صدای معلم :
ابتدا خود را معرفی کنید .
* سینا مردی هستم . 15 سال دارم و محصل دبیرستان البرز .
در رشته علوم انسانی درس می خوانم .
* من هم فرشید نوروزی هستم .پایه دهم و در رشته انسانی درس می خوانم .
صدای معلم :
نظرتان در مورد نمایشگاه دستاوردها چیست ؟ اگر رانت نداشته باشیم به شغلی نمی رسیم .
نوروزی :
از نظر من جوّاش خوب است و محیطش باز است ولی احساس می کنم از نظر عملکردی ضعیف است .
صدای معلم :
منظورتان از " عملکردی " چیست ؟
نوروزی :
در این غرفه ها کتاب ها برای دانش آموزان بیشتر باشد مثلا برخی کتاب ها در مورد کشاورزی است که اصلا به درد ما نمی خورد .
کتاب ها باید کاربردی باشند و به درد دانش آموزان بخورند .
مردی :
من دستاوردی نمی بینم .
صدای معلم :
چرا دستاوردی نمی بینید ؟
مردی :
دستاورد ما باید باشیم اما معلوم نیست ما باید به کجا برسیم آن هم با این آموزشی که می بینیم .
آموزش و پرورش دارد ما را " عقده ای " بار می آورد .
همین روند ادامه دارد تا زمانی که تغییر و تحولی به وجود آید .
ما آینده نداریم .
اگر رانت نداشته باشیم به شغلی نمی رسیم .
اگر هم به جایی برسیم نسلی بار می آییم عقده ای خواهیم شد برای این که نسل بعد قبل هم همین طوری بار آمده است .
در شرایطی بزرگ می شویم که در سخت ترین شرایط آموزشی و پرورشی است .
تغییر و تحولاتی که باید به نفع ما باشد به ما دارد لطمه می زند .
به زندگی مان لطمه می زند و از زندگی شخصی هم دورشان می کند و فقط به درس هایی بچسبند که خوش شان نمی آید .
صدای معلم :
این جا نمایشگاه دستاوردهای یک ساله است .
به وزارت آموزش و پرورش و آقای بطحایی نمره چند می دهید ؟
مردی :
صفر !
صدای معلم :
شما چه نمره ای می دهید ؟
نوروزی :
من هم نمره صفر می دهم .
پایان گزارش/