چاپ کردن این صفحه

« آینده‌ی این کشور نه به تدبیر برخی سیاستمداران پر صدای کم عملِ پوشالی، بلکه به دستان معلمان و استادانی ساخته خواهد شد که امروز صدایشان شنیده نمی‌شود و به ورطه ی فراموشی سپرده شده‌اند »

نامه ی یک معلم بازنشسته به نماینده مجلس : دلسوزی واقعی نه در نطق‌های احساسی و نمایشی بلکه در ردیف‌های بودجه‌ای و سیاست‌گذاری کلان است !

مجید شاهی/ بازنشسته آموزش و پرورش یزد

نامه ی یک معلم بازنشسته به نماینده مجلس در مورد دلسوزی واقعی و توجه به آموزش و پرورش در تخصیص بودجه و سیاست گذاری در صدای معلم   جناب آقای صباغیان
نماینده محترم مردم در مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام

سخنان اخیر شما را در صحن علنی مجلس درباره وضعیت معلمان و دانش‌آموزان شنیدم.

 از دغدغه‌مندی به حق و درست جنابعالی سپاسگزارم .

از نگاه معلمان، حتما این سخنان به ظاهر آتشین را از سر دلسوزی می دانند اما در عمل پرسش‌های مهمی را در ذهن شان ایجاد می‌کند که به اختصار برخی از آنها را طرح می‌کنم.

جناب عالی به درستی بیان کردید که بسیاری از معلمان با حقوق ناچیز ناچارند برای تأمین معیشت خود در اسنپ یا تاکسی تلفنی کار کنند ؛ اما پرسش اصلی این جاست:

چرا در هنگام تصویب بودجه و تخصیص ردیف‌های حقوقی خاص برای معلمان ساکت بودید؟ چرا در کمیسیون آموزش که جایگاه اصلی دفاع از حقوق معلمان است، حضور ندارید تا در این کمیسیون به نفع شان بجنگید؟

 خبری منتشر شد که ۲۶ استاد دانشگاه صنعتی شریف به دلیل مشکلات معیشتی و نبود آینده روشن از کشور مهاجرت کردند. آیا این خبر زنگ خطر برای آموزش کشور نیست؟

نامه ی یک معلم بازنشسته به نماینده مجلس در مورد دلسوزی واقعی و توجه به آموزش و پرورش در تخصیص بودجه و سیاست گذاری در صدای معلم

آقای صباغیان

وقتی نخبه‌های علمی کشور کوچ می‌کنند، ستون فقرات آموزش کشور فرو می‌ریزد. نتیجه‌اش همان است که گفتید: کاهش سطح نمرات دانش‌آموزان و رشد بی‌سوادی در کشور.

آیا ریشه این بی‌سوادی، معلمان خسته و ناامید هستند؟ یا کلاس‌های پرجمعیت و کتاب‌های درسی بی‌روح؟ یا برنامه‌ریزی‌های بدون کارشناسی و غیر پایدار؟

یا بی‌توجهی سیاست‌گذاران به شأن و جایگاه  آموزش در کشور؟

خودِ شما به عنوان یک معلم سابق مستحضرید ؛ در کشوری که معلم و استادش نگران اجاره‌ خانه و شهریه فرزندش باشد، دیگر نمی‌توان انتظار پرورش نسل فرهیخته از او داشت.

اگر می‌خواهید سطح سواد بالا برود، باید ابتدا شأن معلم بالا برود.

اگر می‌خواهید دانش‌آموز باسواد باشد، باید ابتدا معلمش دلگرم و باانگیزه باشد.

نامه ی یک معلم بازنشسته به نماینده مجلس در مورد دلسوزی واقعی و توجه به آموزش و پرورش در تخصیص بودجه و سیاست گذاری در صدای معلم

جناب آقای صباغیان !

دلسوزی واقعی نه در نطق‌های احساسی و نمایشی  بلکه در ردیف‌های بودجه‌ای و سیاست‌گذاری کلان است !

از شما انتظار می‌رود همان‌گونه که در تریبون مجلس فریاد می‌زنید، در صحن کمیسیون‌ها نیز برای افزایش واقعی حقوق معلمان، تثبیت جایگاه آموزش و پرورش، و جلوگیری از مهاجرت نخبگان بجنگید.

 جنابعالی به عنوان دانش آموخته ی رشته یک تاریخ بهتر از من می دانید که آینده‌ی این کشور نه به تدبیر برخی سیاستمداران پر صدای کم عملِ پوشالی، بلکه به دستان معلمان و استادانی ساخته خواهد شد که امروز صدایشان شنیده نمی‌شود و به ورطه ی فراموشی سپرده شده‌اند.


ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

درخواست همیاری ( کمک مالی )

نامه ی یک معلم بازنشسته به نماینده مجلس در مورد دلسوزی واقعی و توجه به آموزش و پرورش در تخصیص بودجه و سیاست گذاری در صدای معلم

جمعه, 18 مهر 1404 16:03 خوانده شده: 26 دفعه

در همین زمینه بخوانید: