تا قبل از این که به دنیای مجازی بیایم و از نزدیک با معلمان آشنا شوم ، تصور دیگری از معلمان داشتم .
آقای پورسلیمان !
من فکر می کردم که همه معلمان مثل شما هستند ، با هدف ، پر تلاش و متعهد .
اما در این مدت که نظرات و مطالب شما را در سخن معلم و نیز برخی شبکه های مجازی خواندم ، به کلی نظرم عوض شد !
باید به این واقعیت تلخ اعتراف کنم که تعداد قابل توجهی از معلمان آدم های ترسو ، تنگ نظر و حسودی هستند که تاب و تحمل شنیدن حتی یک حرف مخالف را نیز ندارند !
آن ها فقط بلدند که از بالادستی ها و مدیران بنالند و البته بیشتر بترسند !
بعضی از آن ها خودشان را در کلاس و ... علامه دهر جا می زنند اما توان ، جرات و یا حتی حوصله نوشتن یک نامه را هم ندارند !
فکر می کنم خیلی از آن ها سالی یک کتاب هم نخوانند !
فقط حرف می زنند و حرف می زنند و بس !
آقای پورسلیمان !
شما در سخن معلم از تشکیل فراکسیون صنفی معلمان در مجلس آینده سخن گفته اید و به نظر من ، ایده قشنگ ، جالب توجه و کاربردی است که اگر عملی شود شاید خیلی از مشکلات آموزش و پرورش و معلمان حل شود .
اما این معلمان ترجیح می دهند تا مثلا " یک غیر معلم " نماینده مجلس شود تا فردی از صنف خودشان تا حرف آن ها را بزند ؛ چون آن ها تحمل مشاهده چنین وضعیتی را ندارند !
این جور که می بینم ، این معلمان با این روحیه و نگرش تا صد سال دیگر هم صاحب اتحادیه و یا سندیکا نمی شوند ، چون غیر از خودشان به چیز دیگری فکر نمی کنند !
آن ها دائما سرکلاس ، حرف از انتقاد پذیری و احقاق حق می زنند اما نوبت به خودشان که می رسد ، همه چیز عوض می شود .
آن ها فکر می کنند که شاگردان شان چیزی نمی دانند ، در حالی که آن ها خوب تشخیص می دهند .
البته معلمانی هم هستند که واقعا به کارشان اعتقاد دارند و به چیزهایی که می گویند عمل می کنند .
آن ها بیشتر از آن که به فکر خودشان باشند ، به فکر آینده شاگردان و جامعه هستند و دراین راه از هیچ کوششی دریغ نمی کنند .
متاسفانه ، این دسته از معلمان در اقلیت اند و روز به روز هم از تعداد شان کم می شود !
آقای پورسلیمان !
یکی از دلایلی که موجب شده است دانش آموزان توجه زیادی به" نقش معلمان " نداشته باشند این است که می بینند آن ها اعتقاد چندانی به کار و یا شغل خود ندارند و یا از سر ناچاری معلم شده اند !
خیلی کم دیده ام که در آموزش و پرورش و در میان معلمان ، فردی مانند شما کار کند .
شما در سخن معلم برای دانش آموز یک فایل جداگانه ایجاد کرده اید و در دفاع از دانش آموزان مطلب می نویسید و منتشر می کنید .
شما کاری کرده اید که از همه نقاط کشور برای شما نامه می نویسند و مشکلات خود را مطرح می کنند .
شما کاری کرده اید که مسئولان و مدیران آموزش و پرورش برای شما پاسخ می فرستند .
این ها کار کمی نیست .
آیا همکاران فرهنگی شما قدرتان را می دانند و به ارزش کارتان واقف هستند ؟
از خداوند برای شما آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم که تلاش های شما و دوستان واقعی تان به نتیجه برسد .
یکی از مهم ترین افتخارات و ارزشمندترین لحظات زندگی من این است که شما معلم و راهنمای من در زندگی بوده اید .
با عرض ارادت و احترام
دانش آموز سابق شما
دانشجوی حسابداری دانشکده فنی انقلاب اسلامی