نقاطی که پوپولیست ها با موج سواری و رسم نقش مار ، واقعیات اقتصادی را دروغ بزرگ جلوه می دهند ! سرازيري طي شده طي چند سال را نمي توان در 100 روز برگشت !

   در قسمت نخست جمع اضداد به شکستن روزه سکوت و درحين حال ادامه روزه سکوت پوپوليستي اشاره شد و بيان شد ( این جا ) :

" اگر  اصلاح طلب ، اصولگرا  ، معتدل ، مستقل و ... از جيب عموم مردم (نسل کنوني و نسل هاي آينده ) حاتم بخشي کنند ، اقدامي پوپوليست و ظالمانه انجام داده اند! "

در اين قسمت با ارائه آمار و نمودار بيان شده که محدود کردن رسانه ها و نهادهاي مدني ، تعطيلي  نهادهاي تخصصي و برنامه ريز  چون سازمان مديريت و برنامه ريزي ، بي توجهي به هشدار کارشناسان و...اقدامي پوپوليستي و فرصت سوزي بود . (افزايش سرسام آور هزينه هاي جاري و تقريبأ ثابت ماندن هزينه هاي عمراني روند توسعه پايدار اقتصادي کشور را از برنامه سند چشم انداز دورکرد!)

در قسمت دوم براي آنکه بدانيم اين حمله مغول آسا ، چگونه شکل گرفت به روش عملکرد پوپوليست ها مي پردازيم به اميد آنکه مردم ايران چند باره از يک سوراخ گزیده نشوند و در کنار ديگر هم ولايتي هايمان در دهکده کوچک جهاني به درستي با اين خطر جهاني برخورد آگاهانه داشته باشيم  !

 

ادامه مطلب در قالب مصاحبه فرضي :

خبرنگار :

قرار بود در قسمت دوم به موضوع : " حاتم بخشي از سرمايه هاي نسل آينده و کنوني  و بي توجهي به توسعه پايدار ،  علاوه بر ظلم به نسل هاي آينده موجبات گرفتاري نسل کنوني را هم فراهم آورده است و بدتر آن که ، پرداخت نقدي يارانه ها و تاراج سرمايه ملي در دولت تدبير و اميد هم کم و بيش ادامه دارد.... " بپردازيد !

ولي اگر اجازه داشته باشم مي خواهم موضوع وعده دروغ ̗  100 روزه آقاي روحاني را مطرح کنم که اين روزها در شبکه هاي اجتماعي دست به دست مي شود .

 

مصاحبه شونده :

بارها  گفته ام مبارزه با پوپوليسم در همه جاي دنيا سخت است !

 

خبرنگار :

باز هم تا بحث ˏوعده ي  دروغ ̗100 روزه روحاني پيش آمد، شما به سختي مبارزه با پوپوليسم در دنيا اشاره مي فرماييد ؟!

در صورتي که عملکرد روحاني که به دروغ ، وعده 100 روزه مي دهد جهت کسب آراء ، يک اقدام پوپوليستي است . اين که  مشکل نيست ، فقط بفرماييد  که هرگونه دروغ براي کسب رأي يک اقدام پوپوليستي است . اين گفته کفايت مي کند !

شايد بيان اين نقطه نظر در رابطه با روحاني براي شما مشکل مي باشد ؛ پس چرا در مورد ديگران راحت اين نکته را بيان مي کنيد !  

شايد براي شما سخت باشد که از روحاني انتقاد بکنيد و سخت تر  آن است که از طرف شما بيان شود که روحاني ، پوپوليست است !

 

مصاحبه شونده :

ضمن پوزش از حضرتعالي ، مجبور بگويم :

شما باز هم اسير شتاب زدگي پوپوليستي شده ايد !

 

خبرنگار :

ولي من تصور مي کنم شما داريد از وعده دروغ روحاني براي کسب آراء که يک اقدام  پوپوليستي است ، دفاع پوپوليستي مي کنيد !

 

مصاحبه شونده :

براي روشن شدن موضوع از شما اجازه مي خواهم سئوال شما را به چند سئوال جداگانه تقسيم کنم .

 

خبرنگار :

به شرط آنکه نخواهيد از پاسخ به سوال اصلي شانه خالي کنيد .

 

مصاحبه شونده :

من سئوال شما  را در چند قسمت توضيح مي دهم . اگر از پاسخ به سئوال شما شانه خالي کردم ؛ شما مي توانيد دوباره سئوال خود را مطرح کنيد .  ويژگي ديالوگ همين است . ( در منولوگ امکان طفره رفتن وجود دارد ولي در ديالوگ امکان طفره رفتن  وجود ندارد. )

بايد بدانيد که اين پيش داوري شما يک واکنش پوپوليستي است .

 

خبرنگار :

شايد هم تقسيم يک سئوال به چند سئوال يک اقدام پوپوليستي باشد ! با اين وجود پيش داوري نمي کنم و از شما مي خواهم که سئوالات و جواب ها را مطرح نمائيد .

 

مصاحبه شونده :

سئوال اول :

" اگر  اصلاح طلب ، اصولگرا  ، معتدل ، مستقل و ... جهت کسب رأي ، به مردم دروغ بگويد يک اقدام پوپوليستي است ؟ ( با اين سئوال که مشکل نداريد ؟ )

 

خبرنگار :

سئوال خودم من هم ، از شما  همين بود .

 

مصاحبه شونده :

فقها مي گويند  هرگونه دروغ منکر بزرگي است به صورتي که دروغگو را دشمن خدا مي دانند  ؛ولي من در اين بحث ˏ انتخاباتي نمي خواهم وارد موضوعات فقهي شوم . متخصصان علوم اجتماعي معتقدند که دروغ براي کسب رأي از مردم يک اقدام پوپوليستي است . چه روحاني بگويد ، چه هر 5 داوطلب ديگر رياست جمهوري باشند .

 

خبرنگار :

سپاس از صراحت بيان شما ، من به نتيجه دلخواه خود رسيدم . پس معلوم شد که شما با من هم عقيده هستيد که روحاني عوام فريب است !

 

مصاحبه شونده :

شتاب زده نتيجه گيري نکنيد ! قرار شد من سئوال شما را به چند بخش تقسيم کنم . اين فقط بخش اول بود .

اما سئوال دوم :

آيا اصلاح پديده هاي اجتماعي – اقتصادي به سرعت ( در مدت 100 روز )  امکان پذير است ؟ ( با اين سئوال که مشکل نداريد ؟ )

 

خبرنگار :

سئوال خودم من هم ، از شما  همين بود .

 

مصاحبه شونده :

علي ميرزاخاني در سرمقاله روزنامه ي دنياي اقتصاد روز چهار شنبه 23 فرودين ( 1 ) در پاسخ به اين سئوال مي گوید:

اصل بديهي پذيرفته شده ازسوي عموم مردم آن است که آنچه خيلي آسان و سريع اتفاق مي افتد تخريب است نه سازندگي. اين مبحث در ادبيات اقتصادي جايگاه ويژه خود را دارد.

 

خبرنگار :

بله ؛ تخريب يک ساختمان با چند کارگر و طي مدت زماني کوتاه با هزينه اي نسبتأ اندک انجام مي شود .( ضمن آن که ساختمان پلاسکو به يک باره فرو ريخت ) هر چند در خارج از کشور، بدون آتش سوزي ساختمان هاي بلند را به يکباره فرو مي ريزند و تخريب به سرعت انجام مي شود .

 

مصاحبه شونده :

سئوال سوم :

آيا بيماري هاي اقتصادي از جمله پديده شوم  بحران ̗  رکود – تورمي ( بيماري صعب العلاج اقتصادي ) در 100 روز قابل درمان است ؟

 

خبرنگار :

در اين زمينه اطلاعي ندارم .

در صورت امکان ، رکود - تورمي که شما مي گويد بيماري صعب العلاج اقتصادي است را توضيح دهيد .

 

مصاحبه شونده :

اولأ :

بنده به نقل از اقتصاد دانان عرض کرده ام که بيماري اقتصادي  رکود - تورمي ، يک  بيماري  يا بحران صعب العلاج اقتصادي است .

ثانيأ :در ويکي پديا ( 2 ) ، رکود ، تورم   و   رکود تورمي  چنين تعريف مي شود :  

1. تعريف رکود :

رکود در تعریف اقتصادی به دو دوره سه‌ ماهه پیاپی رشد منفی در اقتصاد یک کشور اطلاق می‌شود.

"دوره‌ای که کاهش معنی دار در چهار عامل تولید، درآمد، اشتغال و تجارت ایجاد شود"  این دوره معمولاً حداقل بین ۶ ماه تا یک سال است. به این ترتیب می‌توان رکود بر این اساس به معنای کاهنده بودن رشد تولید ناخالص داخلی واقعی است.

2. تعريف تورم :

تورم (به انگلیسی: Inflation) از نظر علم اقتصاد اشاره به افزایش سطح عمومی تولید پول، در آمدهای پولی و یا قیمت است. تورم عموماً به معنی افزایش غیرمتناسب سطح عمومی قیمت در نظر گرفته می‌شود. تورم، روند فزآینده و نامنظم افزایش قیمت‌ها در اقتصاد است.

3. تعريف رکود تورمي :

رکود تورمی یا ایستایی تورمی به وجود همزمان تورم و رکود اقتصادی گفته می‌شود.

رکود و تورم وقتی به هم می‌رسند ،  شرایط ویژه‌ای را در اقتصاد رقم می‌زنند.

شرایطی که در آن نه رکود به تنهایی حکم‌فرمایی می‌کند و نه تورم؛  فقط بر اقتصاد مستولی می‌شود.

بلکه در این شرایط، رکود و تورم با یکدیگر عجین می‌شوند و «رکود تورمی» را دامن می‌زنند.

این دو در کنار هم زمینه‌ای پدید می‌آورند که در آن، از رکود، بیکاری زاده می‌شود و از تورم نیز بالطبع افزایش قیمت دسته‌جمعی کالاها به‌وجود می‌آید.

یعنی در این شرایط اقتصاد باید با دو معضل هم‌زمان دست‌وپنجه نرم کند که برآمدن هماهنگ از پس آن دو ،  امری به شدت دشوار به نظر می‌آید ؛ زیرا سلاحی که برای کاهش تورم به کار می‌رود (کاهش نقدیندگی) از آن‌طرف بر رکود دامن می‌زند، وشکست ِ رکود نیز از طریق ̗ تزریق منابع مالی و نقدینگی به تورم می‌انجامدو این چرخه اگر پیش رود «رکود تورمی» بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود .

 

خبرنگار :

شنيده ام که بر اساس نظريه کينز ، براي کنترل تورم بايد نقدينگي را کم کرد . ( بودجه انقباضي ) که رکود آور است و براي کنترل رکود بايد نقدينگي را افزايش داد . ( بودجه انبساطي ) که تورم آور است .

در رکود تورمي همانطور که در ويکي پديا آمده است :

اين چرخه رکود – تورمي ماننده بهمن بزرگ و بزرگ تر مي شود .

لطفأ بفرماييد عوامل بروز رکود – تورمي چيست ؟

 

مصاحبه شونده :

در ويکي پديا آمده :

عوامل ظهور رکود تورمی (2 )

1. عوامل اقتصادي :

بسیاری از کارشناسان عوامل اقتصادی را تنها دلیل بروز رکود تورمی می‌دانند. ریشه‌های رکود تورمی در ویژگی‌های ساختاری هر اقتصاد، میزان کارآیی سیاست‌های پولی و مالی، ساختار بودجه‌ای دولت، میزان کشش‌پذیری سرمایه‌گذاری نسبت به نرخ بهره، چگونگی جانشینی جبری، الگوهای مصرف، پس‌انداز و سرمایه‌گذاری و میزان نقش دولت در اقتصاد نهفته‌ است.

 

اما کارشناسانی هم هستند که عوامل سیاسی- اجتماعی را دامن‌زننده بحث ˏ رکود تورمی می‌دانند.

2. عوامل اقتصادي – سياسي – اجتماعي

برخي کارشناسان معتقدند که دلایل رکود توأم با تورم هم اقتصادی است و هم سیاسی- اجتماعی. به اعتقاد آنها یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز رکود تورمی افزایش هزینه تولید است. افزایش هزینه تولید جدا از اینکه دلایل اقتصادی دارد دلایل سیاسی هم دارد.

تغییرات مکرر مدیران و مسئولان و از سوی دیگر تصمیماتی که به صورت دقیق گرفته نمی‌شود یکی از اصلی‌ترین دلایل افزایش هزینه تولید است..

