گروه گزارش/
وزارت آموزش و پرورش دارای اردوگاه ها ، مراکز تفریحی و اقامتی قابل توجهی است که متاسفانه بر اثر سوء مدیریت و ناکارآمدی مدیران آن به مثابه " باری " برای آموزش و پرورش تبدیل شده است .
برخورد بد و غیرفرهنگی تعدادی از مسئولان و گردانندگان این مجموعه ها در فرهنگی ترین نهاد و دستگاه کشور خود به معضلی لاینحل تبدیل شده است که اراده ای جدی و نافذ برای اصلاح این وضعیت نیز مشاهده نمی شود .
تنها هنر و تدبیر مسئولان وزارت آموزش و پرورش در این موارد ، " برون سپاری " است . این در حالی است که به شهادت گزارش ها و نیز دیدگاه های صاحب نظران اقتصادی ، بخش " آموزش " از جمله بخش های مهم و راهبردی است که نباید به بخش " خصوصی " سپرده شود .
با این وجود ؛ " نظارت و " کنترل " نیز در این موارد عناصر همیشه غایب در مدیریت های آموزش و پرورش هستند .
یکی از فرهنگیان به « صدای معلم » می گوید :
" برخی از عوامل دست اندرکار در این مجموعه های تفریحی ، خانه های معلم ، مراکز اقامتی و... تا می شنوند که معلم هستید تا حد امکان با جواب های سر بالا و منفی سعی می کنند تا شما را از سر باز کنند . اگر هم نشد با برخوردهای بد و غیرفرهنگی کاری می کنند تا دیگر هوس آمدن به این مکان ها به سرت نزند !
چون برای فرهنگیان اندکی " تخفیف " هم منظور شده است و از سوی این مراکز به بخش خصوصی واگذار شده اند ؛ این سیاستی " نانوشته " در بسیاری از مراکز تفریحی و اقامتی برای دور کردن معلمان از آنان است ."
« صدای معلم » گزارشی را در تاریخ 21 اردیبهشت 1398 در مورد اردوگاه میرزاکوچک خان جنگلی منتشر کرد . ( این جا )
تاکنون مسئولان این اردوگاه و نیز وزارت آموزش و پرورش زحمت پاسخ گویی به خود را نداده اند .
موضع وزارت آموزش و پرورش در مورد " تصرفات و ساخت و ساز در اردوگاه میرزاکوچک خان جنگلی رامسر ؟! " هم که در صدای معلم منتشر شد نیز تاکنون " سکوت " بوده است . ( این جا )
« سینا سلیمی » از فرهنگیان البرز گزارشی را در مورد " اردوگاه شهید رجایی " رامسر برای صدای معلم ارسال کرده است .
سلیمی می نویسد :
" یکی از عوامل اصلی بهبود شرایط و اوضاع دستگاه تعلیم و تربیت مطالبه گری و بی تفاوت نبودن معلمان نسبت به نقایص و مشکلات آموزش و پرورش است .
میزان و کیفیت مطالبه گری ، نمایان نگر میزان مسئولیت پذیری ، سرزندگی و حساسیت افراد زیر مجموعه هر نظامی می باشد ، که تاثیر مستقیم و به سزایی در تصمیم سازی و تصمیم گیری مسئولان امور دارد.
بنا به مقدمه فوق ، اینجانب نیز خود را مکلف دیدم که این چند سطر را بنگارم شاید تلنگری شود برای بهبود شرایط و جلوگیری از هدر رفت سرمایه و بیت المال دانش آموزان این مرز و بوم .
مهر ماه امسال در سفری که به خطه سرسبز شمال داشتم ، گذرم به اردوگاه شهید رجایی رامسر افتاد . اردوگاهی زیبا در پای جنگل ، که دل هربیننده ای را می برد .
در بدو ورود با ساختمان نیمه کاره بزرگی روبه رو شدم که چون خراشی بر تصویر زیبای اردوگاه خودنمایی می کرد .
پس از پرس و جو متوجه شدم که این ساختمان نیمه کاره ، ساختمان استخر سرپوشیده اردوگاه می باشد که از سال 92 به حال خود رها شده است .
نکته جالب و تاسف بر انگیز ماجرا اینجاست که به گفته یکی از کارکنان اردوگاه حتی تجهیزات استخر هم خریداری شده است . اما این تجهیزات در محوطه اردوگاه رها شده اند ، و با توجه به رطوبت و شرجی شمال کشور احتمالا آسیب های جدی هم دیده اند .
حال پرسش اینجاست که چرا اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران نسبت به تکمیل این پروژه از سال 92 اقدامی نکرده است ؟ آیا رواست که اموال دانش آموزان این گونه حیف و میل شود ؟
و پرسش مهمتر اینست که اداره کل آموزش و پرورش تهران و مسئولان محترم معاونت پرورشی چه برنامه برای تکمیل استخر اردوگاه دارند ؟ و بخت خفته این پروژه چه زمانی باز می شود ؟
نکته قابل ذکر دیگر در مورد اردوگاه شهید رجایی اینست که ، اردوگاه به شدت با کمبود نیرو دست و پنجه نرم می کند ؛ به طوری که این کمبود نیرو برکیفیت خدمات دهی اردوگاه تاثیر سویی گذاشته است ."
پایان گزارش/
