در روزهایی که آلودگی هوا شدت میگیرد، نگاه بسیاری از خانوادهها ناخودآگاه به سمت تعطیلی مدارس میرود؛ گویی سادهترین راه برای حفظ سلامت دانشآموزان همین است.
اما در میان این موج مطالبهگری، موضوع مهمی کمرنگ میشود:
حق دانشآموزان برای برخورداری از آموزش پایدار و باکیفیت.
واقعیت این است که:
- حضور در کلاس درس، تعامل مستقیم با معلم و ارتباط چهره به چهره، اصلیترین پایههای یادگیری مؤثر هستند.
- آموزش مجازی، محتوای برخط یا تعطیلیهای متعدد، هرچند گاهی ناگزیرند، اما نمیتوانند جایگزین این تجربه ارزشمند شوند.
- استمرار آموزش، خود یک حق بنیادین دانشآموز است؛ حقی که باید برای آن حساس باشیم. در کنار این مطالبه، آموزش و پرورش نیز حق دارد از سایر نهادها بخواهد شرایط لازم را برای استمرار آموزش فراهم کنند.
اما نکتهای که کمتر مورد توجه قرار میگیرد این است که سلامت هوا و شرایط مناسب برای تحصیل، وظیفه یک دستگاه نیست. آموزش و پرورش نباید و نمیتواند به تنهایی مسئول آلودگی هوا یا تعطیلیهای ناشی از آن باشد.
در واقع:
- دستگاههای محیطزیست مسئول پایش و کنترل منابع آلایندهاند.
- شهرداریها و مدیریت شهری در توسعه حمل و نقل پاک، فضای سبز و کاهش ترافیک نقش کلیدی دارند.
- صنایع باید بهطور جدی در مسیر کاهش آلایندهها و رعایت استانداردهای زیستمحیطی حرکت کنند.
- نهادهای مرتبط با انرژی، سوخت و تولید نیز در برابر سلامت عمومی جامعه مسئولاند.
اجرای دقیق و مسئولانه این وظایف، مطالبه بهحق خانوادههاست؛ و بخشی از حقوق مسلم دانشآموزان. دانشآموزان باید بتوانند در هوایی سالم، در مدرسه حاضر شوند؛ و این حق، تنها با همکاری و پاسخگویی همه دستگاهها محقق میشود.
در کنار این مطالبه، آموزش و پرورش نیز حق دارد از سایر نهادها بخواهد شرایط لازم را برای استمرار آموزش فراهم کنند.
زیرا:
آموزش و پرورش فقط محلی برای درخواست تعطیلی نیست. نهادی است که بار سنگین ساختن آینده فرزندان این کشور را بر دوش دارد.
پس بیایید همانقدر که نگران تعطیلی هستیم، مطالبهگر عملکرد دستگاههایی باشیم که باید هوای سالم و شرایط پایدار آموزش را فراهم کنند.
زیرا حفظ سلامت دانشآموزان و استمرار یادگیریشان، هر دو حق خانوادههاست و باید هم زمان پاس داشته شوند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