ساختار مکرر قوانین و ناکارآمدی ساختار اقتصادی و از سوی دیگر بی‌ثباتی در ابلاغیه‌ها و دستورنامه‌ها از دیگر عواملی است که هزینه تولید را افزایش می‌دهد و به بروز رکود تورمی می‌انجامد.

طولانی شدن پروژه‌های دولتی هم یکی از عواملی‌ است که به شدت در بروز رکود ِ تورمی دامن می‌زند.

 

خبرنگار :

افزايش هزينه هاي توليد ، تغيير مکرر مديران و مسئولان ، تصمیماتی که به صورت دقیق گرفته نمی‌شود ، بی‌ثباتی در ابلاغیه‌ها و دستورنامه‌ها ، ، طولانی شدن پروژه‌های دولتی  مواردي است که در اقتصاد کشور در گذشته  بسيار خود نمايي مي کردند ؛ هر چند در دولت روحاني هم نظاير آن به صورت رقيق تر وجود دارد.

 

مصاحبه شونده :

هر دولتي يا هر دواطلب رياست جمهوري که بگويد مي خواهد اقتصاد را نجات بدهد و با بيکاري مبارزه کند ؛ ولي :

الف - براي رفع مشکلات زيست محيطي ، توجه جدي به رسانه هاي مستقل به عنوان رکن چهارم دموکراسي ، نهادهاي مدني بعنوان حلقه واسط بين مردم و مسئولين برنامه  نداشته باشد .

ب - براي جذب سرمايه خارجي ، تعامل با دنيا ، گردشگري ، تک نرخي کردن ارز، حذف پرداخت يارانه نقدي به همه مردم و کنترل نقدينگي ،  افزايش بودجه هاي عمراني ، اصلاح ساختار بانکي و تعامل با FATF  ، ساماندهي بدهي هاي 700 هزار ميليارد توماني  دولت ، خصوصي سازي به جاي خصولتي سازي ، تجديد ساختار صندوق هاي بازنشستگي و... برنامه نداشته باشد ؛ هرچقدر از مبارزه با بيکاري،  رکود ،  اشرافيت ، عدالت اجتماعي ، ريشه کني فساد ، رانت خواري ، حقوق هاي نجومي ، املاک نجومي و ... سخن بگويد ؛ اگر  براي موارد فوق الذکر برنامه هاي کوتاه مدت ، ميان مدت و بلند مدت نداشته باشد ؛ تبليغاتي  پوپوليستي انجام مي دهد !

 

خبرنگار :

راه حل کنترل بيماري رکود تورمي چيست ؟

 

مصاحبه شونده :

بهتر است بگوييد راه حل بحران صعب العلاج ِ رکود – تورمي چيست ؟

 

خبرنگار :

شايد مي خواهيد با بيان ̗بحران صعب العلاج ِ  رکود – تورمي عملکرد ضعيف روحاني را تبرئه کنيد !

 

مصاحبه شونده :

من عمدأ به جاي استفاده از گفته هاي اقتصاد دانان ،  به مرجع ˏ ويکي پديا مراجعه کردم ( هر چند ويکي پديا هم در برخي موارد به همين منابع مراجعه کرده است .) تا نگوييد بحث سياسي است !

اين بحث کاملأ اقتصادي است .

در ويکي پديا ( 2 ) آمده است :

راه‌های درمان :

تدابیر مورد نیاز برای مبارزه با تورم دقیقاً برعکس تدابیری هستند که برای مبارزه با رکود اقتصادی باید به کار گرفته شوند.

اصلاح ساختار اقتصادی، شایسته‌سالاری، افزایش بهره‌وری تولید و صنعت از راه‌حل‌های جلوگیری از عمق گرفتن رکود تورمی‌است.

البته این راه‌حل‌ها همگی طولانی مدت هستندوباید دانست که مقاومت در مقابل معضلات و عدم تغییر سیاست‌ها ، شرط تاثیرگذاری این عوامل هستند.

 

خبرنگار :

آيا تحريم ها ي ناعادلانه ، کشور را با بحران صعب العلاج ِ رکود – تورمي مواجهه کرد؟

 

مصاحبه شونده :

علي ميرزاخاني در سرمقاله ي حل 100 روزه مشكلات اقتصادي؟  ( 1 ) مي گويد : 

" مي توان ثابت کرد که رکود تورمي محصول سياست گذاري هاي ناصحيح پولي، مالي و ارزي بود که با متمم بودجه در اواخر سال 84 و بودجه فوق انبساطي سال 85 آغاز شد و به تدريج مسير اقتصاد ايران را تغيير داد. برخلاف تصور رايج ، حتي اگر بحث تحريم ها هم پيش نمي آمد رکود تورمي به عنوان خروجي سياست هاي پراشتباه اقتصادي ، دير يا زود گريزناپذير بود؛ اگرچه تحريم ها باعث تشديد و ظهور ِ  زود هنگام اين وضعيت شد.

 

خبرنگار :

تمايل به دوام يا وابستگي به به مسير چه معنايي دارد؟

 

مصاحبه شونده :

علي ميزا خاني در سرمقاله ي حل 100 روزه مشكلات اقتصادي؟  ( 1 ) مي گويد : 

در ادبيات توسعه اقتصادي ثابت مي شود که وقتي اقتصاد به روشي خاص سازمان مي يابد اين روش «تمايل به دوام» دارد.

اين پديده که تحت عنوان «وابستگي به مسير» توصيف مي شود ،  اشاره به آن دارد که شرايط اقتصادي حاکم بر آينده ،  وابسته به مسير انتخابي گذشته است و مستقل از اين مسير شکل نمي گيرد؛ مگر اينکه شاهد چرخش از مسير قبلي  باشيم.

 در اين ميان، نکته قابل تامل آن است که شدت «وابستگي به مسير» در مسير ِ  نامطلوب بسيار زيادتر از مسير مطلوب است؛ گويي که مسير سرازيري، شرايط خود را بسيار آسان تر از مسير صعودي بر ماشين اقتصاد تحميل مي کند. بر همين اساس ؛ سرازيري طي شده طي چند سال را نمي توان در 100 روز برگشت؛ اما مي توان فرمان را چرخاند و ماشين اقتصاد را در خلاف جهت مسير نامطلوب به حرکت درآورد.

 

خبرنگار :

لطفأ اصطلاحات ̗ تمايل به تداوم يا وابستگي به مسير که در بالا بيان شد را بيشتر توضيح دهيد ؟

 

مصاحبه شونده :

به زبان ساده ، فرض کنيد مقصد ̗ سفر  ̗  شما ، شمال ( رسيدن به قله هاي توسعه پايدار يا سند چشم انداز )  مي باشد که مسيري کوهستاني با شيب هاي تند است . ولي  شما در مسير  برعکس ، بي توجه به علايم  در سرازيري  ، به سرعت به جنوب حرکت مي کنيد !  

ممکن است تند يا کند حرکت کنيد يا حتي ساکن باشيد ولي تا جهت مسير خود را تغيير ندهيد و به سوي شمال حرکت نکنيد به مقصد نزديک نمي شويد .

در جاده ي اقتصاد ، طي 30 روز يا 100  روز  مي توان جهت اشتباه را تغيير داد و گفت  :

" در برنامه مدون من، برنامه کوتاه مدت يک ماهه و 100 روزه اي وجود دارد، ما مي توانيم در يک زمان کوتاه تحول اقتصادي در کشور به وجود آوريم و در آن تحول با ايجاد يک دوره تنفس براي کارخانه ها و مراکز توليدي، مشکلات آنها را حل و فصل کنيم و با يک تفاهم بين بانک مرکزي و بانک هاي کارگشا قادر هستيم همه اجناسي را که در گمرکات انبار شده است به سرعت به بازار بازگردانيم. مقداري تدبير و برنامه لازم است تا ما بتوانيم حتي معضلات اقتصادي را نيز قدم به قدم در مسير حل و فصل نهايي قرار دهيم."ولي براي عبور از بحران رکود – تورمي ̗ صعب العلاج (رشد اقتصادي منفي شش و هشت دهم درصدي ، تورم 42% ) و دست يابي به رشد بيش از 7% و تورم تک رقمي و بازگشت به ربع قرن قبل نياز به تدبير و اميد است .

 

خبرنگار :

حالا متوجه مي شوم که بحث ِ اقتصاد دانان  اين است که مسير غلط و اشتباه ، با سرعت در سرازيري  رو به جنوب رفتن را مي توان در مدت 30 روز يا 100 روز تغيير داد . ولي نمي توان در 4 سال همه خرابي ها را جبران کرد !

ولي حمايت علي ميزا خاني از روحاني ، دليل ˏتبرئه روحاني نمي شود . آيا روحاني طي 30 روز يا 100 روز فرمان را براي دور زدن در مسير غلط به سوي مسير صحيح چرخانده است؟

 

مصاحبه شونده :

روزنامه دنياي اقتصاد در روز 23 فروردين 96 در مقاله سايه روشن كنفرانس مطبوعاتي رئيس جمهور ( 3 ) ( کنفرانسي پس از آن دروغ گويي در عدم اجراي وعده هاي 100 روزه ي روحاني نُقل زبان همه شد ! ) نقاط ضعف و قوت روحاني را تحليل مي کند و در قسمت پاسخ به يک دروغ ، آورده است :

" با همه اين نقاط ضعف و قوت، روحاني سرانجام پس از 4 سال به دروغ پرتکرار برخي رسانه هاي مخالف دولت پاسخ داد. او تلاش کرد در پايان دولت يازدهم، از موضوع «حل 100 روزه مشکلات» تا حدي رفع سوء تفاهم کند. هرچند همچنان اين انتقاد بر او وارد است که چرا طي چهار سال در پي رفع اين سوء تفاهم برنيامد و فرصت را در اختيار منتقدان قرار داد تا سوء تفاهم در اين زمينه را نزد افکار عمومي مطرح کنند.
از سوي ديگر، حسن روحاني در تشريح اين موضوع از مقايسه آماري غفلت کرد و اين يکي از همان نقاطي است که روحاني به جاي تکيه بر مستندات آماري، به توضيحات شفاهي بسنده کرد. روحاني مي توانست در اين بخش از نشست خبري به مقايسه آماري عملکرد 100 روز پاياني دولت دهم و 100 روز نخست دولت خود اشاره کند؛  براي مثال روحاني بايد اعلام مي کرد که

1. ميانگين تورم ماهانه از فروردين تا خرداد 92، 8/ 2 درصد بود حال آنکه از تير ماه تا شهريور همان سال يعني ماه هاي آغازين دولتش به رقم 4/ 1 درصد رسيد.

2. ميانگين تورم نقطه به نقطه در 6 ماه نخست سال 92، رقم 43 درصد بود و ميانگين اين تورم در شش ماهه دوم همان سال، به رقم 2/ 28 درصد کاهش يافت.

3.     او همچنين مي توانست به اذعان ِ کارشناسان در زمينه ترخيص کالا در مقايسه 100 روز انتهايي دولت دهم با 100 روز ابتدايي دولت يازدهم نيز اشاره کند. کارشناسان اين امر مي گويند دولت يازدهم توانست اولويت ها در ترخيص کالا را تغيير دهد به نحوي که در دولت قبل کالاهاي اساسي با داشتن ارز مرجع، بسيار ديرتر از کالاهاي لوکس ترخيص مي شدند حال آنکه با روي کار آمدن روحاني اين اولويت به نفع کالاهاي اساسي از جمله دارو تغيير کرد.

4. حسن روحاني با همه اين نقاط سپيد و سياه، اگر بار ديگر فرصت رياست بر دولت آتي را از مردم دريافت کند، بيش از همه نيازمند ترميم حلقه هاي منفصل ارتباطي خود با مردم و نخبگان است؛ چه آنها که در نشست هاي مطبوعاتي اش نمايان شده و چه آنها که در ارائه گزارش عملکرد بر دوش تيم رسانه اي اش است.

خبرنگار :    

متآسفانه من نمي توانم  اعداد و ارقام را در ذهنم تحليل کنم . آيا مي توانيد اين آمار و ارقام را در جدول و نمودار ارائه دهيد تا بهتر بتوانم عملکرد يا مديريت روحاني را تحليل کنم .

 

مصاحبه شونده :

در مورد سوم اين گزارش مي توانيد به خاطرات تلخ آن دوره مراجعه فرماييد .حتي بيانات وزير بهداشت و درمانˏ برکنار شده  ، سر کار خانم وحيده دستگردي گوياي توجه بيشتر به ترخيص کالاهاي لوکس نسبت به دارو مي باشد .

