با وجود برخی ادعاها، به نظر می رسد برای اصولگرایان جدید که از ۲۰ ماه پیش قوه قانونگذاری و از ۷ ماه پیش قوه اجرایی کشور را با وعده بهبود اوضاع اقتصادی و معیشت مردم در دست گرفته‌اند هیچ گونه چشم‌اندازی از کامیابی محسوس نیست. آن زمان که ترامپ سر کار بود و در اوج کرونا کوره تحریم‌ها داغ بود و فروش نفت کشور به سیصدهزار بشکه هم نمی رسید و قیمت آن نیز به کمتر از ۲۵ دلار در هر بشکه رسیده بود عده‌ای، دولت قبل را به بی عرضگی و سوء مدیریت و بی اعتنایی به معیشت و اقتصاد و سفره مردم متهم می کردند و تئوری‌هایی مشعشع همچون ایجاد هر شغل با یک میلیون تومان و تکیه بر مدیریت داخل بدون برجام را ترویج می کردند. آیا بازنشستگان حق ندارند اقدام ۷۰ درصد نمایندگان را نمایشی تلقی کنند؟
آنان امروز به حمدالله به پست و مقام رسیده و نه تنها اعتراضی ندارند بلکه همه دریچه‌های گفت و گو را بسته‌اند. آنان چهار چشم به مذاکرات برجام دوخته و در دوران شل تحریمی بایدن، پز می دهند که روزانه یک میلیون و دویست هزار بشکه نفت با قیمت بالای ۹۰ دلار می فروشند و پول آن را هم بدون مشکل می گیرند. انواع و اقسام مالیات‌های بدیع و نوظهور هم کشف و وضع شده و درآمد دولت بالا رفته اما سفره مردم کوچکتر می شود. درصد افزایش سنواتیِ حقوقِ کارمندان شاغل و بازنشسته از انقلاب بهمن ۵۷ تا کنون بی سابقه بوده است. بدترین مورد افزایش حقوق‌ها مربوط به سال ۸۷ بود که تورم آن سال بیست و پنج و نیم درصد و افزایش حقوق ۱۰ درصد بود که اختلاف پانزده و نیم درصدی داشت ولی در بودجه ۱۴۰۱ تنها در محدوده ۱۰ درصد افزایش برای حقوق‌بگیران منظور شده که با توجه به تورم بالای ۴۵ درصد، اختلاف بی سابقه‌ی ۳۰ درصدی را نشان می دهد.
منطق اقتصادی می گوید سفره حقوق بگیران ۳۰ درصد کوچکتر می شود و ۳۰ درصد حقوق آنها به صورت مالیات پنهان به خزانه دولت برمی گردد. کارکنان یکی از قوای کشور، به حق، به معیشت و حقوق خود اعتراض می کنند و بلافاصله، ولو محدود، به خواست‌هایشان ترتیب اثر داده می شود اما نظام رتبه بندی معلمان مرتباً بین نهادهای مختلف دست به دست می شود. ۲۰۹ نماینده یعنی ۷۰ درصد نمایندگان مجلس، طرح همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را ارائه می دهند اما این طرح بی اثر و ابتر می ماند.
آیا بازنشستگان حق ندارند اقدام ۷۰ درصد نمایندگان را نمایشی تلقی کنند؟ لایحه همسان سازی دولت قبل نیز بعد از ماهها خاک خوری، در تعامل و تقسیم کار بین دولت و مجلس، توسط دولت پس گرفته می شود. اصولگرایان خاص نشان داده‌اند که الزامی به پای بندی به عهد و شعار خود ندارند و نه تنها رفع تبعیض برای آنها مهم نیست بلکه سفره و معیشت مردم هم از اولویت کار آنها رخت بر بسته است. بنابراین تا کنون نتیجه رویکردهای آنان چیزی جز پمپاژ نارضایتی نبوده است.
حقوق بگیران، خصوصا بازنشستگان، میان دو سنگ آسیابِ تضعیف قدرت خرید و تورم کمرشکن خرد می شوند. در طول تاریخ ۴۳ ساله بعد از انقلاب، مسئولان هیچ وقت تا این اندازه یکدست و همدل نبوده‌اند. هر چه در این دوران اتفاق بیفتد چه خوب و چه بد، به پای اصولگرایان نوشته می شود و دیگر هیچ غریبه‌ای نیست تا کاستی‌ها را به حساب او فاکتور کنند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
