آموزش و پرورش جمع اضداد و البته شعاری زیبا برای همه‌ی دولت ها !
ایرانیان قدیم به عنوان مبدعان « پدیده قنات » نقش مهمی در آبیاری و آب رسانی نقاط کویری و بی آب و علف کشور خود داشته اند .
آنان به درستی دریافته بودند که زیربنای توسعه اجتماعی وجود امکانات حیات و آب می باشد و هر جا که خاک بود آب را با قنات رساندند و تمدن را گستراندند.
و اما ما چه کردیم ؟
قنات ها خشک شدند و سفره های زیرزمینی خالی از آب . مدارس و مستحدثات بزرگی ساختیم بر روی این خاک و حال با بحران مشکل فرونشست زمین و خطر ریزش و ویرانی مدارس مواجه شده ایم .
آیا نگران شده ایم؟ ترسیده ایم ؟
تدبیری اندیشیده ایم ؟
( دریاچه خشک شده ارومیه - بندر شرفخانه - آذر 1403 )
مسئولان آدرس را غلط محاسبه و رفته اند .
نگرانی امروز می باید که آمار رو به فزون مدارس تخریبی و در حال تخریب باشد نه مدارس کانکسی.
عواقب تخریب و آمار ریزی مدارس تخریبی بسیار بسیار بزرگ تر از آوار و تخریب مدارس کانکسی خواهد بود . آن یکی جان های کودکان مان را به یغما خواهد برد و دومی شاید زخمی سطحی و البته قابل درمان.
درست بیندیشیم و درست تصمیم بگیریم در زمان محدودیت اعتبارات مالی درست تصمیم گرفتن یعنی نیمی از موفقیت را حاصل کردن.
آقای کاظمی وزیر آموزش و پرورش ... فرصت بسیار محدود است !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