مورد چهارم ، پيشنهاد کارشناسان اقتصادي به روحاني و به نظر حقير به هر رئيس جمهور  ˏ پيروز انتخابات است.  

ولي مورد اول و دوم را در قالب جدول و نمودار ارائه مي شود  .

در جدول شماره يک، ميانگين تورم ماهانه و ميانگين تورم نقطه به نقطه در 6 ماه ، در اواخر دولت قبل و اوايل دولت تدبير و اميد آمده است .

( جدول شماره يک، ميانگين تورم ماهانه و ميانگين تورم نقطه به نقطه در 6 ماه در اواخر دولت دهم  و اوايل دولت تدبير و اميد )

در نمودار  شماره يک مقايسه ميانگين تورم ماهانه در اواخر دولت دهم  و اوايل دولت تدبير و اميد آمده است .

( نمودار  شماره يک مقايسه ميانگين تورم ماهانه در اواخر دولت دهم و اوايل دولت تدبير و اميد )

در نمودار  شماره دو  مقايسه ميانگين تورم نقطه به نقطه در شش ماه نخست سال 92 ناشي از مديريت  دولت قبل ، و شش ماه پاياني همان سال ناشي از اوايل مديريت دولت تدبير و اميد آمده است .

( نمودار  شماره دو  مقايسه ميانگين تورم نقطه به نقطه در شش ماه نخست سال 92 ناشي از مديريت  دولت دهم  ، و شش ماه پاياني همان سال  ، ماحصل ˏ اوايل مديريت دولت تدبير و اميد )

خبرنگار :

فکر مي کنم تمام بخش هاي سئوالات شما تمام شده است .

 

مصاحبه شونده :

بله،  توضيحات من در مورد دروغ ̗ بزرگ تمام شد ! اگر سئوال داريد در خدمت شما هستم .

 

خبرنگار :

من تازه متوجه مي شوم وقتي مي گفتيد مبارزه با پوپوليسم در همه جاي دنيا سخت است يعني چه ؟

متأسفانه هيچ گاه تصور نمي کردم که من با اين سطح تحصيلات و تجربه ي اجتماعي  با رسم نقش مار ، تا اين حد سحر شوم که کلمه مار ، برايم غلط جلوه کند !

کاملأ با شما موافق هستم که  پوپوليست ها از عدم اطلاع مردم از مفاهيم پيچيده  اقتصادي بهره مي برند و با تحريک احساسات مردم صادق ، دروغ ̗ بزرگ خود را  در پوشش و قالب ̗  وعده 100 روزه ي  روحاني  ، جلوه مي دهند !

 

مصاحبه کننده :

در فرهنگ معين براي تعريف واژه عوام آمده است :

همه مردم و...

من و شما جزيي از مردم هستيم که اطلاعات کمي از مفاهيم اقتصادي داريم ، لذا پوپوليست ها به راحتي مي توانند قسمتي از بيانات شما را با جو سازي در قالب دروغ ̗ بزرگ به جامعه تزريق کنند .

ما ( عموم مردم )  ، به دليل عدم انباشت تجربه تاريخي ، عدم توجه به رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسي ،بي مهري به نهادهاي مدني به عنوان حلقه واسط بين مردم و مسئولين و  قضاوت عجولانه و احساسي در مورد نخبگان سياسي – اجتماعي – اقتصادي و...  به پوپوليست ها اجازه مي دهيم که موفق عمل کنند !   

اميدوارم در بخش های بعدي که خدمت شما و خوانندگان فهيم شما هستم ، بتوانيم به روند معمولي بحث جهت نتيجه گيري منطقي بازگرديم و مجبور نباشيم جهت توضيح  يک دروغ ̗ بزرگ  وقت فرهنگيان فرهيخته را بگيريم .

منابع :

1. علي ميرزاخاني در سرمقاله ي حل 100 روزه مشكلات اقتصادي؟  روزنامه ي دنياي اقتصاد روز چهارشنبه 23 فرودين

2. تعريف رکود ، تورم و رکود – تورمي در ويکي پديا

3. روزنامه دنياي اقتصاد در روز 23 فروردين 96 ، مقاله سايه روشن كنفرانس مطبوعاتي رئيس جمهور