گروه گزارش/
وزیر آموزش و پرورش در گفت و گو با « روزنامه شرق » تایید کرده است که در جریان اعتراضات اخیر، برخی دانش آموزان بازداشت و برای اصلاح و تربیت به مراکز روان شناسی ارجاع داده شده اند تا مانع از تبدیل آنها به شخصیت‌های ضداجتماعی شوند .
به گفته یوسف نوری، دانش آموزی در زندان نداریم و مواردی هم اگر بازداشت باشند برای بحث اصلاح و تربیت است که در مرکز روان شناسی هستند و دوستان کارشناس کارشان را انجام می دهند تا بعد از اصلاح به محیط مدرسه برگردند .
وی همچنین در پاسخ به این سوال که تعداد دانش آموزان بازداشتی چند نفر است؟ گفته است: تعدادشان زیاد نیست و این قدری نیستند. نمی توانم آمار دقیقی از تعدادشان بدهم . آیا کسی که خود را وزیر آموزش و پرورش می داند تاکنون با این دانش آموزان معترض منهای گروه ها و دسته جاتی که دست چین و گزینش می شوند و بیشتر حالت نمایش و تبلیغات دارند ؛ در یک فضای انتقادی و صریح به « گفت و شنود » پرداخته است ؟
1- « صدای معلم » تاکنون نقدهای جدی بر عملکرد وزیر آموزش و پرورش وارد کرده اما همان گونه که انتظار می رود ایشان دفاعی در برابر عملکرد خود حتا در مورد برنامه های خویش ندارد و مهم تر از آن روابط عمومی این وزارتخانه هم بودن یا نبودن اش تاثیری در تعریف و یا بهبود اوضاع جاری نداشته و فلسفه ی وجودی آن از حیز انتفاع ساقط گشته است .
2- وزیر آموزش و پرورش می گوید تعداد دانش آموزان بازداشتی زیاد نیست و از ارائه آمار طفره می رود .
این در حالی است که در پرتال این وزارتخانه ، « سامانه ملی انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات » بارگذاری شده و در صفحه اصلی این سامانه با خط درشت چنین نوشته شده است :
« هر شخص ایرانی حق دسترسی به اطلاعات موسسات عمومی و خصوصی را دارد . »
این موضوع در ماده دو « قانون انتشار و دسترسي آزاد به اطلاعات » تصریح شده است .
اصل نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تاکید می کند :
« هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی، به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی ایران كمترین خدشه ای وارد كند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی كشور آزادیهای مشروع را، هر چند با وضع قوانین و مقررات، سلب كند . »
از مفاد و مواد « منشور حقوق شهروندی » مصوب در همین ساز و کار و نظام فاکتور می گیریم ...
پرسش « صدای معلم » از وزیر آموزش و پرورش است آن است که آیا می توان « قانون » و اجرای آن را به بهانه های مختلف تعطیل و یا تعلیق کرد ؟
آیا بازداشت دانش آموزان حتا سایر افراد « روند قانونی » خود را طی کرده است ؟
پرسش صریح « صدای معلم » از آقای نوری آن است که آیا اساسا وزارت آموزش و پرورش اختیاری در این زمینه دارد که وزیرش به اظهار نظر در مورد آن می پردازد ؟ متر و معیار وزیر آموزش و پرورش برای بر چسب زدن به دانش آموزان پیش از آن که نظر آنان خواسته شود و مورد ارزیابی علمی و نه ایدئولوژیک قرار گیرد ، چیست ؟
وقتی مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی خودشان به قوانینی که تصویب کرده اند ، شان و منزلتی قائل نیستند ، آیا می توان از دیگران و جامعه انتظار پیروی و تمکین داشت ؟
3- « دوستان کارشناسی » که آقای وزیر به آنان اشاره می کند چه کسانی هستند ؟
مراکز روان شناسی که وزیر آموزش و پرورش به آن ها اشاره می کند کجا هستند ؟
آیا ماده 304 آیین دادرسی کیفری در مورد آنان اعمال شده است ؟
4- آیا اگر دانش آموزی اعتراض کند و خواهان توجه به حقوق اساسی و قانونی اش شود ، مصداق « شخصیت ضد اجتماعی » است ؟
متر و معیار وزیر آموزش و پرورش برای بر چسب زدن به دانش آموزان پیش از آن که نظر آنان خواسته شود و مورد ارزیابی علمی و نه ایدئولوژیک قرار گیرد ، چیست ؟
آیا کسی که خود را وزیر آموزش و پرورش می داند تاکنون با این دانش آموزان معترض منهای گروه ها و دسته جاتی که دست چین و گزینش می شوند و بیشتر حالت نمایش و تبلیغات دارند ؛ در یک فضای انتقادی و صریح به « گفت و شنود » پرداخته است ؟
آیا وزیر آموزش و پرورش اساسا اختیار و یا استقلالی از خود دارد و یا آن که هر چه نهادهای غیر مسئول و غیر تخصصی در حوزه آموزش که همه چیز را با « نگاه امنیتی » می بینند ، می شنود و اجرا می کند ؟
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید