاع گرفتیم . گزارشی نبوده است . اگر شما گزارش دقیق و مستندی دارید بگویید که چیست ؟
اما اگر بخواهیم جدی تر به سوال شما بپردازیم اتفاقا ما معتقدیم که جامعه ما مثل همه ی جوامع دیگر در معرض تغییرات بسیار سنگین و پرشتاب است .
تغییرات گسترده ای تمام مناسبات جامعه را دچار " تغییر " می کند و این تغییرات روح و روان نسل جدید را متاثر می کند ، روابط خانوادگی ، روابط کاری و تحصیلی را تحت تاثیر خودش قرار می دهد و ما تصور می کنیم که یکی از مهم ترین ماموریت های آموزش و پرورش تجهیز جوانان و نوجوانان به توان مندی هایی است که توانایی هضم و مواجهه ی موثر و فعال با این تغییرات را داشته باشد .
این تغییرات اگر به درستی " مدیریت " نشود ؛ سرخوردگی ، یاس و اضطراب از نتایج آن خواهد بود .
طباطبایی :
آقای وزیر !
آیا کمیته ای تشکیل شده است ؟
حاجی میرزایی :
عرض می کنم . این اصولا ماموریت آموزش و پرورش است که برای تجهیز جوانان به قابلیت هایی که بتواند تغییرات را به درستی فهم کند ، بتوانند در برابر تغییرات کنش موثر داشته باشند جزء ماموریت های ماست و قطعا در حوزه معاونت پرورشی به این موضوع توجه خواهد شد .
طباطبایی :
بازهم جواب سوالم را نگرفتم !
آیا کمیته ای به طور مشخص برای بررسی این ماجراها تشکیل داده اید ؟
حاجی میرزایی :
در مورد این حادثه خاص نه !
طباطبایی :
سال 96 هم همین گونه شد .
حاجی میرزایی :
من که سال 96 نبودم که بدانم چه شد !
اصل واقعیت را نه با گزاره های شما که با گزاره های خودم می پذیرم .
اصل این که تغییرات نسل ما را در معرض مخاطرات جید قرار داده است و ما نیازمند آن هستیم که به این ها توجه کنیم ؛ این قطعی است و قطعا جزء ماموریت های ماست و قطعا جزء ماموریت های مورد توجه ماست . قطعا در مورد آن کار می کنیم . کار کردیم و کار می کنیم .
اما آن گزاره های خاص نه ...
پایان گزارش/
