قبلا اشاره شد که دو گروه، مدافع وضعیت فعلی پرداختی‌ها به مدیران دولتی هستند. گروهی به دلیل ذینفع بودن در فیش‌های نجومی، وضعیت فعلی را مطلوب می‌دانند و با اصلاح این مناسبات غلط مخالفت می‌کنند و گروهی دیگر با خلط مرز بخش خصوصی و دولت چنین القا می‌کنند که حقوق باید با عملکرد در ارتباط باشد و در همه دنیا هم این ارتباط برقرار است!
گروه دوم این واقعیت را تحریف می‌کند که رابطه بین عملکرد و حقوق در تمام دنیا فقط در بخش خصوصی برقرار است و نه در بخش دولتی!
این تفکر غلطی است که فرمول بخش خصوصی به بخش دولتی تعمیم یابد و اتفاقا تمام فجایع نجومی در همین تفکر غلط ریشه دارد و بر خلاف القاء گروه دوم، چنین مبنای نادرستی حتی در کشورهای سرمایه‌داری از جمله آمریکا و اروپا هم مرسوم نیست.
حقوق مديران دولتي در تمام اين كشورها رقمي ثابت، مشخص و بسيار كمتر از بخش خصوصي است و هيچ پاداش و اضافه كار و رديف خاص ديگري هم به آن پيوست نيست.
طنز تلخ داستان اتفاقا این است که فکر غلط گروه دوم، مبنای عمل در شوروی سابق بود که فجایع اقتصادی آن بر کسی پوشیده نماند و نیازی به تکرار ندارد.
در خصوص مرتبط کردن پرداختی‌ها به عملکرد در این امپراطوری شیطانی، یکی از اساتید مثال جالبی می‌زند که ذکر آن خالی از لطف نیست. می‌گویند زمانی به کارخانه‌های میخ‌سازی گفتند عملکرد شما را بر حسب تناژ تولیدی می سنجیم، بلافاصله میخ ریز کمیاب شد چرا که همه به سمت میخ طویله شیفت کردند! دیدند نمی‌شود گفتند از این به بعد عملکرد شما را بر حسب تعداد میخ تولیدی می سنجیم، بلافاصله میخ طویله کمیاب شد!
معلوم نيست این تمثیل واقعی است یا نیست، اما تصویری از سیاست‌گذاری بسیار آشنا در بسیاری از جنبه ها ترسیم می کند!
کانال علی میرزاخانی