انگار همین دیروز بود از بی مهری مهر امسال و نکو بودن سال تحصیلی نوشتم ؛ از ضرب و شتم معلم و تا از دست دادن همکارانم در حادثه رانندگی ...
اما امروز شرم دارم از آنچه می خواهم بنویسم !
نمی دانم عزادار مجلس ختم دل خویش باشم یا در رثای مرگ انسانیت و اخلاق آن هم در جامعه ای که سنگ زیر بنای اخلاق و عدالت و انسانیت در آن محکم بنا نهاده شده فریاد و فغان سردهم ؟
به کجا پیش می رویم ؟
سوال بی جوابی که شاید در مورد آن ساعت ها بحث و تبادل و نظر شود و میزگرد گرفته شود .
یک بار دیگر از لابه لای کتابها به دنبال تعریف واژه اخلاق می گردم .
علم اخلاق شاخه‌ای از علوم انسانی است که موضوع آن شناخت مصادیق ارزش‌ها و بیانگر راه‌های کسب فضائل و ترک رذائل اخلاقی است.
در فلسفه اخلاق، دربارهٔ خوب یا بد بودن یک امر دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. مثلاً در یک دیدگاه، تنها در صورتی یک امر خوب است که نتیجه(ها) یی دلخواه به همراه داشته باشد(نتیجه گرایی/پیامدگرایی/غایت گروی) اما دیدگاهی دیگر، بدون رد نتیجه‌های دلخواه، خوب بودن یک امر را ذاتی می‌داند (وظیفه گرایی).
برخی از ادیان گرایش دوم در اخلاق را پذیرفته و ادعا می‌نمایند. در اخلاق دین‌مدار این نتیجه‌ها ممکن است در جهان دیگر که فرا مادی است نیز اتفاق بیافتند اما در اخلاق غیر دینی، رخداد نتیجه‌های دلخواه برای مثلاً جامعهٔ انسانی، تنها در جهان مادی مد نظر است.
در این اخلاق ریز الگوهای اخلاقی و این‌که چه اموری نتیجه‌هایی دلخواه برای جامعهٔ انسانی دارند، ممکن است با اجماع روانشناسان و جامعه‌شناسان برجسته تعیین شود نه لزوماً متولیان دین . ( 1 )
مطابق با این تعاریف از علم اخلاق امروزه حداقل در جامعه خود نباید شاهد مشکلات و آسیب های اجتماعی هنجار شکنی باشیم اما متاسفانه هر از گاهی رفتارهایی از بعضی از انسان ها سر می زند که از آن به عنوان بداخلاقی یاد می کنند و بارها و بارها شاهد این بد اخلاقی ها در جامعه ی انسانی بودیم و هرگاه اتفاقی افتاده بی آنکه آسیب شناسی شود و مشکل ریشه ای حل گردد برخوردی سطحی و پوپولیسم وار با آن شده تا مرهمی باشد بر احساسات جریحه دار افکار عمومی .....
مصداق بارز این ادعا حادثه ی کودک آزاری و آن هم در مدرسه اسلام آباد ارومیه می باشد .
تعریف کودک آزاری
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی کودک‌آزاری عبارت است از:
آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان و یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افرادی که نسبت به او مسئول هستند (آقابیگلولی ۱۳۸۰).
اما در اصطلاح متخصصین امر هرگونه آسیب جسمی یا روانی و سوء استفاده جنسی یا بهره‌کشی و عدم رسیدگی به نیازهای اساسی افراد زیر ۱۸ سال توسط افراد دیگر، کودک‌آزاری تلقی می‌شود. مدرسه همان مکان مقدسی که خانه ی دوم کودک نامیده اند ، همان مکانی که باید در آن احساس امنیت کرد ؛ محل کشف استعدادها و پرورش آنها ....
ما را چه شده است که امروزه دیگر شاهد امنیت اخلاقی در مدارس نیستیم ؟
چرا باید شاهد بروز این گونه اتفاقات باشیم ؟
آقای وزیر !
آیا دستور ویژه شما برای رسیدگی به مساله کودک آزاری در مدرسه اسلام آباد ارومیه نقطه پایانی بر پاک شدن خاطره تلخ کودک آزاری از صفحه ی ذهن دانش آموز است ؟
آیا با تکذیب یا مجازات ،دیگر شاهد چنین مسائلی نخواهیم بود ؟
امید است کارشناسان و مشاوران و صاحب نظران تعلیم و تربیت راه حل مناسبی برای ریشه کن کردن این قبیل بد اخلاقی ها بیابند .
( 1 ) شورای کتاب کودک، فرهنگنامهٔ کودکان و نوجوانان، جلد 2 (الف)، اخلاق؛ خوب چیست بد کدام است، احمد حسین شریفی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید